Μεντελέβιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 72:
Ο στόχος ανάκλασης αποτελείτο από 10<sup>-9</sup> από <sup>253</sup>Es που είχαν κατατεθεί ηλεκτρολυτικά σε ένα λεπτό φύλλο [[Χρυσός|χρυσού]] (επίσης, [[Βηρύλλιο|Be]], [[Αλουμίνιο|Al]] και [[Λευκόχρυσος|Pt]] μπορεί να χρησιμοποιηθεί). Βομβαρδίστηκε από σωματίδια α ενέργειας 41 eV στο κύκλοτρο του Μπέρκλεϋ με μια πολύ υψηλή πυκνότητα δέσμης σωματιδίων 6 ∙ 10<sup>13</sup> ανά δευτερόλεπτο σε μια έκταση 0,05 cm<sup>2</sup>. Ο στόχος ψύχθηκε από [[Οξείδιο του υδρογόνου|νερό]] ή [[Ήλιο|υγρό ήλιο]]. Η χρήση του ηλίου, σε μία αεριώδη ατμόσφαιρα, επιβράδυνε τα ανακλούντα άτομα. Αυτό το αέριο θα μπορούσε να αντληθεί έξω από το θάλαμο αντίδρασης μέσω μιας μικρής οπής για να σχηματίσει έναν αεροπίδακα. Μέρος των μη πτητικών ατόμων του προϊόντος μεταφέρονται μαζί με το αέριο, εναποτέθηκαν μονίμως στην επιφάνεια του φύλλου. Το φύλλο θα μπορούσε να αφαιρεθεί περιοδικά και ένα νέο φύλλο θα μπορούσε να εγκατασταθεί. Η επόμενη αντίδραση χρησιμοποιήθηκε για το πείραμα ανακάλυψης του Μεντελεβίου <ref name=discovery/><ref name=book1>{{cite book|url=http://books.google.com/books?id=4KcVj3xqsrAC&pg=PA40|pages=40–42|title=On beyond uranium: journey to the end of the periodic table|author=Hofmann, Sigurd|publisher=CRC Press&year=2002|isbn=0-415-28496-1|year=2002}}</ref>: '''<sup>253</sup>Es + <sup>4</sup>He → <sup>256</sup>Md + <sup>1</sup>n'''.
=== Καθαρισμός και απομόνωση ===
Η απομάκρυνση των ατόμων του Md από το φύλλο συλλογής έγινε με οξυγραφία ή ολική διάλυση του λεπτού φύλλου χρυσού από [[Οξέα|οξύ]]. Μπορούν να καθαριστούν και να απομονωθούν από άλλες δραστηριότητες προϊόντων με διάφορες τεχνικές. Ο διαχωρισμός των τρισθενών [[Ακτινίδες|ακτινιδών]] από προϊόντα σχάσης [[Λανθανίδες|λανθανιδών]] και φορέα από [[Λανθάνιο|La]] μπορεί να γίνει από μια στήλη ρητίνης ανταλλαγής κατιόντων χρησιμοποιώντας ένα διάλυμα 90% νερού/10% αιθανόλης κορεσμένο με [[Υδροχλωρικό οξύ|HCl]] σαν διαλύτη έκλουσης. Για να διαχωριστεί το Md ταχέως από το φύλλο συλλογής, μπορεί να χρησιμοποιηθεί ένα ανιόν ανταλλαγής χρωματογραφίας με τη χρήση 6Μ HCl ως μέσο έκλουσης. Ο χρυσός παρέμεινε στη στήλη, ενώ το Md και οι άλλες ακτινίδες πέρασαν. Η τελική απομόνωση του Md<sup>3+</sup> από άλλες τρισθενείς ακτινίδες ήταν επίσης απαραίτητη. Για να διαχωριστούν τα τμήματα που περιείχαν τα στοιχεία [[Αϊνσταΐνιο|99]], [[Φέρμιο|100]] και [[Μεντελέβιο|101]], χρησιμοποιήθηκε μια στήλη ανταλλαγής κατιόντων από ρητίνη (στήλη ανταλλαγής Dowex-50) με αγωγή αλάτων αμμωνίου. Μια χημική ταυτοποίηση έγινε βάσει της θέσης έκλουσής του, ακριβώς πριν το [[Φέρμιο|φέρμιο]]. Στη σειρά των επαναλαμβανόμενων πειραμάτων, έκαναν χρήση του διαλύματος έκλουσης: α - υδροξυϊσοβουτυρικό διάλυμα (α-HIB). Χρησιμοποιώντας τη μέθοδο του «αεροπίδακα», τα πρώτα δύο βήματα μπορούν να αφαιρεθούν. Εκεί φαίνεται ότι με αυτή τη μέθοδο είναι δυνατόν να μεταφερθούν και να συλλεχθούν μεμονωμένα άτομα του προϊόντος σε ένα κλάσμα του δευτερολέπτου και μερικές δεκάδες μέτρα μακριά από την περιοχή - στόχο. Η αποτελεσματική μεταφορά τους σε μεγάλες αποστάσεις απαιτεί την παρουσία μεγάλων συσπειρώσεων (αεροζόλ KCl)στο αέριο - «φορέα». Χρησιμοποιείται συχνά για την παραγωγή και την απομόνωση των μεταϊνσταϊνίων στοιχείων <ref name=book2>{{cite book|url=http://books.google.com/books?id=U4rnzH9QbT4C&pg=PA11|pages=9–11|title=The new chemistry|author=Hall, Nina|publisher=Cambridge University Press|year=2000|isbn=0-521-45224-4}}</ref>.
== Παραπομπές ==
| |||