Οίκος ντε Λα Ρος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:Blason fam fr La Roche (Ducs d'Athènes) (selon Gelre).svg|thumb|right|Το Οικόσημο της Οικογένειας Ντεντε λαΛα Ρος]]

Οι '''Ντε λαΛα Ρος''' (''De laLa Roche'') ήταν Γάλλοι ευγενείς καταγόμενοι από τη [[Βουργουνδία]]. Ο [[Όθων ντε λα Ρος]] ήλθε στην Ελλάδα με τη [[Δ΄ Σταυροφορία]] το [[1204]] και αυτός και μέλη της οικογένειάς του διοίκησαν το [[Δουκάτο των Αθηνών]] από το [[1205]] μέχρι το [[1308]].

== Η ιστορία των Ντε λαΛα Ρος ==

Ο [[Όθων ντε λαΛα Ρος]], ιδρυτής της πανίσχυρης δυναστείας στην Ελλάδα, ήταν, από το 1205, ανώτατος άρχων (Μέγας Κύρης) του [[Δουκάτο των Αθηνών|Δουκάτου Αθηνών-Θηβών]], το οποίο περιλάμβανε την [[Αττική]], τη [[Θήβα]] και τα περίχωρά της, το [[Άργος]], το [[Ναύπλιο]], τη [[Λιβαδειά]], τη [[Σαλαμίνα]] κ.α.

Τον Όθωνα διαδέχτηκε το 1225 στο θρόνο ο ανεψιός του, [[Γκυ Α΄ ντε λαΛα Ρος]] (Γουίδων Δελαρός), ο οποίος αν και έχασε σε μάχες εναντίον του Βιλλεαρδουίνου εστέφθη Δούκας των Αθηνών από το βασιλιά της Γαλλίας Λουδοβίκο, το 1260. Ο Γουίδων, που είχε ως έδρα του τη Θήβα, οδήγησε το δουκάτο του σε οικονομική άνθιση, παραχωρώντας προνόμια στους ΓενοβέζουςΓενουάτες εμπόρους. Διαχειρίστηκε επίσης με τον καλύτερο τρόπο τα μεταξουργεία της Θήβας, συγκεντρώνοντας ο ίδιος τεράστια περιουσία. Θεωρείτο μάλιστα ένας εκ των πλουσιοτέρων και ισχυρότερων ηγεμόνων στον Ελλαδικό Χώρο. Ο Γουίδων πέθανε το 1263 και μοίρασε την τεράστια εξουσία του στους δύο του γιους.

Ο πρωτότοκος, [[Ιωάννης Α΄ ντε λα Ρος|Ιωάννης Α΄]] στέφθηκε Δούκας Αττικής και Βοιωτίας, κληρονομώντας από τον πατέρα του μεταξύ άλλων το φέουδο του Ναυπλίου και το φέουδο του Άργους. Ο δεύτερος γιος του Γουίδωνα, Γουλιέλμος έγινε άρχοντας της Λιβαδειάς. Η μισή Θήβα παραχωρήθηκε στον ανεψιό του Γουίδωνα, Σαιντ -Ομέρ. Ο Ιωάννης, όπως και οι περισσότεροι γόνοι Δελαρός ήταν σπάταλος σε υπερβολικό βαθμό, κάτι το οποίο τον οδήγησε στο να κάνει συνεχείς πειρατικές επιδρομές στα νησιά του Αιγαίου, έτσι ώστε να ζει την υπερπολυτελή ζωή του. Ο Ιωάννης στράφηκε εναντίον του Ιωάννη Παλαιολόγου, οποίος είχε στρατό 3.000 ανδρών και τον κατατρόπωσε έχοντας μόνο 300 άνδρες! Ο ίδιος είπε χαρακτηριστικά πριν τη μάχη «Πολύς λαός, λίγος άτρωτος».

Τον Ιωάννη διαδέχτηκε στο θρόνο ο αδελφός του [[Γουλιέλμος ντε λαΛα Ρος|Γουλιέλμος]], ο οποίος παντρεύτηκε την κόρη του Έλληνα πρίγκιπα Νέων Πατρών, [[Ελένη Ντεντε Λα Ρος -Δούκαινα Κομνηνή|Ελένη Δούκαινα -Κομνηνοαγγέλου]]. Η Ελένη προοριζόταν για τον Ιωάννη, ο οποίος όμως επειδή έπασχε από ανίατη ασθένεια, την παραχώρησε στον αδελφό του, παίρνοντας ως προίκα το Ζητούνι, το Γαρδίκι, τη Γραβιά και το Σιδηρόκαστρο. Ο Ιωάννης εξελέγη βάιλος του Μοριά.

Μετά το θάνατο του Γουλιέλμου, τα ηνία του δουκάτου ανέλαβε η σύζυγός του Ελένη - Αικατερίνη Δούκαινα -Κομνηνοαγγέλου, ως επίτροπος του ανήλικου γιου της Γουίδωνα (ο οποίος ήταν πολύ θρησκευόμενος και τάφηκε στο Δαφνί, όντας άκληρος). Ο Γουίδων ([[Γκυ Β΄ ντε λαΛα Ρος]]), κυβέρνησε μετά την ενηλικίωσή του μέχρι το θάνατό του το 1308. Τον διαδέχτηκε στο θρόνο ένας ανεψιός του, ο Γκωτιέ της Βρυέννης ([[Γκωτιέ Ε΄ ντε Μπριέν]], Gauthier de Brienne). Μέλη της οικογένειάς ([[Ντε Μπριέν]]) συνέχισαν να παίζουν ρόλο στο Δουκάτο των Αθηνών μετά το θάνατο του Γκωτιέ.

Εκτός από τους Δούκες των Αθηνών, εγκαταστάθηκαν στην Ελλάδα και άλλα μέλη της οικογένειας Ντε λαΛα Ρος, ως μικροτιμαριούχοι, από τους οποίους ξεχώρισε ο Γουλιέλμος, άρχοντας Βελιγοστής και Δαμαλά, ο οποίος ήταν αδελφός του [[Γκυ Α΄ ντε λαΛα Ρος|Γκυ Α΄]]. Αν και υποτελής του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|ηγεμόνα της Αχαΐας]], [[Γουλιέλμος Β΄ Βιλλεαρδουίνος|Γουλιέλμου Βιλλεαρδουίνου]], συμμετείχε στη συμμαχία εναντίον του το [[1258]].

Στα μέσα του 14ου αιώνα οι Ντε Λα Ρος αγόρασαν και εγκαταστάθηκαν μόνιμα σε τεράστια κτήματα στην Ανατολική Αττική, πολλά από τα οποία ανήκουν ακόμα και στις μέρες μας στους απογόνους των Ντε Λα Ρος. Τους υποτακτικούς των Ντε λαΛα Ρος αποτελούσαν εκατοντάδες έως και χιλιάδες Αρβανίτες. Με την εγκατάσταση αυτών προέκυψαν διάφορα αρβανιτοχώρια στην Ανατολική Αττική και στην Εύβοια.

Κατά την περίοδο της Φραγκοκρατίας, η οικογένεια Ντε Λα Ρος θεωρείτο μία από τις μεγαλύτερες οικονομικές δυνάμεις των Βαλκανίων και της Μικράς Ασίας. Γόνοι της νυμφεύθηκαννυμφεύτηκαν μέλη άλλων πανίσχυρων οικογενειών της εποχής. Ο γάμος του Γεωργίου Ντε λαΛα Ρος -εξαδέλφου του Ιωάννη- με την Ειρήνη τη Δαλασσηνή - της γνωστής οικογενείας από τη Μικρά Ασία - άφησε εποχή και προκάλεσε αντιδράσεις καθώς γι' αυτόν δαπανήθηκαν τεράστια ποσά.

Πολλά χρόνια αργότερα, στη διάρκεια του αγώνα για την ανεξαρτησία από τον Οθωμανικό Ζυγό, οι απόγονοι των Ντε λαΛα Ρος (Ρόκες) θυσιάστηκαν και αγωνίστηκαν για την ελευθερία.

== Ηγεμόνες / Δούκες των Αθηνών της οικογένειας Ντε λαΛα Ρος ==

* [[Όθων ντε λαΛα Ρος]] (Μέγας Κύρης)

* [[Γκυ Α΄ ντε λαΛα Ρος]] (ο πρώτος με τον τίτλο Δούκας)

* [[Ιωάννης ντε λαΛα Ρος]]

* [[Γουλιέλμος ντε λαΛα Ρος]]

* [[Ελένη Ντεντε Λα Ρος -Δούκαινα Κομνηνή]] (ως επίτροπος του Γκυ Β΄)

* [[Γκυ Β΄ ντε λαΛα Ρος]]