Αλεβισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 25:
Παρά τον Σιϊτικό προσανατολισμό τους, οι Αλεβήδες εμπνέονται από τις παραδόσεις των Σουννιτών. Για παράδειγμα η αρχή του Θεού προέρχεται από τη φιλοσοφία του Ιμπν αλ-Αραμπί και εξελίσσεται σε αλυσίδα στην οποία εκπορεύεται από τον Θεό ο πνευματικός άνθρωπος, ο γήινος άνθρωπος, τα ζώα, τα φυτά και τα ορυκτά. Ο σκοπός της πνευματικής ζωής είναι να ακολουθηθεί η ατραπός αυτή στην αντίθετη κατεύθυνση, σε ενότητα με τον Θεό (Haqq = Πραγματικότητα, Αλήθεια). Υπάρχει μια τάση πανθεϊσμού. Συχνά οι Αλεβήδες τιμούν τον Μανσούρ αλ-Χαλάτζ, έναν Σούφι του 10ου αιώνα που εκτελέστηκε στη [[Βαγδάτη]] για βλασφημία επειδή είπε "Είμαι η Αλήθεια" (Ana al-Haqq).
Άλλη αρχή των Αλεβήδων είναι "το τέλειο ανθρώπινο ον". Οι Αλεβήδες θεωρούν ως τέλειο άνθρωπο τον Αλή και μετά τον Χατζημπεκτασί Βαλή και άλλους αγίους. Ο "
Πολλοί αλεβήδες καθορίζουν την ανθρώπινη τελειότητα με πρακτικούς όρους. Τέλειος γι' αυτούς είναι ο άνθρωπος που ασκεί ηθικό έλεγχο στα χέρια του, στη γλώσσα του και στην αναπαραγωγική του δραστηριότητα (eline diline beline sahip), αντιμετωπίζει ισότιμα όλους τους ανθρώπους (yetmiş iki millete aynı gözle bakar) και υπηρετεί το συμφέρον των άλλων.
23
| |||