Η '''Βαρωνία της Πάτρας''', ήταν μεσαιωνικό κρατίδιο (1209 - 14ος αιώνας) όπου ιδρύθηκε σαν υποτελές στο [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας]]. Πρωτεύουσα της Βαρωνίας ήταν η μεγαλύτερη πόλη του φέουδου η [[Πάτρα]] όπου πήρε και το όνομα της.
Το 1209 με την οριστική κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους ΦράγουςΦράγκους και την δημιουργία από τον [[Γουλιέλμος Σαμπλίτης|Γουλιέλμο Σαμπλίτη]] του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]] το νέο κράτος χωρίστηκε σε φέουδα, υψηλές Βαρωνίες, εκκλησιαστικές Βαρωνίες, μοναστικές βαρωνίες και τιμάρια που δόθηκαν σε ιππότες. Η υψηλή Βαρωνία της Πάτρας δόθηκε στον ιππότη [[Γουλιέλμος Α΄ Αλλαμάνος|Γουλιέλμο Αλλαμάνο]], (Guillaume de Allaman), (αναφέρεται και Γωτιέρος), από το [[Λανγκντόκ|Λαγκεντόκ]] της Γαλλίας. Η Βαρωνία είχε 24 τιμάρια πολλούς δουλοπάροικους και περιελάμβανε έκταση ίση περίπου με την μετέπειτα [[Επαρχία Πατρών]] μεγαλύτερη πόλη την [[Πάτρα]] και την κώμη [[Χαλανδρίτσα Αχαΐας|Χαλανδρίτσα]]. Ήταν η μεγαλύτερη βαρωνία του Πριγκιπάτου.
Κατά την διοίκηση του δεύτερου βαρώνου της, του [[Κονράδος Αλλαμάνος|Κονράδου]], ανακαινίσθηκε η κώμη της [[Χαλανδρίτσα Αχαΐας|Χαλανδρίτσας]] αλλάη οποία στη μετάσυνέχεια αγοράστηκε μαζί με οκτώ τιμάρια από τον [[Γουλιέλμος Β' Βιλλαρδουίνος|Γουλιέλμο Β' Βιλλαρδουίνο]], δόθηκε δώρο στον [[Γκυ ντε Τρεμουίγ]] και δημιουργήθηκε η [[Βαρωνία της Χαλανδρίτσας]].
Ο τρίτος βαρώνος, [[Γουλιέλμος Β΄ Αλλαμάνος]], πούλησε την βαρωνία στην [[ΑρχεπισκοπικήΑρχιεπισκοπική Λατινική Βαρωνία της Πάτρας]] για 16.000 χρυσά βυζαντινά νομίσματα. Σύγχρονες πηγές αναφέρουν δεύτερο βαρώνο τον [[Πέτρος Αλλαμάνος|Πέτρο Αλλαμάν]], τον [[Γεώργιος Αλλαμάνος|ΓεωργιοΓεώργιο Αλλαμάν]] τον 14ο αιώνα, και την [[Μαρία Αλλαμάν]] σύζυγό του [[Ιάκωβος ντε λα Ρος|Ιάκωβου της Βελίγοστης]] και σε 2ο γάμο του [[Βίλχεμ Σανούδο]] και μητέρα των [[Ραϊνάλδος ντε λα Ρος|ΡαϊνάλδοςΡαϊνάλδου της Βελίγοστης]] του Νικολάου Σανούδο και της Άλιξ.
