Ελισάβετ Α΄ της Αγγλίας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

== Βιογραφία ==

=== Τα Πρώτα Χρόνια ===

[[Αρχείο:Henry VIII and Anne Boleyn.png|thumb|Η Ελισάβετ ήταν το μόνο παιδί του Ερρίκου Η΄ και της Άννας Μπολέυν, η οποία δεν γέννησε έναν αρσενικό διάδοχο και εκτελέσθηκε σε λιγότερο από τρία χρόνια μετά τη γέννηση της Ελισάβετ.]]

Η Ελισάβετ ήταν το τρίτο παιδί του [[Ερρίκος Η΄ της Αγγλίας|Ερρίκου Η΄ της Αγγλίας]], από τη δεύτερη σύζυγό του, την [[Άννα Μπολέυν]]. Το ζεύγος παντρεύτηκε μυστικά κάποια στιγμή ανάμεσα στο χειμώνα του [[1532]] και τα τέλη του Ιανουαρίου του [[1533]]. Η Ελισάβετ γεννήθηκε στο [[Παλάτι της Πλακεντίας]] στο [[Γκρίνουιτς]], στις [[7 Σεπτεμβρίου]] [[1533]]. Έλαβε το όνομά της γιαγιάς της, από την πλευρά του πατέρα της, της [[Ελισάβετ της Υόρκης]]. Από τη γέννησή της αποτέλεσε την επίδοξη διάδοχο του θρόνου παρά το γεγονός πως είχε μια μεγαλύτερη ετεροθαλή αδερφή, τη [[Μαρία Α΄ της Αγγλίας|Μαρία]]. Η Μαρία δεν ήταν για τον πατέρα τους νόμιμη κληρονόμος, καθώς ο Ερρίκος είχε ακυρώσει το γάμο του με τη μητέρα της, την [[Ισπανία|Ισπανίδα]] πριγκίπισσα [[Αικατερίνη της Αραγωνίας]]. Παρόλο που οι φήμες ήθελαν τη Μαρία να αντιπαθεί τη μικρότερη αδερφή της, στην πραγματικότητα ήταν αγαπημένες μεταξύ τους. Ωστόσο, η σχέση τους δοκιμάστηκε, όταν τοποθετήθηκαν σε αντιμαχόμενα στρατόπεδα, τόσο στον πολιτικό όσο και στο θρησκευτικό τομέα.

 

Μετά το θάνατο της Μαρίας, υπήρξαν εκδηλώσεις χαράς στους δρόμους του [[Λονδίνο|Λονδίνου]] και το Νοέμβριο του [[1558]] ορίστηκε να ανεβεί η Ελισάβετ στο θρόνο. Ο θρύλος λέει πως καθόταν κάτω από μια [[βελανιδιά]] στο [[Χάτφιλντ]] και διάβαζε τη [[Βίβλος|Βίβλο]] όταν έφτασαν σε αυτήν τα νέα – αν και αυτό είναι μάλλον απίθανο μιας και ήταν χειμώνας. Ένας υπηρέτης την πλησίασε και την αποκάλεσε «Μεγαλειοτάτη...». Τότε η Ελισάβετ ως απάντηση απήγγειλε ένα απόσπασμα από τον Ψαλμό 118: «Αυτό είναι πράξη του Θεού και είναι υπέροχο στα μάτια μας».

 

 

