Τσαρλς Μπουκόφσκι: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

[[Αρχείο:CharlesBukowski.jpg|thumb|right|300px|Ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι στο σπίτι του στο Σαν Πέντρο το 1990, με τους συγγραφείς ''Mary Ann Swissler'' και ''Mat Gleason''.]]

Ο '''Χένρι Τσαρλς ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι''' ('''Henry Charles Bukowski''', [[16 Αυγούστου]] [[1920]] — [[9 Μαρτίου]] [[1994]]) ήταν ένας Αμερικανός [[ποιητής]] και συγγραφέας, που έζησε κυρίως στο [[Λος Άντζελες]] της [[Αμερική|Αμερικής]]. Έγραψε πάνω από 50 βιβλία, καθώς και πολλά μικρότερα κομμάτια, και έχει αναγνωριστεί ως πολύ σημαντικός για [[Βρώμικος ρεαλισμός|το είδος του]], ενώ συχνά αναφέρεται από πολλούς συγγραφείς και ποιητές ως μεγάλη επιρροή.

Ο Τσαρλς ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι γεννήθηκε στις [[16 Αυγούστου]] του 1920, στη [[Γερμανία|γερμανική]] πόλη [[Άντερναχ]] ''(Andernach)''. H μητέρα του ήταν Γερμανίδα και ο πατέρας του ένας Πολωνο-Αμερικάνος στρατιώτης, ο οποίος ήταν μέλος της στρατιωτικής δύναμης που είχε παραμείνει στη Γερμανία μετά τον [[Α' Παγκόσμιος Πόλεμος|Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]]. Η οικογένεια μετανάστευσε στο Λος Άντζελες όταν ο Τσαρλς ήταν μόλις δύο ετών, ένα μέρος που τον επηρέασε πάρα πολύ στα γραπτά του.

O πατέρας του Τσαρλς αναφέρεται συχνά κι από τον ίδιο ως αρκετά βίαιος και στενόμυαλος άνθρωπος. Προσπαθούσε να είναι απόλυτα νομοταγής, και αποπειράθηκε να εμφυτεύσει στον γιο του τα δικά του ιδανικά, ώστε εκείνος να γίνει ένα παραγωγικό και ωφέλιμο μέλος της κοινωνίας. Συχνά ήταν άνεργος και έβγαζε τον πόνο και την αγωνία του πάνω στον Τσαρλς, δέρνοντάς τον επανειλημμένα μέχρι τα δέκα του χρόνια. Το αποτέλεσμα ήταν ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι να αρχίσει να νιώθει την εγκατάλειψη και την απομόνωση, και να μένει συνειδητά άπραγος με την έννοια της εναντίωσης, όχι μόνο απέναντι στον πατέρα του, αλλά και σε ολόκληρη την κοινωνία. Ο πατέρας του Τσαρλς τον επηρέασε πάρα πολύ στη ζωή του αλλά και στα γραπτά του. Είναι βασικός χαρακτήρας στη θεματολογία του, και γράφει γι' αυτόν ακόμα και στα τελευταία του ποιήματα στο κρεβάτι ενός νοσοκομείου, λίγο πριν πεθάνει.

Κατά τα σχολικά του χρόνια, ο Μπουκόφσκι διάβασε πολύ. Όταν αποφοίτησε, γράφτηκε στο κολέγιο του Λος Άντζελες για να σπουδάσει [[δημοσιογραφία]] και [[λογοτεχνία]], ώστε να γίνει συγγραφέας. Ένα χρόνο μετά, η μητέρα του έγινε έξαλλη όταν ανακάλυψε κάποια κείμενά του, με τα οποία και τάισε τη μηχανή κουρέματος του γκαζόν. Ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι έφυγε από το σπίτι του και έζησε σαν αλήτης ταξιδεύοντας προς την [[Ατλάντα]]. Εκεί έμεινε σε μια παράγκα όπου τρεφόταν καθημερινά με σοκολάτες. Αναγκάστηκε να γυρίσει, όμως, κάποια στιγμή σπίτι του, κάτι που θα έκανε συχνά τα επόμενα χρόνια όταν δεν θα είχε πουθενά αλλού να πάει.

