Ομοσπονδιακή Συνέλευση (Γερμανική Συνομοσπονδία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 1:
[[Image:Frankfurt Palais Thurn und Taxis Portal.jpg|thumb|Το Palais ''Thurn und Taxis'' στην [[Ελεύθερη Πόλη της Φρανκφούρτης|Φρανκφούρτη]] ήταν η έδρα της Ομοσπονδιακής Συνέλευσης της Γερμανικής Συνομοσπονδίας]]
Η '''Ομοσπονδιακή Συνέλευση''' ([[Γερμανική γλώσσα|γερμανικά]]:Bundesversammlung ''ή'' Bundestag) ήταν ο μόνος κεντρικός θεσμός της [[Γερμανική Συνομοσπονδία|Γερμανικής Συνομοσπονδίας]] από το 1815 μέχρι το 1848, και από το 1850 μέχρι το 1866. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση έδρευε στο palais ''Thurn und Taxis'' στην [[ελεύθερη πόλη της
Η Γερμανική Συνομοσπονδία και η Ομοσπονδιακή της Συνέλευση δημιουργήθηκαν ως επακόλουθο του [[Κογκρέσο της Βιέννης|Κογκρέσου της Βιέννης]] το [[1815]] μετά την ήττα του [[Ναπολέων Α΄ της Γαλλίας|Ναπολέοντα]]. Το αρχικό σχέδιο ήταν να δημιουργηθεί μια νέα συνταγματική δομή για τη Γερμανία μετά τη διάλυση της [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία|Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας]] οκτώ χρόνια νωρίτερα. Οι πρίγκηπες των Γερμανικών κρατιδίων ήθελαν να διατηρήσουν την ανεξαρτησία τους, και ως εκ τούτου η Γερμανική Συνομοσπονδία δημιουργήθηκε ως χαλαρή συνομοσπονδία ανεξάρτητων μοναρχικών κρατιδίων, αλλά περιελάμβανε επίσης τέσσερις ελεύθερες πόλεις. Η ιδρυτική πράξη ήταν η ''Γερμανική Ομοσπονδιακή Πράξη'' της 8ης Ιουνίου 1815 ([[Γερμανική γλώσσα|Γερμανικά]]: ''Deutsche Bundesakte''<ref name="Bundesakte1815">[http://www.documentarchiv.de/nzjh/dtba.html Deutsche Bundesakte 1815] - ''German Federal Act'', 1815</ref>), η οποία ήταν μέρος της συνθήκης του Κογκρέσου της Βιέννης.
Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση δημιουργήθηκε ως ένα μόνιμο κογκρέσο αντιπροσώπων όλων των κρατών μελών, το οποίο αντικατέστησε την πρώην αυτοκρατορική κεντρική εξουσία της Αγίας Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση έλαβε ως έδρα το palais ''Thurn und Taxis'' στην [[Ελεύθερη Πόλη της
Στην Ομοσπονδιακή Συνέλευση προήδρευε ο [[Αυστριακή Αυτοκρατορία|Αυστριακός]] εκπρόσωπος και αποτελείτο από δύο εκτελεστικά σώματα : το εσωτερικό συμβούλιο και την συνεδρίαση της ολομέλειας. Τα μέλη
Το εσωτερικό συμβούλιο αποτελείτο από 17 αντιπροσώπους (μία έδρα έκαστο για τα 11 μεγαλύτερα κρατίδια, 5 έδρες για τα 23 μικρότερα κρατίδια και μία έδρα για τις τέσσερις ελεύθερες πόλεις). Το εσωτερικό συμβούλιο καθόριζε την νομοθετική ατζέντα και αποφάσιζε ποια θέματα έπρεπε να συζητηθούν από την συνεδρίαση της ολομέλειας. Οι αποφάσεις του εσωτερικού κύκλου απαιτούσαν απόλυτη πλειοψηφία.
Γραμμή 14:
Οι αποφάσεις της Ομοσπονδιακή Συνέλευσης ήταν υποχρεωτικές για τα κράτη μέλη, αλλά η εκτέλεση αυτών των αποφάσεων παρέμενε υπό τον έλεγχο κάθε κράτους μέλους. Επίσης, τα κράτη μέλη παρέμειναν πλήρως ανεξάρτητα όσον αφορά τα τελωνεία, την αστυνομία και τον στρατό.
Μέχρι την [[Επαναστάσεις του
Μετά την Επανάσταση του Μαρτίου του 1848 η Ομοσπονδιακή Συνέλευση της Γερμανικής Συνομοσπονδίας αδρανοποιήθηκε και παρέδωσε την εξουσία
Μετά την αποτυχία της επανάστασης η Γερμανική Συνομοσπονδία αποκαταστάθηκε μεταξύ 1850 και 1851. Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση επανιδρύθηκε τον Σεπτέμβριο 1850 και χρησιμοποιήθηκε για να καταπνίξει όλα τα δημοκρατικά και φιλελεύθερα επιτεύγματα της αποτυχημένης επανάστασης.
Η Ομοσπονδιακή Συνέλευση διαλύθηκε μετά τον [[Αυστροπρωσσικός Πόλεμος|Αυστροπρωσσικό πόλεμο]] του [[1866]] και την πρωσική προσάρτηση της [[Ελεύθερη Πόλη της
==Αναφορές==
| |||