Μαρία των Βουρβόνων: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 3:
Το 1330 παντρεύτηκε στη [[Λευκωσία]] τον Γκυ των Λουζινιάν διάδοχο του [[Βασίλειο της Κύπρου|Βασιλείου της Κύπρου]] γιο του [[Ούγος Δ΄ της Κύπρου|Ούγου Δ΄]]. Με τον Γκυ απέκτησε γιο που τον ονόμασε [[Ούγος των Λουζινιαν|Ούγο]], ο Γκυ πέθανε το 1343 και δημιουργήθηκε θέμα διαδοχής ανάμεσα στον γιο της, νόμιμο κληρονόμο του Στέμματος, και τον [[Πέτρος Α΄ της Κύπρου|Πέτρο]] αδελφό του άντρα της. Το 1346 ή 1347 εγκαταλείπει την Κύπρο και πηγαίνει στη [[Νάπολη]] όπου εκεί παντρεύεται τον [[Ροβέρτος του Τάραντος|Ροβέρτο του Τάραντα]].
 
Το 1356 ο Ροβέρτος και Μαρία εγκαθίστανται στο [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας]] όπου ο Ροβέρτος είναι πρίγκηπας του και την χρίζει διάδοχο του. Όταν πέθανε όμως ο Ροβέρτος ο αδελφός του [[Φίλιππος Β' του Τάραντος]] ανακηρύχθηκε πρίγκιπας της Αχαΐας . Η Μαρία μαζί με τον γιο της Ούγο μάζεψαν στρατό, 12.000 άντρες από [[Κύπρος|Κύπρο]] και [[Προβηγκία]], κι επιτέθηκαν και [[Πολιορκία της Πάτρας (1366)|πολιόρκησαν την Πάτρα]] όπου ο [[Ιωάννης Γ΄ Ατσαγιόλι|Αρχιεπίσκοπος Ιωάννης Γ΄]] με την βοήθεια ενός νεαρού τοτε ιερέα του [[Κάρολος Ζένος|Κάρολου Ζένου]] τους απώθησε και τους καταδίωξε έως τον [[Πύλος|Ζόγκλο]]<ref name="trec">''Ιστορία της πόλεως Πατρών από αρχαιοτάτων χρόνων μέχρι το 1821'', [[Στέφανος Θωμόπουλος]], επιμέλεια Βασίλη Λάζαρη, Αχαϊκές εκδόσεις, ISBN 9607960084</ref>. Η Μαρία έπειτα κράτησεαγόρασε τη [[Βαρωνία της Βοστίτσας]] και της [[Βαρωνία του Γερακίου]]<ref>[http://anemi.lib.uoc.gr/php/pdf_pager.php?rec=/metadata/d/a/3/metadata-449-0000017.tkl&do=139762_01.pdf&lang=en&pageno=1&pagestart=1&width=421&height=639&maxpage=493 Ιστορία της Φραγκοκρατίας εν Ελλάδι (1204-1566) / Ουΐλλιαμ Μίλλερ, μετάφρ. Σπυρ. Π. Λάμπρου, μετά προσθηκών και βελτιώσεων, Εν Αθήναις Ελληνική Εκδοτική Εταιρεία, 1909-1910]</ref> κατά άλλους και της [[Βαρωνία των Καλαμών|Καλαμάτας]] έως το 1363 που έφυγε από τη Βοστίτσα<ref name="trec"/> κι εγκαταστάθηκε μόνιμα στη Νάπολη.
 
Πέθανε στη Νάπολη το 1387 και είναι θαμμένη στην εκκλησία της Santa Chiara. Ο γιος του, Ούγος των Λουζινιάν είχε πεθάνει χωρίς κληρονόμους το 1385, έκανε τον ανιψιό της [[Λουδοβίκος Β΄ των Βουρβόνων]] μοναδικό κληρονόμο της.