Φερράρα: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 110:
Η [[Συναγωγή]] και το Εβραικό Moυσείο της Φερράρας βρίσκονται στην καρδιά του μεσαιωνικού κέντρου, κοντά στον καθεδρικό και στο Καστέλο Εστένσε. Αυτός ο δρόμος ήταν τμήμα της Εβραικής Συνοικίας, στην οποία οι Εβραίοι διαχωρίστηκαν από τον υπόλοιπο πληθυσμό της Φερράρας από το 1627 μέχρι το 1859.
===Αλλα===
Αλλα αξιοθέατα είναι η Πιάτσα Αριοστέα, το Δημοτικό Θέατρο, η Τσερτόζα, οι εκκλησίες της Σάντα Μαρία ιν Βάντο, του Αγ. Λουκά, του Αγ. Βενέδικτου, του Αγ. Καρόλου, του Αγ. Χριστόφορου, του Αγ. Δομήνικου, του Αγ. Φραγκίσκου, του Αγ. Γεωργίου, του Αγ. Παύλου και του Αγ. Ρομανού, το σπίτι του ποιητή [[Λοντοβίκο Αριόστο]] (χτισμένο από τον ίδιο μετά το 1526 και στο οποίο πέθανε το 1532), οι κήποι Μασάρι, η μονή Σαντ'Aντόνιο ιν Πολεζίνε, το Παλάτι του Λουντοβίκο ιλ Μόρο και η Παλατσίνα ντι Μαρφίζα ντ'Εστε.
==Εβραική Κοινότητα==
Η Εβραική κοινότητα της Φερράρας είναι η μόνη στην [[Εμίλια Ρομάνια]] με συνεχή παρουσία από το [[Μεσαίωνας|Μεσαίωνα]] μέχρι σήμερα. Επαιξε σημαντικό ρόλο όταν η Φερράρα απέλαυε τη μεγαλύτερη λαμπρότητά της το 15ο και 16ο αιώνα, με το δούκα Ερκολε ντ'Εστε. Η κατάσταση των Εβραίων επιδεινώθηκε το 1598, όταν η δυναστεία Εστε μετοίκησε στη Μόντενα και η πόλη πέρασε υπό παπικό έλεγχο. Η Εβραική συνοικία, που βρισκόταν σε τρεις δρόμους, που σχημάτιζαν ένα τρίγωνο κοντά στον καθεδρικό, έγινε [[γκέτο]] το 1627. Εκτός από λίγα χρόνια υπό το [[Ναπολέων|Ναπολέοντα]] και κατά την επανάσταση του 1848, το γκέτο διατηρήθηκε μέχρι την [[Ιταλική ενοποίηση]] το 1859.
Το 1799 η Εβραική κοινότητα έσωσε την πόλη από τη λεηλασία από στρατεύματα της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαικής Αυτοκρατορίας]]. Την άνοιξη του 1799 η πόλη είχε πέσει στα χέρια της [[Γαλλία|Γαλλικής Δημοκρατίας]], που εγκατέστησε εκεί μια μικρή φρουρά. Στις 15 Απριλίου ο Στρατάρχης Γιόχαν φον Κλενάου πλησίασε το φρούριο με μια μικρή μεικτή δύναμη Αυστριακού ιππικού, πυροβολικού και πεζικού, ενισχυμένη από Ιταλούς εξεγερμένους χωρικούς, υπό τη διοίκηση του Κόμη Αντόνιο ΜΠαρντανιάντ και απαίτησε τη συνθηκολόγησή του. Ο διοικητής αρνήθηκε. Ο Κλενάου απέκλεισε την πόλη, αφήνοντας μια μικρή ομάδα πυροβολικού και πεζικού να συνεχίσει την πολιορκία.Τις τρεις επόμενες μέρες ο Κλενάου περιπολούσε στην ύπαιθρο, καταλαμβάνοντας τα γύρω στρατηγικά σημεία Λαγκοσκούρο, Μποργκοφόρτε και το φρούριο Μιράντολα. Η πολιορκημένη φρουρά έκανε αρκετές εξόδους από την Πύλη του Αγίου Παύλου, που απωθήθηκαν από τους στασιαστές χωρικούς. Οι Γάλλοι επεχείρησαν δύο διασώσεις του υπό πολιορκία φρουρίου. Στην πρώτη στις 24 Απριλίου μια δύναμη 400 Μοντενέζων αναχαιτίστηκε στη Μιράντολα και στη δεύτερη ο Στρατηγός Μονρισάρ προσπάθησε να άρει τον αποκλεισμό της πόλης προελαύνοντας με μια δύναμη 4.000. Τελικά, στο τέλος του μήνα, έφθασε μια φάλαγγα υπό τον Πιέρ-Ωγκυστέν Υλέν και ανακούφισε το φρούριο. Ο Κλενάου κατέλαβε την πόλη στις 21 Μαίου και τοποθέτησε φρουρά ένα μικρό τάγμα. Οι Εβραίοι κάτοικοι της Φερράρας πλήρωσαν 30.000 [[δουκάτο(νόμισμα)|δουκάτα]] για να αποτρέψουν τη λεηλασία της πόλης από τις δυνάμεις του Κλενάου.
| |||