Παστιάς Γιατσόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 3:
== Ιστορικό ==
Ο Γιατσόπουλος γεννήθηκε στην [[Αγχίαλος|Αγχίαλο]] της [[Ανατολική Ρωμυλία|Ανατολικής Ρωμυλίας]]. Αργότερα, η οικογένειά του μετακόμισε στην [[Κωνσταντινούπολη]], όπου σπούδασε στην Εμπορική Σχολή της [[Χάλκη (Τουρκία)|Χάλκης]]. Το [[1919]] μετακινήθηκε στην [[Αθήνα]], όπου εργάστηκε ως υπάλληλος τραπέζης και λογιστής. Την περίοδο αυτή εντάχθηκε στο [[ΣΕΚΕ]]. Το [[1923]] έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του. Τότε συνδέθηκε με τις οργανώσεις [[Δράμα|Δράμας]] και [[Θεσσαλονίκη|Θεσσαλονίκης]] για να επανέλθει στην Αθήνα. Ωστόσο, εξορίστηκε την περίοδο [[1924]]-[[1926]].
Με την επιστροφή του εκλέχθηκε Γενικός Γραμματέας του κόμματος στη θέση του [[Λευτέρης Σταυρίδης|Σταυρίδη]]. Επηρεασμένος από τις ζυμώσεις στο παγκόσμιο [[Κομμουνισμός|Κομμουνιστικό κίνημα]], ο Γιατσόπουλος τάχθηκε με τον [[Παντελής Πουλιόπουλος|Παντελή Πουλιόπουλο]] και το [[Γιώργης Νίκολης|Γιώργη Νίκολη]]. Η ομάδα αυτή επηρεαζόταν έντονα από τη σκέψη του [[Λέον Τρότσκι|Λέοντος Τρότσκι]]. Η τροτσκιστική τάση ζητούσε από την Κεντρική Επιτροπή ολοκληρωμένη ενημέρωση για τις ζυμώσεις στο [[Κομμουνιστικό Κόμμα Σοβιετικής Ένωσης|ΚΚΣΕ]], ενώ υποστήριζε πως το ΚΚΕ διαθέτει χαμηλή [[Μαρξισμός|Μαρξιστική]] ιδεολογικοπολιτική συγκρότηση και πως έχει κακή ποιοτική σύνθεση με πολλά [[Λούμπεν Προλεταριάτο|λούμπεν]] στοιχεία στο εσωτερικό του. Το 1927 ο Γιατσόπουλος απομακρύνθηκε από τη θέση του Γενικού Γραμματέα και διαγράφηκε κατόπιν με ολόκληρη την τροτσκιστική κίνηση, ως [[Λικβινταρισμός|''λικβινταριστής'']].
Αμέσως μετά τη διαγραφή τους, οι τροτσκιστές συγκρότησαν την αντιπολιτευτική στο ΚΚΕ [[Οργάνωση Σπάρτακος]]. Με το Σπάρτακο συντάχθηκαν και οι ''Κεντριστές'' [[Σεραφείμ Μάξιμος]], [[Τάσος Χαϊνογλου]], [[Κώστας Σκλάβος]], οι οποίοι μόλις είχαν επίσης μόλις διαγραφεί. Ο Παστιάς Γιατσόπουλος έπαιξε τότε σημαντικό ρόλο στη συγκρότηση της ''Ενωμένης Αντιπολίτευσης'' στην [[Ελλάδα]]. Ωστόσο το [[1929]] ο Γιατσόπουλος θα μείνει ανάπηρος όταν θα καταρρεύσει το καφενείο ''Πανελλήνιον'', ενώ στο ίδιο ατύχημα θα σκοτωθεί ο Νίκολης. Το ατύχημα αυτό θα τον αναγκάσει να αποστασιοποιηθεί από την ενεργό δράση. Το [[1947]] το καθεστώς θα τον στείλει στην εξορία. Ασχολήθηκε κυρίως με μεταφράσεις μαρξιστικών βιβλίων.