Ευγενίδειο Πλανητάριο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 32:
[[Image:EugenFound-022.jpg|thumb|right|Ψηφιακά Συστήματα.]]
[[Image:EugenFound-029.jpg|thumb|left|Ψηφιακές Παραγωγές.]]
[[Image:EugenFound-027.jpg|thumb|right|Ταξίδια στον κόσμο.]]
 
Τα υπερσύγχρονα Ψηφιακά Συστήματα Αστρικών Προβολών που περιλαμβάνει το Νέο Πλανητάριο είναι τρία «Συστήματα Τρισδιάστατης Εικονικής Πραγματικότητας» (Digital Sky 2, Digital Universe και Digistar 3) των αμερικανικών εταιρειών Evans and Sutherland™ και Sky Skan Inc™. Για την διαδραστική επικοινωνία των θεατών στις διάφορες παραγωγές-παραστάσεις έχει προβλεφθεί η εγκατάσταση ειδικών μονάδων ελέγχου (με την επωνυμία «SS Interactive Controls™») σε καθένα από τα καθίσματα των θεατών. Όλα τα προβολικά συστήματα καθοδηγούνται πλήρως από ένα σύστημα αυτοματισμού με την επωνυμία «SPICE Automation™», αφού τα επί μέρους στοιχεία μιας παράστασης προγραμματίζονται εκ των προτέρων, ενώ μπορεί επίσης και να ελέγχει «ζωντανά» όλες τις δραστηριότητες των συστημάτων από ένα κεντρικό σύστημα υπολογιστών. Το σύστημα αυτοματισμού ελέγχει επίσης και το νέο 7-κάναλο ψηφιακό σύστημα ήχου («SS 6.1 Digital Surround Sound System™») συνολικής ισχύος 40.000 watt το οποίο μεταφέρει με την βοήθεια 44 ειδικών [[ηχείο|ηχείων]] τη μουσική και την αφήγηση των παραστάσεων στην αίθουσα προβολών. Σημαντικός είναι, επίσης, ο σχεδιασμός και η εγκατάσταση μιας αποθηκευτικής «φάρμας» για το οπτικό υλικό του Πλανηταρίου. Πρόκειται για ένα σύστημα της IBM με χώρο 40 TB σε δίσκους SATA, επεκτάσιμο, ενός file server της IBM με 2 TB σε ταχείς δίσκους SAS καθώς και των απαραίτητων ενδιάμεσων συσκευών και προγραμμάτων για τη σύνδεση της αποθηκευτικής «φάρμας» με το υπάρχον σύστημα off-line επεξεργασίας του Πλανηταρίου με το οποίο επιταχύνεται και η διαδικασία παραγωγής των παραστάσεων.
Γραμμή 40 ⟶ 39 :
[[Image:EugenFound-021.jpg|thumb|right|Προβολέας 15/70 για προβολές ταινιων τύπου ΙΜΑΧ.]]
[[Image:EugenFound-025.jpg|thumb|left|"7 Θαυμαστές Τοποθεσίες".]]
[[Image:EugenFound-112.jpg|thumb|right|"Η Μεγάλη Περιπέτεια".]]
 
Η τεχνική όμως υποδομή του Πλανηταρίου απαιτεί συνεχή συντήρηση και αναβάθμιση για να παραμείνει στην κορυφή των αντίστοιχων κέντρων του εξωτερικού. Για παράδειγμα το καλοκαίρι του 2008 αναβαθμίστηκε με τους πιο σύγχρονους υπολογιστές, ενώ το καλοκαίρι του 2009 αναβαθμίστηκε επίσης και το προβολικό σύστημα με την εγκατάσταση 12 νέων προβολέων βίντεο της Projection Design F32. Οι νέοι προβολείς είναι η τελευταία γενιά μιας σειράς πολύ επιτυχημένων προβολέων τεχνολογίας DLP ενός chip. Προσφέρουν μεγάλη φωτεινότητα, έως 7.500 lumens, και υψηλό contrast, έως 7.500:1, δίνοντας έτσι τη δυνατότητα να καλυφθούν οι απαιτήσεις των προβολών του Πλανηταρίου τόσο στις φωτεινές όσο και στις πιο σκοτεινές σκηνές όπου το μαύρο πρέπει να αποδίδεται σωστά. Η διάταξη των 12 νέων προβολέων στο Πλανητάριο είναι ίδια όπως και των προηγούμενων BARCO 909 με πέντε περιφερειακά κανάλια κι ένα στο κέντρο, στην κορυφή του θόλου. Οι προβολείς συνδέθηκαν με το υπολογιστικό σύστημα με νέα καλώδια οπτικών ινών για να μηδενιστούν οι απώλειες του σήματος της εικόνας. Επί πλέον το Νέο Ευγενίδειο Πλανητάριο περιλαμβάνει κι ένα ακόμη Προβολικό Σύστημα Ακτίνων Λέιζερ (Krypton Laser Projection System™ της εταιρείας Laser Fantasy International) που έχει σχεδιαστεί ειδικά για την δημιουργία γραφικών αναπαραστάσεων αστρονομικών και φωτιστικών εφέ. Επί πλέον χάρη στην εγκατάσταση του συστήματος προβολής κινηματογραφικών ταινιών μεγάλης επιφάνειας του αμερικανικού οίκου IWERKS™, οι πολυδάπανες μεγάλες διεθνείς παραγωγές ταινιών με κινηματογραφικές μηχανές IMAX™ προβάλλονται πλέον και στην Ελλάδα. Με το προβολικό αυτό σύστημα προβάλλονται ταινίες 15/70 (με μέγεθος δηλαδή του κάθε καρέ 70 χιλιοστών και 15 περφορέ) που έχουν δεκαπλάσια επιφάνεια εικόνας από τις ταινίες που προβάλουν οι συμβατικοί κινηματογράφοι που λειτουργούν στη χώρα.
Γραμμή 47 ⟶ 45 :
 
[[Image:EugenFound-023.jpg|thumb|left|Dome Tour.]]
[[Image:EugenFound-027112.jpg|thumb|right|Ταξίδια στονΜεγάλη κόσμοΠεριπέτεια".]]
 
Οι παραστάσεις της πρώτης δεκαετίας λειτουργίας του Πλανηταρίου διαμορφώνουν τους επί μέρους στόχους που είχαν τεθεί εξ αρχής με αποτέλεσμα την ιδιαίτερα πλατιά αποδοχή τους από τους εκατοντάδες χιλιάδες θεατές. Οι δύο πρώτες παραστάσεις, [[Κοσμική Οδύσσεια]] (2003) και [[Ταξίδι Χωρίς Τέλος]] (2004), είχαν ως κύριο σκοπό να παρουσιάσουν γενικά τις δυνατότητες των νέων συστημάτων προσομοιωτών του Πλανηταρίου και ως εκ τούτου δεν επικεντρώθηκαν στην παρουσίαση εξειδικευμένων θεμάτων. Με την πάροδο όμως των ετών οι παραστάσεις είχαν όλο και πιο εξειδικευμένο ενδιαφέρον και περιλαμβάνουν τις τελευταίες πληροφορίες για πιο συγκεκριμένα θέματα όπως [[Γένεση και Κατακλυσμός]] (2005), [[Νέοι Ορίζοντες]] (2005), [[Μαύρες Τρύπες (ντοκιμαντέρ)|Μαύρες Τρύπες]] (2006), [[Από τη Γη στη Σελήνη (ντοκιμαντέρ)|Από τη Γη στη Σελήνη]] (2007), [[Το Βίαιο Σύμπαν]] (2007), [[Το Άστρο των Χριστουγέννων (ντοκιμαντέρ)|Το Άστρο των Χριστουγέννων]] (2006), [[Ο Θάνατος των Άστρων]] (2009), [[Η Μεγάλη Περιπέτεια]] (2009). Φυσικά, ορισμένες φορές οι παραστάσεις περιλαμβάνουν μιαν ευρύτερη θεματολογία όπως ήταν η παράσταση με τίτλο [[Τα 7 Θαύματα του Κόσμου (ντοκιμαντέρ)|Τα 7 Θαύματα του Κόσμου]] (2008), για να ικανοποιηθεί κι εκείνο το κοινό που δεν ενδιαφέρεται για τα εξειδικευμένα θέματα, αλλά προτιμάει μια γενικότερη επισκόπηση του Σύμπαντος. Δημιουργήθηκαν επίσης και ορισμένες ειδικές παραστάσεις σε μια προσπάθεια σύνδεσης της επιστήμης-τεχνολογίας με την τέχνη. Τέτοιου είδους παραστάσεις περιλαμβάνουν και τα τρία "Μουσικοράματα" που δημιουργήθηκαν με βάση την μουσική που έγραψαν η [[Ευανθία Ρεμπούτσικα]] ([[Το Αστέρι κι η Ευχή]], 2005), ο [[Μίμης Πλέσσας]] ([[Ο Χορός των Πλανητών]], 2007) και ο Δημήτρης Μαραγκόπουλος ([[Αναζητώντας τον Χωρόχρονο]], 2007). Συνολικά, στη διάρκεια των πρώτων δέκα ετών λειτουργίας του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου δημιουργήθηκαν 28 παραστάσεις εκ των οποίων 22 κύριες παραστάσεις και 6 ειδικές, ενώ οι μελλοντικές παραστάσεις υπόσχονται να είναι ακόμη πιο θεαματικές καθώς οι τεχνολογικές δυνατότητες αυξάνονται σε καθημερινή σχεδόν βάση. Αποτέλεσμα του προσεκτικού αυτού σχεδιασμού ήταν η μεγάλη προσέλευση του κοινού και των σχολείων στις παραστάσεις του Πλανηταρίου που συνεχίζεται σχεδόν αμείωτη με μικρές μόνο διακυμάνσεις. Ήδη στη πρώτη δεκαετία (2003-2013) της λειτουργίας του Νέου Ψηφιακού Πλανηταρίου πάνω από 3.000.000 θεατές έχουν περάσει τις πύλες του εκ των οποίων το 45% είναι μαθητές (Ε’ & ΣΤ’ Δημοτικού, Γυμνασίου και Λυκείου) και το υπόλοιπο 55% αφορά το ευρύ κοινό, αυτόνομους μικρούς και μεγάλους θεατές.
Γραμμή 82 ⟶ 81 :
 
