Βαρωνία του Πασσαβά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Η '''Βαρωνία του Πασσαβά''', εξελληνισμός του γαλλικού Passe-Avant (Πέρνα Εμπρός)<ref>Ουίλιαμ Μίλλερ, ''Οι Ηγεμόνες της Πελοποννήσου, μονογραφία μεταφρασθείσα υπό Σπυριδ. Π. Λάμπρου'', Ελεύθερη Σκέψις, Αθήνα 1994, ISBN 960-7199-37-5</ref>, (1209-1262, ήταν κρατίδιο υποτελές στο [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας]] που ιδρύθηκε το 1209 από τον πρίγκιπα [[Γουλιέλμος Σαμπλίτης|Γουλιέλμο Σαμπλίτη]].
 
Η βαρωνία του Πασσαβά ήταν η τελευταία εκ των 12 αρχικών βαρωνιών του Πριγκιπάτου που δημιουργήθηκε. Μαζί με 4 φέουδα δόθηκε στον Φράγκο ιππότη [[Ιωάννης Α΄ ντε Νεϊγύ|Ιωάννη ντε Νεϊγύ]] (Jean de NullyNeuilly), ο οποίος έφτασε στο Μοριά περί το 1218/20. Η βαρωνία είχε μικρή έκταση και βρισκόταν στην σημερινή περιοχή της [[Μάνη]]ς και του [[Γύθειο|Γυθείου]]. Έδρα της ήταν το [[Κάστρο του Πασσαβά]]. Ο σημερινός οικισμός του [[Πασσαβάς Λακωνίας|Πασσαβά Λακωνίας]] είναι σε απόσταση 4 χλμ. από το [[Γύθειο]].
 
Ο ιστορικός Karl Hopf υπέθεσε την ύπαρξη δύο βαρώνων με το όνομα Ιωάννης, αλλά δεν υπάρχουν στοιχεία που να στηρίζουν την υπόθεση αυτή. Κληρονόμος του Ιωάννη ήταν η [[Μαργαρίτα ντε Νεϊγύ|Μαργαρίτα]], που ήταν και κληρονόμος της [[Βαρωνία της Άκοβας]] από τον [[Βαλθέρος Ροζιέρης|Βαλθέρο Ροζιέρο]], όμως ο Πασσαβάς, μαζί με άλλα φραγκικά άστρα στη Λακωνία, έπεσε στους Βυζαντινούς του [[Μυστράς|Μυστρά]] περί το 1263, ενόσω η Μαργαρίτα κρατούνταν ως όμηρος στην Κωνσταντινούπολη.