Βατραχομυομαχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Dgolitsis (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 41:
 
==Σημείωση==
{{cnote|α| Ο [[Ιωάννης Βηλαράς]] τον αποκαλεί φασκομάγουλο «Ο Φουσκομάγουλος με μιας φυγής, το δρόμο πιάνει· Βουτάει, χωρίς να στοχαστή πιον φίλον πάει και χάνεικάνει·και με το βούτημα έφτακε της λίμνης ως τον πάτο, Και απόφυγε το θάνατο από φαρμάκι ακράτο. Ο Ποντικός απάντεχα και ανέλπιστα ριμμένος, Απόμεινεαπόμεινε ο κακότυχος τ' ανάσκελα απλομένος. Του κάκου κλει τα πόδια του· χαμένα αγαναχτάει. Στον πάτο πάει τη μια φορά, την άλλη ανηφοράει».<ref>[[Ιωάννης Βηλαράς ]], Ποιήματα και πεζά τινά</ref>
»}}
 
{{cnote|β|Οι χαρακτηρισμοί των καβουριών στο πρωτότυπο είναι κατά σειρά: νωτάκμονες (''αρματωμένη ράχη),'' αγκυλοχείλαι (''μακροχειλάτα''), λοξοβάρται (''λοξοπερπάτητα''), στρεβλοί (''στραβόκορμα''), ψαλιδόστομοι, οστρακόδερμοι, οστοφυείς (''κοκαλιάρικα''), πλατύνωτοι (''πλατύραχα''), αποστίλβοντες εν ώμοις, βλαισοί (''στραβοπόδαρα''), χειροτένοντες (''μακρόχερα''), από στέρνων εσορώντες (''με μάτια μπρος στο στήθος τους''), οκτάποδες, δικέραιοι (''δικέφαλα''), ατειρέες<ref>Ατειρής-ές πβ. τέρσομαι= δαμάζω Γ60, Ε292, Ν45, Ο697, λ270</ref> (''σκληροτράχηλα όντα''). Αυτά λοιπόν με τα στόματά τους έκοβαν των ποντικιών τις ουρές, τα χέρια και τα πόδια· τα κοντάρια στράβωναν πάνω τους. Τότε κατετρόμαξαν όλοι οι ποντικοί, δεν έμειναν εκεί, αλλά το έβαλαν στα πόδια· ο ήλιος πια πήρε να βασιλεύει κι έτσι σταμάτησε ο πόλεμος αυτός, που κράτησε μια μέρα (ἐδύετο δ' ἥλιος ἤδη,