Κατά την ενθρόνισή της, έγινε δεκτή με χαρά από τους απλούς ανθρώπους, που έπαιξαν θεατρικά έργα και διάβασαν ποίηση που υμνούσε την ομορφιά και την εξυπνάδα της. Η στέψη της έλαβε χώρα στις [[15 Ιανουαρίου]] [[1559]]. Ήταν 25 ετών. Όταν οι σημαντικότεροι αρχιεπίσκοποι αρνήθηκαν να συμμετάσχουν στην τελετή, επειδή η Ελισάβετ δεν ήταν νόμιμη τόσο σύμφωνα με το [[Κανονικό Δίκαιο]] όσο και σύμφωνα με τους κοσμικούς νόμους, ο σχετικά άγνωστος [[Όουεν Όγκλεθορπ]], Επίσκοπος του [[Καρλάιλ]] την έστεψε. Η στέψη της Ελισάβετ ήταν η τελευταία στην οποία η Λειτουργία έγινε στα [[λατινικά]]. Όλες οι επόμενες, με εξαίρεση αυτή του [[Γεώργιος Α΄ του Ηνωμένου Βασιλείου|Γεωργίου Α΄]] έγιναν στα [[αγγλικά]]. Αργότερα έκανε τον ιερέα της μητέρας της, το [[Μάθιου Πάρκερ]], Αρχιεπίσκοπο του Καντέρμπερι.

Η [[Μαρία Α΄ της Σκωτίας|Μαρία, Βασίλισσα των Σκωτσέζων]] παραπέμφθηκε σε δίκη για τη Συνωμοσία Μπάμπινγκτον μπροστά σε 40 ευγενείς, περιλαμβανομένων [[ρωμαιοκαθολικισμός|καθολικών]], επικεφαλής των οποίων ήταν ο αρχιδικαστής της Αγγλίας, Σερ Τζον Πόπχαμ. Η Μαρία αρνήθηκε τις κατηγορίες και διαμαρτυρήθηκε πως της αρνήθηκαν την ευκαιρία να ξαναδεί τις αποδείξεις ή τα χαρτιά που αφαιρέθηκαν από αυτήν, πως της αρνήθηκαν την πρόσβαση σε νομικούς συμβούλους και πως δεν είχε ποτέ υπάρξει Αγγλίδα υπήκοος και κατά συνέπεια δεν μπορούσε να δικαστεί για προδοσία. Η Μαρία κρίθηκε ένοχη και αποκεφαλίστηκε στο [[Κάστρο Φόδερινγκεϋ]], [[Νορθάμπτοντσαϊρ]] στις [[8 Φεβρουαρίου]] [[1587]].

 

 

Στη διαθήκη της, η Μαρία άφησε στο Φίλιππο τις αξιώσεις της στον αγγλικό θρόνο. Κάτω από την πίεση της απειλής της πολιτικής της Ελισάβετ στην [[Ολλανδία]] και τον Ανατολικό [[Ατλαντικός Ωκεανός|Ατλαντικό]], ο Φίλιππος έθεσε σε εφαρμογή τα σχέδιά του για εισβολή στην Αγγλία. Τον Απρίλιο του [[1587]], ο [[Σερ Φράνσις Ντρέικ]] έκαψε μέρος του ισπανικού στόλου στο [[Κάντια]], καθυστερώντας τα σχέδια του Ισπανού Βασιλιά. Τον Ιούλιο του [[1588]], η [[Ισπανική Αρμάδα]], ένας μεγαλόπρεπος στόλος 130 πλοίων που ήταν επανδρωμένα με πάνω από 30.000 ανθρώπους απέπλευσε με αποστολή να μεταφέρει μια ισπανική δύναμη εισβολής υπό την ηγεσία του [[Αλέξανδρος Φαρνέζε, δούκας της Πάρμας|Δούκα της Πάρμα]] κατά μήκος της [[Μάγχη|Μάγχης]] από την Ολλανδία. Η Ελισάβετ ξεκίνησε να συναντήσει τους άνδρες της φορώντας ελαφρά πανοπλία πάνω από το φόρεμά της και χωρίς καθόλου φρουρούς, μόνο κάποιους ακόλουθους. Παρά τα παράπονα για την ασφάλειά της, η Ελισάβετ απευθύνθηκε στα στρατεύματα με έναν αξιόλογο λόγο, γνωστό με το όνομα «Λόγος στα Στρατεύματα στο Τίλμπουρυ», κατά τη διάρκεια του οποίου είπε την περίφημη ρήση: