Ερνστ Ρεμ: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ρομπότ: Αφαιρώ 43 σύνδεσμους interwiki, που τώρα παρέχονται από τα Wikidata στο d:Q58583
CHE (συζήτηση | συνεισφορές)
Ημερομηνία θανάτου σύμφωνα με το γερμανικό λήμμα.
Γραμμή 1:
[[Αρχείο:Bundesarchiv Bild 102-15282A, Ernst Röhm.jpg|right|thumb|250px|Ερνστ Ρεμ]]
Ο '''Ερνστ Γιούλιους Ρεμ''' (Ernst Julius Röhm), ([[1887]][[1 Ιουλίου]] [[1934]]) ήταν Γερμανός αξιωματικός και σημαίνον στέλεχος του [[NSDAP|Εθνικοσοσιαλιστικού Κόμματος]]. Ήταν ιδρυτικό στέλεχος και κύριος οργανωτής της παραστρατιωτικής οργάνωσης [[SA]] (Ες-Α, Sturmabteilung = Θυελλώδεις Μαχητές), της οποίας αργότερα έγινε ο ηγέτης. Δολοφονήθηκε το [[1934]] με διαταγή του [[Χίτλερ]] κατά τη "[[Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών|νύχτα των μεγάλων μαχαιριών]]".
 
== Βιογραφία ==
Γραμμή 28:
{{Κύριο|Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών}}
 
Στις 30 Ιουνίου, κατά τη διάρκεια της νύχτας, ολόκληρη η ηγεσία της SA συλλαμβάνεται και μεταφέρεται στην φυλακή Στάντελχάιμ (Stadelheim) του Μονάχου. Ο Χίτλερ έχει διατάξει, χωρίς φυσικά να διεξαχθεί κανενός είδους δίκη, το σφαγιασμό της. Ωστόσο, έχει αναστολές να περιλάβει σε αυτόν και τον παλαιό του φίλο και σύντροφο Ρεμ. Με εντολή του, ο Ταξίαρχος των SS [[Τέοντορ Άικε]], διοικητής τότε του [[Στρατόπεδο συγκέντρωσης Νταχάου|Στρατοπέδου συγκέντρωσης Νταχάου]] επισκέπτεται τον Ρεμ στο κελί του και αφήνει στο τραπεζάκι του ένα πιστόλι με μια μόνο σφαίρα, υποδεικνύοντάς του να αυτοκτονήσει. Δέκα λεπτά αργότερα επανέρχεται στο κελί και αντιμετωπίζει τον θαρραλέο σαρκασμό του Ρεμ: "Αν ο Αδόλφος θέλει να πεθάνω, ας έλθει να με σκοτώσει ο ίδιος!". Ο Ρεμ εκτελείται με πυρά αυτόματων όπλων από άνδρες της SS. Είναι [[21 Ιουλίου]] 1934.
 
Η σορός του μεταφέρθηκε και ενταφιάστηκε στο Κοιμητήριο ''Westfriedhof'' του Μονάχου. Τον αντικατέστησε στην ηγεσία της, αποδυναμωμένης πλέον, SA o [[Βίκτορ Λούτσε]] (Viktor Lutze). Στα μέσα ενημέρωσης ο Χίτλερ παρουσιάσtηκε ως υποψήφιο θύμα συνωμοσίας του Ρεμ. Στις 3 Ιουλίου η σφαγή της [[Η νύχτα των μεγάλων μαχαιριών|νύχτας των Μεγάλων Μαχαιριών]] νομιμοποιήθηκε ετεροχρονισμένα ως αυτοάμυνα του κράτους βάσει του Εξουσιοδοτικού Νόμου (Ermächtigungsgesetz), ενός νόμου που είχε τεθεί σε ισχύ επί Δημοκρατίας της Βαϊμάρης.