Μονή Βροντά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
Vagrand (συζήτηση | συνεισφορές)
Γραμμή 23:
Το 1821 ο ηγούμενος της μονής Νείλος δολοφονήθηκε στον [[Κέδρο Σάμου|Κέδρο]] ενώ επέστρεφε από το [[Βαθύ Σάμου|Βαθύ]]. Το Σεπτέμβρη του 1850, μια οκταμελής ομάδα κακοποιών μπήκε στο μοναστήρι και στη συνέχεια απήγαγε και εφόνευσε τον ηγούμενο Δανιήλ. Οι προβαλλόμενοι λόγοι και στις δύο περιπτώσεις ήταν πολιτικοί. Ο Νείλος θεωρήθηκε ότι ανήκε στην φατρία των [[Καλικαντζάροι (πολιτική παράταξη)|Καλικαντζάρων]], δηλαδή των φιλότουρκων [[Προεστός|προεστών]] και ο Δανιήλ ομοίως ότι υπεστήριζε τον ηγεμόνα [[Στέφανος Βογορίδης|Στέφανο Βογορίδη]].
 
Στην εποχή του Επαμεινώνδα Σταματιάδη, δηλαδή περί το 1890, εγκαταβιούσαν στη μονή έντεκα μοναχοί. Η κτηματική της περιουσία ανερχόταν σε 104 κτήματα συνολικής έκτασης 876 στρεμμάτων. Εξ αυτών, 752 στρέμματα ήταν αμπέλια. Μετόχια της μονής ήταν ο ναός του Αγίου Ιωάννου του Θεολόγου στους Βουρλιώτες, η εκκλησία της Κοίμησης της Θεοτόκου στο [[Κοκκάρι Σάμου|Κοκκάρι]], το μετόχι της Ζωοδόχου Πηγής στο Βαθύ προς τον Κότσικα), το εκκλησάκι του Αγίου Κωνσταντίνου στον Ά[[Άγιος Κωνσταντίνος Σάμου|Άνω Άγιο Κωνσταντίνο]] και η Αγία Τριάδα στη [[Βλαμαρή Σάμου|Βλαμαρή]].
 
Καταστράφηκε σε μεγάλη έκταση από φωτιά το καλοκαίρι του 1999. Έχει ανακαινισθεί πρόσφατα.