Νάνος Βαλαωρίτης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ο '''Νάνος Βαλαωρίτης''' γεννήθηκε το [[1921]] στη [[Λωζάνη]] της [[Ελβετία|Ελβετίας]]. ΕίναιΠροσπαθώντας ποιητήςνα καιπάει συγγραφέαςστα χνάρια του προπάππου, καθώς είναι δισέγγονος του ποιητή [[Αριστοτέλης Βαλαωρίτης|Αριστοτέλη Βαλαωρίτη]], έχει γράψει κάποια ανέκδοτα ποιήματα. Από την μητέρα του είναι εγγονός του εφοπλιστή και πολιτευτή των [[Σπέτσες|Σπετσών]] [[Ιωάννης Λεωνίδας| Ιωάννη Λεωνίδα]]<ref>[http://tamtamradio.blogspot.gr/2009/10/blog-post_28.html Συνέντευξη στο περιοδικό STATUS 28 Δεκεμβρίου 2009], ανακτήθηκε στις 11 Μαϊου 2013</ref>. Σπούδασε [[νομικά]], φιλολογία (Αγγλική και Γαλλική) στα πανεπιστήμια των [[Αθήνα|Αθηνών]], [[Λονδίνο|Λονδίνου]], και [[Σορβόνη|Σορβόνης]].
 
==Βίος==
Γεννήθηκε στην [[Λωζάννη]] της Ελβετίας και είναι γιος του διπλωμάτη Κωνσταντίνου Βαλαωρίτη, γιου του [[Ιωάννης Α. Βαλαωρίτης|Ιωάννη Βαλαωρίτη]]. Γράφει από νέος — πρωτοδημοσιεύει στα ''Νέα Γράμματα'' το [[1939]]. Το [[1944]] δραπετεύει απ' την γερμανοκρατούμενη Ελλάδα μέσω του [[Αιγαίο Πέλαγος|Αιγαίου]] στην [[Τουρκία]], από εκεί στη [[Μέση Ανατολή]] και τελικά στην Αίγυπτο όπου συναντάει τον [[Γιώργος Σεφέρης|Σεφέρη]] ο οποίος υπηρετούσε την εξόριστη ελληνική κυβέρνηση ως γραμματέας της ελληνικής πρεσβείας στο [[Κάιρο]]. Το [[1944]] μετά από προτροπή του Σεφέρη ο Βαλαωρίτης ταξιδεύει στο Λονδίνο για να βοηθήσει στην ανάπτυξη λογοτεχνικών δεσμών μεταξύ Ελλάδας και Βρετανίας.εν Συναντά τους [[Τόμας Στερνς Έλιοτ|Τ.Σ. Έλιοτ]], [[Γ.Χ. Όντεν]], [[Ντύλαν Τόμας]] και εργάζεται για τον Λούις ΜακΝις στο BBC. Εκτός από τη μελέτη αγγλικής λογοτεχνίας στο πανεπιστήμιο του Λονδίνου, κάνει και μεταφράσεις (στα [[αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]) Ελλήνων [[μοντέρνα τέχνη|μοντερνιστών]] ποιητών, μεταξύ των οποίων του [[Οδυσσέας Ελύτης|Ελύτη]] και του [[Ανδρέας Εμπειρίκος|Εμπειρίκου]]. Το [[1947]] εκδίδει την ''Τιμωρία των Μάγων'', την πρώτη του ποιητική συλλογή, στο Λονδίνο. Από το [[1954]]συνεχεία μέχρι το [[1960]] συμμετέχειδιαμένει στηνστο ομάδα των [[σουρεαλισμός|σουρεαλιστών]] του [[Παρίσι|Παρισιού]].
 
Το [[1960]] επιστρέφει στην Ελλάδα, και ανάμεσα [[1963]] και [[1967]] είναι ο εκδότης και διευθυντής του λογοτεχνικού περιοδικού ''Πάλι''. Όταν η [[χούντα]] έρχεται στην εξουσία το [[1967]], νιώθει πως δεν έχει άλλη επιλογή παρά να αυτοεξοριστεί, έτσι τοΤο [[1968]] ταξιδεύει στις [[ΗΠΑ]] όπου και διδάσκει συγκριτική λογοτεχνία και δημιουργικό γράψιμο στο πανεπιστήμιο του [[Σαν Φρανσίσκο]], μια θέση που κράτησε για 25 χρόνια. Το [[1983]] βραβεύεται με το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης για τη συλλογή του ''Μερικές γυναίκες'' (ενώ είχε αρνηθεί ανάλογη βράβευση το [[1958]]. Το [[1976]] είχε, επίσης, αρνηθεί την πρόταση να γίνει αντεπιστέλλον μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]). Το Δεκέμβριο του 2009 του απονεμήθηκε το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας για το σύνολo του έργου του.<ref>[http://www.skai.gr/articles/news/culture/%CE%A3%CF%84%CE%BF%CE%9D%CE%AC%CE%BD%CE%BF%CE%92%CE%B1%CE%BB%CE%B1%CF%89%CF%81%CE%AF%CF%84%CE%B7%CF%84%CE%BF%CE%9C%CE%B5%CE%B3%CE%AC%CE%BB%CE%BF%CE%92%CF%81%CE%B1%CE%B2%CE%B5%CE%AF%CE%BF%CE%9B%CE%BF%CE%B3%CE%BF%CF%84%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%AF%CE%B1%CF%82/ Στο Νάνο Βαλαωρίτη το Μεγάλο Βραβείο Λογοτεχνίας], skai.gr, 24 Δεκεμβρίου 2009, ανακτήθηκε στις 25 Δεκεμβρίου 2009</ref>
 
Θεατρικά του έργα έχουν παιχτεί σε Παρίσι, [[Σπολέτο]], [[Άαρους]], και Αθήνα. Έχει συνεργαστεί με τα λογοτεχνικά περιοδικά ''Τετράδιο'', ''Σήμα'', ''Horizon'', ''New Writing'' και ''Daylight''.
 
==Έργα==