Αριστομένης Προβελέγγιος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο '''Αριστομένης Προβελέγγιος''' ([[Εξάμπελα Σίφνου]] [[1850]] -– [[Σίφνος]] [[1936]]) ήταν [[Έλληνες|Έλληνας]] πολιτικός, ποιητής, θεατρικός συγγραφέας, και μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]].

Σπούδασε στηνστη φιλοσοφική σχολή του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] και μετά στη [[Γερμανία]], συγκεκριμένα στα πανεπιστήμια του [[Μόναχο|Μονάχου]], της [[Λειψία]]ς και της [[Ιένα]]ς. Ως φοιτητής ακόμα στην Αθήνα άρχισε να γράφει, σε αυστηρή [[καθαρεύουσα]], μακρόστιχα ποιήματα, εμπνεόμενα κυρίως από την [[ελληνική μυθολογία]] («Θησεύς», «Το μήλον της `Εριδοςέριδος»). Επιστρέφοντας από τη Γερμανία πήγε στη Σίφνο, αργότερα όμως έλαβε ενεργό μέρος στην πνευματική ζωή της Αθήνας. Υπήρξε μέλος της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]] από την ίδρυσή της (από τα πρώτα εκείνα μέλη που διορίσθηκαν με τη συντακτική πράξη ιδρύσεως της Ακαδημίας).

Από τα σημαντικότερα έργα του Προβελέγγιου θεωρείται η έμμετρη αριστουργηματική [[μετάφραση]] του [[Φάουστ (Γκαίτε)|''Φάουστ'' του Γκαίτε]], η πρώτη στην ελληνική γλώσσα: Διατηρώντας όλα τα στοιχεία του πρωτοτύπου, θεωρείται ταυτόχρονα πραγματική δημιουργία και «δευτέρα γραφή». H μετάφραση αυτή εκδόθηκε το [[1887]] από τον οίκο Mπαρτ και Xιρστ, με τυπογραφικούς χαρακτήρες της Oξφόρδης, πολλά σχεδιάσματα του Kάουλμπαχ και ξυλογραφίες του Kρέλιγκ, και απετέλεσε εκδοτικό γεγονός γιά την εποχή. Ο Προβελέγγιος μετέφρασε επίσης, το 1902, το κλασικό σύγγραμμα του [[Γκότχολντ Λέσινγκ]], ''Ο Λαοκόων''. Ο εγγονός του γράφει σχετικά: ''«Ο Aριστομένης Προβελέγγιος δεν ήτο μόνον γερμανομαθής, αλλά και γερμανοτραφής, μείνας εις Γερμανίαν επί πέντε έτη, σπουδάζων φιλολογίαν και λογοτεχνίαν εις γερμανικά πανεπιστήμια, λαβών και το διδακτορικόν από το Πανεπιστήμιον της Iένας, εις δε την βιβλιοθήκην του, προεξάρχουσαν θέσιν είχαν τα συγγράμματα του [[Γκαίτε|Goethe]], του [[Φρίντριχ Σίλερ|Schiller]], του [[Χάινριχ Χάινε|Heine]] και άλλων κολοσσών του πνεύματος.»''<ref>Γράμμα του Aλέξανδρου Πετρόπουλου στην [http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_columns_2_29/06/2013_525049 ''Καθημερινή'', 29 Ιουνίου 2013] («Γκαίτε και Προβελέγγιος» - η τελευταία επιστολή)</ref>

Ο Προβελέγγιος ασχολήθηκε και με την πολιτική και εκλέχθηκε βουλευτής [[Μήλος|Μήλου]] από το 1899 ως το 1905. Διετέλεσε επίσης γραμματέας του [[Πανεπιστήμιο Αθηνών|Πανεπιστημίου Αθηνών]] (1891-1892), ενώ αρνήθηκε θέση καθηγητή στο ίδιο Πανεπιστήμιο.

* ''Το μήλον της έριδος'' , Αθήνα, τυπ. Ανδ.Κορομηλά, 1872

* ''Η μάνα Ελλάς στον Ποιητή''., Αθήνα, τυπ. Παρνασσού, 1881

* ''Παλαιά και νέα ποιήματα - Α΄''., Αθήνα, εκδ. Κασδόνης, 1896

* ''Ποιήματα''., Αθήνα, εκδ. «Εστία», 1916

* ''Διπλή ζωή''., 1916

* ''Εμπρός στο άπειρον· Σφιγξ και Πήγασος'' Αθήνα, εκδ. «Ι.Ν. Σιδέρης», 1926

* ''Χρυσοπηγή''., Αθήνα, εκδ. «Σαλίβερος», 1930

* ''Το Αιγαίον''., Αθήνα, ανάτυπο από τα πρακτικά της Ακαδημίας Αθηνών, 1934

* '''Μεταθανάτια έκδοση:''' ''Είκοσι ποιήματα.'', Αθήνα, τυπ. Κείμενα, 1985.

* ''Ρήγας'', Δράμα.- δράμα, Αθήνα, εκδ. «Ι.Ν. Σιδέρης», 1920

* ''Ασώτου επιστροφή''., Αθήνα, εκδ. Ι.Δ. Κολλάρος, 1925

* ''Κόρη της Λήμνου''., 1891

* ''Ιόλη''., 1911.

* ''Το δίλημμα''., 1916.

* ''Προς τη νίκη προς τη δόξα''. 1913.

* ''Νικηφόρος Φωκάς'' - Τραγωδία εις πράξεις πέντε. Αθήνα, εκδ. Ι.Δ. Κολλάρος, 1916 (Βραβεύτηκε το 1915 στον «Αβερώφειο» διαγωνισμό.)

* ''Φαίδρα'' - Τραγωδία. Αθήνα, εκδ. «Ι.Ν. Σιδέρης», 1916.

* ''Ιφιγένεια εν Αυλίδι'' - Τραγωδία εις πράξεις τέσσαρας. Αθήνα, τυπ. «Ρυθμός», 1936.