Γεώργιος Μέγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Αντικείμενο της Λαογραφίας θεωρεί την εθνική παράδοση, και ακολουθώντας τις γερμανικές θεωρίες του 19ου αιώνα, «τη γνώση της ψυχικής ιδιοσυγκρασίας του λαού»<ref>Γεώργιος Θανόπουλος, «Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ.ΜΓ' (2011-2012),σελ.213</ref> Έτσι επέμεινε στη ''συνέχεια'' κάτι που τον οδήγησε στο να συμπεράνει τις επιβιώσεις στοιχείων της αρχαίας ελληνικής λατρείας σε λαϊκά έθιμα (π.χ. λατρεία Ασκληπιού). Για' αυτό εντάσσεται στους συνεχιστές της παραδοσιακής Λαογραφίας ([[Νικόλαος Πολίτης]] και [[Στίλπωνας Κυριακίδης]]).<ref>Γεώργιος Θανόπουλος, «Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ.ΜΓ' (2011-2012),σελ.216</ref> Μελετά τη λαϊκή αρχιτεκτονική και τη σχέση της με το περιβάλλον.<ref>Γεώργιος Θανόπουλος, «Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ.ΜΓ' (2011-2012),σελ.214</ref>

Δεν τον άφησε αδιάφορο και η μελέτη των παραμυθιών, συντάσσοντας κατάλογό τους και εντασσοντάς τα στον κατάλογο Aarne-Thomson. Έτσι έφτασε να θεωρείται ως ο «ιδρυτής των οργανωμένων παραμυθολογικών σπουδών στην Ελλάδα»<ref>Γεώργιος Θανόπουλος, «Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ.ΜΓ' (2011-2012),σελ.215</ref>

 

==Έργα==