Πικρό ψωμί: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 17:
Η ιστορία της οικογένειας ενός οικοδόμου: έχει τρία παιδιά, ένα ανάπηρο στα χέρια και ανίκανο για εργασία. Ένα άλλο που έχει παρατήσει το σχολείο κι ένας μικρότερος που προοδεύει στο γυμνάσιο. Ο πατέρας σκοτώνεται στην οικοδομή κι ο δεύτερος γιος αναγκάζεται να πάει στην οικοδομή. Ο πρώτος αυτοκτονεί και η μάνα που τα χέρια της αρχίζουν σιγά-σιγά να παραλύουν. Τελικά και ο τρίτος πιέζεται να εγκαταλείψει το σχολείο.
==Παρατηρήσεις==
Έχει χαρακτηρισθεί ως η πρώτη νεορεαλιστική ταινία του Ελληνικού κινηματογράφου, όμως ο ίδιος ο [[Γρηγόρης Γρηγορίου]] δεν υιοθετεί αυτήν την ανάγνωση για την ταινία του. Αντίθετα, όπως ο ίδιος ισχυρίζεται, «…η νοοτροπία μου και η αισθητική μου ταίριαζαν περισσότερο με το γαλλικό κινηματογράφο του μεσοπολέμου και ιδιαίτερα με τις ταινίες του Ρενουάρ και του Καρνέ και οι δικές τους εικόνες λειτουργούσαν υποσυνείδητα σε όλο το γύρισμα της ταινίας» <ref> Γρηγόρης Γρηγορίου, εκδ. Αιγόκερως, Αθήνα, 1996, σελ .92</ref>
Η ταινία αντιμετώπισε προβλήματα με τη λογοκρισία. Η πρωτοβάθμια επιτροπή έκοψε τ φράση: «Κι όσο θα γίνονται πόλεμοι, τόσο θα πληθαίνουν οι κουλοί και οι σακάτηδες», ένα φιλειρηνικό μήνυμα του σκηνοθέτη. Η δευτεροβάθμια όμως επιτροπή επέτρεψε την προβολή της χωρίς περικοπές. Στη συνέχεια όταν το φιλμ ζητήθηκε από τη Σοβιετική Ένωση, η λογοκρισία απάιτησε να αλλάξει το σενάριο και ο μικρός γιος να εμφανίζεται να συνεχίζει το σχολείο προκειμένου ''να μην εκετεθεί η Ελλάδα στους κομμουνιστές''. Αφού προστέθηκε ένας επίλογος από τον Γρηγορίου η ταινία ήταν έτοιμη προς εξαγωγή, αλλά τελικά οι Σοβιετικοί δεν την ζήτησαν.Τελικά οι πρόσθετες σκηνές αφαιρέθηκαν από τον σκηνοθέτη.<ref>Γιώργος Ανδρίτσος, Η κατοχή και η αντίσταση στον Ελληνικό κινηματογράφο 1945-1966, εκδ.Αιγόκερως, Αθήνα, 2004, σελ.43</ref>