Βατραχομυομαχία: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Υπόθεση: επέκταση |
|||
Γραμμή 34:
Η εποχή της συγγραφής του ποιήματος δεν έχει καθορισθεί με κάποια βεβαιότητα, πιθανολογείται όμως ότι γράφτηκε είτε την εποχή των Περσικών Πολέμων, είτε κατά την [[Ελληνιστική εποχή]] επειδή φαίνεται να έχει επιδράσεις από τον [[Καλλίμαχος|Καλλίμαχο]]. Η πρώτη εκδοχή στηρίζεται μόνο στη μαρτυρία της [[Σούδα (λεξικό)|«Σούδας»]] και του [[Πλούταρχος|Πλουτάρχου]],<ref>[[Πλούταρχος]], [[Ηθικά]] «Περί Ηροδότου κακοηθείας 43.873»</ref> που ισχυρίζονται πως συγγραφέας του είναι ο [[Πίγρης]] από την [[Αλικαρνασσός|Αλικαρνασσό]].
Ο ποιητής της «Βατραχομυομαχίας» μιμείται σε όλα τον Όμηρο για να τον παρωδήσει: μιμείται το ύφος του, τις διηγήσεις του, τους ήρωές του. Το έπος ήταν δημοφιλές και στην αρχαιότητα, και στο [[Βυζαντινή Αυτοκρατορία|Βυζάντιο]], και στην [[Αναγέννηση]].
Η περιγραφή του «οδοιπορικού» δίνεται με συνδυασμό ρεαλιστικών και κωμικών στοιχείων, το απροσδόκητο περιστατικό (στ. 82-98) που τερματίζει τη ζωή του Ψιχάρπαγα δίνεται με περιγραφική δεινότητα στο πλαίσιο της γνωστής ρήσης «[[ο σώζων εαυτόν σωθήτω]]» και η περιγραφή της Βατραχομυομαχίας (στ. 199-269) ξεκινά με τελετουργικό τρόπο, όπου το κωμικό και το σοβαρό στοιχείο συνείρονται: τα κουνούπια σαλπίζουν το εμβατήριο του πολέμου και ο Δίας δίνει το έναυσμα της μάχης με τη βροντή του.<ref>Ομηρικοί Ύμνοι «Βατραχομυομαχία» σσ. 573-574 , εκδόσεις Ζήτρος, 2005 ISBN960-442-532-3</ref>
==Αναφωνήσεις ενός μελλοθάνατου==
Ο ποντικός, μόλις τόν άφησε ο βάτραχος έπεσε ανάσκελα<br>
| |||