Γεώργιος Μέγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στη Σιάτιστα απ΄όπου καταγόταν ο δάσκαλος πατέρας του, ήλθε στην Αθήνα όπου σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με υποτροφία του εκ Κρήτης Α. Παπαδάκη. Στην αρχή διορίστηκε το [[1914]]τριτοβάθμιος ελληνοδιδάσκαλος στη [[Σιάτιστα]] απ΄ όπου και προήχθη σε Σχολάρχη υπηρετώντας στο [[Αχαρνές|Μενίδι]], στην [[Αθήνα]] και στη [[Θεσσαλονίκη]] ως το [[1920]]. Με πρόταση δε του λαογράφου Δ. Πολίτη αποσπάσθηκε στο Λαογραφικό Αρχείο<ref>Γεώργιος Θανόπουλος, «Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ.ΜΓ' (2011-2012),σελ.210</ref>. Το [[1925]] αναγορεύθηκε Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών,με θέμα της διατριβής του '''Βιβλίον ωμοπλατοσκοπίας εκ κώδικος της Εθνικής Βιβλιοθήκης Αθηνών'''<ref>Ανώνυμος, «Μέγας Γεώργιος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό,Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.6 (1987) Εκδοτική Αθηνών, σελ.109</ref> Τον επόμενο χρόνο συνέχισε σπουδές στη [[Γερμανία]], ([[Λειψία]]-[[Βερολίνο]]), στην Κλασική Φιλολογία και τη Λαογραφία. Επανερχόμενος το [[1930]] ανέλαβε καθηγητής γυμνασίων Αθηνών και από το [[1936]] και για είκοσι σχεδόν χρόνια υπήρξε διευθυντής του Λαογραφικού Αρχείου της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]<ref>Γεώργιος Θανόπουλος, «Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ.ΜΓ' (2011-2012),σελ.211</ref>. Το [[1947]] εκλέχτηκε καθηγητής της [[Λαογραφία|Λαογραφίας]] στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το [[1952]] τακτικός καθηγητής και το [[1969]] τακτικό μέλος στην Ακαδημία Αθηνών. Το [[1960]] ανέλαβε πρόεδρος της [[Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία|Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας]].

 

 

==Αποτίμηση του έργου του==