[[Image:EugenFound-039.jpg|thumb|left|Ο Πρόεδρος του Ιδρύματος Ευγενίδου κ. Λεωνίδας Δημητριάδης-Ευγενίδης σε πρεμιέρα παράστασης του Πλανηταρίου.]]
[[Image:Evgenides planetarium Athens.jpg|thumb|right|Είσοδος Ευγενιδείου Πλανηταρίου]]
 
Το Ίδρυμα Ευγενίδου, όμως, δεν σταμάτησε στο Πλανητάριο, αλλά δημιούργησε επίσης κι ένα πρότυπο εκθεσιακό χώρο, στη δεύτερη νέα πτέρυγα, που εκτείνεται σε τρεις ορόφους και καταλαμβάνει συνολική επιφάνεια περίπου 2.000 τ.μ. Συνδυάζοντας εικόνες και ήχους, οι επισκέπτες μπορούν να παρέμβουν στο εκθεσιακό περιβάλλον, βλέποντας αμέσως τα αποτελέσματα των ενεργειών τους και αντιδρώντας σ’ αυτά. Συμπληρωματικά των δύο νέων πτερύγων του Ιδρύματος, το Συνεδριακό Κέντρο του τελείως ανακαινισμένο περιλαμβάνει δύο κύριους συνεδριακούς χώρους, ένα αμφιθέατρο και μία αίθουσα διαλέξεων συνολικής χωρητικότητας 600 θέσεων, καθώς και μια σειρά βοηθητικών χώρων (αίθουσες συσκέψεων, χώρους εργασίας συνέδρων, χώρους γραμματειακής υποστήριξης, χώρους εστίασης κ.τ.λ.). Η ευρύχωρη και άρτια οργανωμένη βιβλιοθήκη του Ιδρύματος εκτείνεται ήδη σε τρεις ορόφους συνολικής επιφάνειας 1.100 τ.μ., και προσφέρει ένα άνετο και ευχάριστο περιβάλλον μελέτης για χιλιάδες επισκέπτες το χρόνο. Στα πλαίσια της ανανεωμένης λειτουργίας του Ιδρύματος οι δραστηριότητες του εκδοτικού τμήματος προσανατολίζονται στο να επεκταθούν και στην παραγωγή ηλεκτρονικού περιεχομένου το οποίο θα μπορεί μεταξύ άλλων να χρησιμοποιηθεί και ως βάση εφαρμογών e-learning. Παράλληλα, στο χώρο του ανακαινισμένου Ιδρύματος δημιουργήθηκε ένα πεδίο προσέγγισης και διαλόγου της κοινωνίας, της επιστημονικής κοινότητας, του επιχειρηματικού χώρου και της Πολιτείας, ώστε η τεχνολογία να κατορθώσει να εκφράσει τις πραγματικές ανθρώπινες ανάγκες, και να συμβαδίζει με τις ανησυχίες αλλά και τις προσδοκίες του ευρύτερου κοινού.