Όταν η Αμερική πήρε μέρος ενεργά στον [[Β' Παγκόσμιος Πόλεμος|Β΄ Παγκόσμιο Πόλεμο]], οι φίλοι του και κυρίως ο πατέρας του, τον πίεσαν να καταταγεί στο στρατό. Ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι δεν ένιωθε πως ήθελε να πάει στον πόλεμο, κι έτσι ξεκίνησε μια ζωή περιφερόμενου άστεγου. Τον Αύγουστο του 1944 κρίθηκε ακατάλληλος για να εκτίσει τη στρατιωτική του θητεία<ref>[http://bukowski.net/fbi/112.php Έγγραφο του FBI], ανακτήθηκε [[20 Οκτωβρίου]] [[2006]] από http://bukowski.net/</ref> και αργότερα κατέληξε για λίγο καιρό στη [[Νέα Υόρκη]], όπου την περίοδο του πολέμου και σε ηλικία 24 ετών, δημοσίευσε το πρώτο του διήγημα ''"Aftermath of a Lengthy Rejection Slip"'' στο περιοδικό ''Story Magazine''. Η Νέα Υόρκη δεν τον κέρδισε, όμως, και σύντομα έφυγε για πιο φιλόξενα μέρη.

Δυο χρόνια αργότερα,άλλο ένα διήγημά του, το ''"20 Tanks From Kasseldown"'', θα δημοσιευθεί στο ''Portfolio IΙΙ''. Ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι απογοητεύτηκε από τη αργή διαδικασία εκδόσεων των έργων του, και σταμάτησε το γράψιμο για περίπου μία δεκαετία. Έζησε σε διάφορες πόλεις των [[Η.Π.Α]], αλλά κυρίως στο Λος Άντζελες. Την περίοδο αυτή έκανε μια σειρά από απίθανες και περίεργες δουλειές, ενώ κοιμόταν σε φτηνά, ενοικιαζόμενα δωμάτια. Στις αρχές της δεκαετίας του '50, έπιασε προσωρινά δουλειά στο [[ταχυδρομείο]] ως ταχυδρόμος, αλλά την παράτησε μέσα σε λιγότερο από δύο χρόνια. Το [[1955]] μπήκε αιμορραγώντας εσπευσμένα στο νοσοκομείο απόρων, έχοντας "κερδίσει" ένα έλκος στομάχου, που παρά λίγο να τον σκοτώσει.

Όταν βγήκε από το νοσοκομείο, ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι ξεκίνησε να γράφει [[ποίηση]]. Αν και εξελίχθηκε σε έναν από τους πιο αυθεντικούς και με σημαντικότατη επιρροή μεταπολεμικούς ποιητές, ο Μπουκόφσκι δεν έτυχε αναγνώρισης στην Αμερική, ούτε σε μεγάλα περιοδικά, ούτε στην ακαδημία. To [[1957]] παντρεύτηκε την Μπάρμπαρα Φράι ''(Barbara Frye)'', η οποία εξέδιδε το ποιητικό περιοδικό ''Harlequin'' και άρχισε να δημοσιεύει δουλειές του ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι. Ο γάμος τους κράτησε περίπου δύο χρόνια. Μετά το διαζύγιο, ο Μπουκόφσκι ξαναγύρισε στο πιοτό, στην ποίηση, αλλά και στο ταχυδρομείο ως ταμίας, μια θέση την οποία κράτησε για πάνω από δώδεκα χρόνια.

Η πρώτη του ποιητική συλλογή ''"Flower, Fist and Bestial Wail"'' εκδόθηκε το [[1959]] σε ένα φυλλαδιάκι σε 200 αντίτυπα. Λίγο αργότερα, ο ''Jon Edgar Webb'' ο οποίος εξέδιδε το περιοδικό ''"The Outsider"'', εντυπωσιάστηκε από τα ποιήματα του ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι και άρχισε να δημοσιεύει δουλειές του. Αφιέρωσε ένα ολόκληρο τεύχος στον ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι με τίτλο ''"Outsider of the Year"'', και τελικά αποφάσισε να εκδόσει μια συλλογή της ποίησης του Μπουκόφσκι. Ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι άρχισε να αποκτά φήμη σε underground περιοδικά και εφημερίδες, ενώ ξεκίνησε και μια στήλη στην εφημερίδα ''"Open City"'' του Λος Άντζελες, με το όνομα "Σημειώσεις ενός πορνόγερου" ''("Notes of a Dirty Old Man")''. Τα κείμενα της στήλης αυτής εκδόθηκαν αργότερα σε ξεχωριστό βιβλίο.

Ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι απέκτησε μεγάλη φήμη στο εξωτερικό, και κυρίως στη Γερμανία, όπου μέχρι τα τέλη της δεκαετίας του '70, ήταν ο πιο πετυχημένος Αμερικανός συγγραφέας εκεί. Φήμη απέκτησε ακόμη στη [[Γαλλία]], αλλά και σε άλλα μέρη της [[Ευρώπη|Ευρώπης]], όχι όμως και στις Η.Π.Α., όπου το κοινό δεν τον αποδέχθηκε, εκτός από ένα περιορισμένο αριθμό φανατικών οπαδών του. Ο ίδιος ο Μπουκόφσκι φερόταν προκλητικά, και βοήθησε να γίνει το όνομά του διαβόητο, προκαλώντας συνεχώς αρνητικές κριτικές εναντίον του.

Το [[1969]], ο Τζον Μάρτιν ''(John Martin)'', εκδότης των ''Black Sparrow Press'', δίνει 100$ το μήνα στον ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι για το υπόλοιπο της ζωής του, ώστε να ασχοληθεί μόνο με τη συγγραφή. Ο Τσαρλς παραιτείται σε ηλικία 49 ετών από το ταχυδρομείο για να αφοσιωθεί στο γράψιμο. Όπως εξήγησε κι ο ίδιος αργότερα σε ένα γράμμα: ''"Έχω μία από τις δύο επιλογές -- να παραμείνω στο ταχυδρομείο και να τρελαθώ... ή να μείνω εκεί έξω, να το παίξω συγγραφέας και να πεθάνω της πείνας. Αποφάσισα να πεθάνω της πείνας."''. Σε λιγότερο από ένα μήνα, έγραψε το πρώτο του βιβλίο που ήταν το ''Ταχυδρομείο'' ''(Post Office)'', το οποίο εκδόθηκε το [[1971]].

Το [[1976]] ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι γνώρισε την Λίντα ''(Linda Lee Beighle)'', ιδιοκτήτρια ενός εστιατορίου. Δυο χρόνια αργότερα, το ζευγάρι μετακόμισε από την περιοχή του ανατολικού [[Χόλλυγουντ]] όπου ο Μπουκόφσκι είχε ζήσει τα περισσότερα χρόνια της ζωής του, στην κοινότητα του ''San Pedro'', τη νοτιότερη περιοχή του Λος Άντζελες. Παντρεύτηκαν το [[1985]].

Ο Τσαρλς ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι, πέθανε από [[λευχαιμία]] στις [[9 Μαρτίου]] [[1994]], στο ''San Pedro'' της [[Καλιφόρνια]] σε ηλικία 73 ετών, λίγο καιρό αφότου είχε τελειώσει το τελευταίο του βιβλίο "Αστυνομικό" ''(Pulp)''. Πάνω στον τάφο του είναι γραμμένες οι λέξεις "Μην Προσπαθείς" ''(Don't Try)''. Σύμφωνα με τη γυναίκα του, το νόημα των παραπάνω λέξεων έχει να κάνει με τις παρακάτω φράσεις: "Εάν σπαταλάς όλη σου την ώρα προσπαθώντας, τότε το μόνο που πράττεις είναι να προσπαθείς. Γι' αυτό μην προσπαθείς. Πράξε" ''("If you spend all your time trying, then all you're doing is trying. So don't try. Just do").''

O ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι έκανε τα πρώτα του βήματα μέσα από μικρά περιοδικά στα τέλη του '50, και συνέχισε κατ' αυτόν τον τρόπο μέχρι τις αρχές του '90. Τα ποιήματα και τα διηγήματά του εκδόθηκαν αργότερα από τις ''Black Sparrow Press'', σαν συλλογικοί τόμοι της δουλειάς του. Ήταν πραγματικά ένας πολύ παραγωγικός συγγραφέας. Έγραψε χιλιάδες ποιήματα, εκατοντάδες διηγήματα και έξι μυθιστορήματα, με αποτέλεσμα να εκδοθούν πάνω από 50 βιβλία του. Ακόμα και τώρα, 10 χρόνια μετά το θάνατό του, συνεχίζουν και εκδίδονται βιβλία του με ανέκδοτο υλικό.

Τα έργα του Τσαρλς ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι είναι στην συντριπτική τους πλειοψηφία αυτοβιογραφικά, αν και ακόμη κι αυτά, περιέχουν αρκετά φανταστικά στοιχεία. Έχοντας ζήσει περίπου μια δεκαετία στο περιθώριο, μέσα από απορία, αλκοολισμό και συνεχείς καβγάδες, συνέλεξε ένα τεράστιο ποσό εμπειριών, τις οποίες και άρχισε να αποτυπώνει σιγά σιγά στα γραπτά του. Η φιγούρα του πατέρα του φαίνεται πως τον καταδιώκει συνεχώς, αποτυπώνοντας άλλοτε μίσος και αηδία προς το πρόσωπό του, κι άλλοτε μια ανθρώπινη κατανόηση, αναγνωρίζοντας τις συνθήκες που δημιούργησαν την προσωπικότητα του πατέρα του.

Η εγκατάλειψη, ο πόνος, η φτώχεια, η απελπισία, εκφράζονται όλα μέσω των πρώιμων έργων του Μπουκόφσκι. Οι άνθρωποι που καταστράφηκαν επειδή δεν τους δόθηκε μια ευκαιρία, ή επειδή απλά δεν μπορούσαν να κάνουν κάτι καλύτερο στις ζωές τους. Αλκοολικοί, άστεγοι, πόρνες, άνθρωποι που ζουν την κάθε στιγμή, χωρίς να περιμένουν τίποτα από το αύριο. Ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι κατάφερε να διεισδύσει στις ψυχές αυτών των ανθρώπων, και να παρουσιάσει τα ταλέντα τους, τις προσωπικότητές τους, την ανθρωπιά τους. Με τρόπο λυρικό και όχι επιθετικό, κατακρίνει τους πολιτικούς, τους στρατιωτικούς και τον πόλεμο, το αμερικάνικο όνειρο και ολόκληρη την κοινωνία. Μετά τη σχετική αναγνώρισή του και την εξέλιξη της κοινωνικής του κατάστασης, ο Μπουκόφσκι αλλάζει λίγο και τη θεματολογία του. Παύει να μιλά μόνο για ιστορίες χαμένων ανθρώπων. Συναναστρεφόμενος με διαφορετικούς ανθρώπους, διανθίζει τα έργα του με σαρκαστικά σχόλια για την καινούρια του ζωή, ωριμάζοντας και μαλακώνοντας λίγο το ύφος του.

Από τη στιγμή του θανάτου του, ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι έχει γίνει θέμα πάμπολλων άρθρων κριτικής απέναντι στη ζωή και το έργο του. Αν και αγαπήθηκε από πολλούς απλούς ανθρώπους και έγινε σύμβολο για ανθρώπους με ανικανότητες ή προβλήματα αλκοολισμού, οι ακαδημαϊκοί κριτικοί έχουν δώσει ελάχιστη σημασία στα γραπτά του. Θεωρείται όμως από πολλούς ως ένας πολύ σπουδαίος ποιητής, με μεγάλη επιρροή και πατέρας του κινήματος του [[Βρώμικος ρεαλισμός|βρώμικου ρεαλισμού]]. Οι [[Ζαν Ζενέ]] ''(Jean Genet)'' και [[Ζαν-Πωλ Σαρτρ]] ''(Jean-Paul Sartre)'' τον είχαν χαρακτηρίσει ως τoν "μεγαλύτερο ποιητή" της Αμερικής.

* ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι ''Bukowski'' (1973) - ένα ντοκιμαντέρ διάρκειας μιας ώρας με παραγωγό τον ''Taylor Hackford'' για την εκπαιδευτική τηλεόραση KCET στο Λος Άντζελες (κέρδισε το ''Silver Reel Award'' στο ''San Francisco Film Festival'').

* Ιστορίες Καθημερινής Τρέλας ''(Tales of Ordinary Madness)'' (1981) - ο ''Ben Gazzara'' παίζει τον ''Charles Serking'', ένα χαρακτήρα χαλαρά συνδεδεμένο με τον αυτοβιογραφικό χαρακτήρα του Μπουκόφσκι, [[Χένρι Τσινάσκι]] ''(Henry Chinaski)''. Η αργή και δύσκαμπτη ταινία δεν είχε ποτέ απήχηση, και ο ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι - αν και ήταν φίλος με τον ''Gazzara'' - κακολόγησε την ερμηνεία του ηθοποιού.

* H ταινία ''Barfly'' (1987) με πρωταγωνιστή τον [[Μίκι Ρουρκ]] και γραμμένο από τον ίδιο τον ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι, βασιζόταν στη ζωή του, με το βασικό χαρακτήρα να είναι το ''[[alter-ego]]'' του, [[Χένρι Τσινάσκι]]. Το μυθιστόρημα ''Hollywood'' βασίστηκε στις δοκιμασίες της κατασκευής της ταινίας.

* Τον ίδιο χρόνο όπου το ''Barfly'' έκανε ντεμπούτο (1987), βγήκε και η βελγική ταινία "Τρελή Αγάπη" ''(Crazy Love)'', σκηνοθετημένη από τον ''Dominique Deruddere''. Βασισμένη στο διήγημα του ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι, ''The Copulating Mermaid of Venice, California,'' και σε κομάτια του "Τοστ Ζαμπόν" ''(Ham on Rye)'', η ταινία εξιστορεί τη ζωή ενός άντρα, προβάλλοντας τρεις διαφορετικές βραδιές διασκορπισμένες μέσα σε 20 χρόνια. Η ''Τρελή Αγάπη'' μνημονεύτηκε από τον Μπουκόφσκι ως η αγαπημένη του κινηματογραφική διασκευή δουλειάς του.

* Ένα ντοκιμαντέρ με τον τίτλο ''Bukowski: Born Into This'' βγήκε στους αμερικανικούς κινηματογράφους στις [[9 Ιουλίου]], [[2004]], με γενικά καλές κριτικές. Ο ηθοποιός [[Σον Πεν]] όπως και οι μουσικοί [[Τομ Γουέιτς]] και [[Μπόνο]], φίλοι και θαυμαστές του ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι, εμφανίζονται στην ταινία.

* Μια διασκευή του διηγήματος του ΜπουκόφσκιΜπουκόβσκι, ''Bring Me Your Love,'' γυρίστηκε στη Νέα Υόρκη το 2006. Σκηνοθετήθηκε από τον ανεξάρτητο φιλμοπαραγωγό ''Gui Teixeira''.

[[Κατηγορία:Αμερικανοί λογοτέχνες|ΜπουκοφσκιΜπουκοβσκι]]

[[Κατηγορία:Αμερικανοί ποιητές|ΜπουκοφσκιΜπουκοβσκι]]

[[Κατηγορία:Αμερικανοί συγγραφείς|ΜπουκοφσκιΜπουκοβσκι]]

[[Κατηγορία:Γεννήσεις το 1920|ΜπουκοφσκιΜπουκοβσκι]]

[[Κατηγορία:Θάνατοι το 1994|ΜπουκοφσκιΜπουκοβσκι]]