Πλουτώνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
→Tοξικότητα: Η επεξεργασία έγινε ταυτόχρονα με τον χρήστη "C messier". Διατήρησα κάποιες από τις αλλαγές του, αλλά αρκετές έπρεπε να τις αλλάξω |
|||
Γραμμή 776:
|accessdate = 22 Μαΐου 2008
}}</ref>
Μελέτες των αποτελεσμάτων από τις ανωτέρω περιορισμένες μολύνσεις, καθώς και των εκτεταμένων θανάτων και δηλητηριάσεων από ακτινοβολία που ακολούθησαν την ρήψη των πυρηνικών βομβών στην Χιροσίμα και στο Ναγκασάκι, έχουν παράσχει σημαντικές πληροφορίες για τους κινδύνους, τα συμπτώματα και την πρόγνωση της δηλητηρίασης από ακτινοβολία (αν και στην περίπτωση των Ιαπώνων επιζώντων σχετίζονται ελάχιστα με την άμεση έκθεση σε πλουτώνιο).<ref>{{cite journal | pmid = 19454804 | doi=10.1088/0952-4746/29/2A/S04 | volume=29 | issue=2A | title=Cancer and non-cancer effects in Japanese atomic bomb survivors | year=2009 | month=June | journal=J Radiol Prot | pages=A43–59 | last1 = Little | first1 = M P|bibcode = 2009JRP....29...43L }}</ref>
Κατά την διάσπαση του πλουτωνίου, τρεις τύποι ακτινοβολίας εκπέμπονται: α,β και γ. Η ακτινοβολία-α διανύει μικρή απόσταση και δεν διαπερνάει το εξωτερικό μέρος του ανθρώπινου δέρματος, που αποτελείται από νεκρά κύτταρα. Η ακτινοβολία-β μπορεί να διαπεράσει το δέρμα, αλλά δεν μπορεί να διεισδύσει βαθιά στο ανθρώπινο σώμα. Η ακτινοβολία-γ μπορεί να διεισδύσει βαθιά.<ref>[http://www.atsdr.cdc.gov/substances/toxsubstance.asp?toxid=119 Plutonium], CAS ID #: 7440-07-5, [[Centers for Disease Control and Prevention]] (CDC) [[Agency for Toxic Substances and Disease Registry]]</ref> Και οι τρεις αυτές ακτινοβολίες είναι ιονίζουσες. Είτε οξεία είτε μακροπρόθεσμη έκθεση σε αυτές προκαλεί σοβαρό κίνδυνο για την υγεία συμπεριλαμβανομένου δηλητηρίασης από ακτινοβολία, γενετικών βλαβών, [[καρκίνος|καρκίνου]], και θάνατο. Ο κίνδυνος αυξάνει με την αύξηση της έκθεσης.
Ακόμα κι αν η άλφα ακτινοβολία δεν μπορεί να διαπεράσει το δέρμα, λήπτεται ή το εισπνεόμενο πλουτώνιο ακτινοβολεί τα εσωτερικά όργανα.<ref name = "Emsley2001"/> Ο σκελετός, από τον οποίο το πλουτώνιο απορροφάται, και το συκώτι, όπου τα συλλέγει και γίνεται πηγή συγκέντρωσης, είναι σε κίνδυνο.<ref name = "Miner1968p545"/> Το πλουτώνιο δεν απορροφάται από το σώμα, λαμβάνεται αποτελεσματικά όταν μόνο 0.04% του οξειδίου πλουτώνιου απορροφάται μετά από την κατάποση.<ref name = "Emsley2001"/> Το πλουτώνιο που απορροφάται από το σώμα εκκρίνεται πολύ αργά, με μια βιολογική ημιζωή 200 ετών.<ref>▼
▲
{{cite web
|author = DOE staff
Γραμμή 787 ⟶ 788 :
|url = http://hss.energy.gov/NuclearSafety/techstds/standard/hdbk1122-04/part9of9.pdf
|archiveurl = http://web.archive.org/web/20070630190114/http://hss.energy.gov/NuclearSafety/techstds/standard/hdbk1122-04/part9of9.pdf
|archivedate = 30 Ιουνίου, 2007
|accessdate = 14 Δεκεμβρίου, 2008
}}</ref>
Το πλουτώνιο διαπερνά ελάχιστα τις κυτταρικές μεμβράνες και τα γαστρεντερικά τοιχώματα, επομένως η απορρόφηση μέσω κατάποσης και η ενσωμάτωσή του στα οστά προχωράει πολύ αργά.<ref name="CohenMyth">{{cite web
|last = Cohen
|first = Bernard L.
Γραμμή 804 ⟶ 807 :
|pages = 359–379}}</ref>
Το πλουτώνιο είναι πιο επικίνδυνο όταν εισπνέεται,
<!--Χρειάζεται σωστή μετάφραση:
Η θεωρία του "καυτού σωματιδίου" στην οποία ένα μόριο σκόνης πλουτώνιου ακτινοβολεί ένα εντοπισμένο σημείο του [[Αναπνευστικό σύστημα|ιστού των πνευμόνων]] έχει εξετάσει και βρήκε ότι ψευδείς τέτοια μόρια είναι πιο κινητά από το αρχικά αναμενόμενο και η τοξικότητα δεν είναι μετρημένα αυξανόμενη λόγω της μοριακής μορφής.<ref name="CohenMyth"/>
Γραμμή 811 ⟶ 815 :
Ένα συνήθως αναφερόμενο απόσπασμα από τον Ράλφ Νέιντερ, δηλώνει ότι μια λίβρα της σκόνης πλουτώνιου που διαδίδεται στην ατμόσφαιρα θα ήταν αρκετή να σκοτώσει 8 δισεκατομμύρια ανθρώπους. Εντούτοις, το math δείχνει ότι μια λίβρα του πλουτώνιου δεν θα μπορούσε να σκοτώσει όχι άλλο από 2 εκατομμύρια ανθρώπους από την εισπνοή. Αυτό καθιστά την τοξικότητα του πλουτωνίου κατά προσέγγιση ισοδύναμη με αυτήν του αερίου νεύρων.<ref name=Cohen-13>{{cite web | url=http://www.phyast.pitt.edu/~blc/book/chapter13.html | author=Bernard L. Cohen | title=The Nuclear Energy Option, Chapter 13, Plutonium and Bombs | accessdate=2011-03-28}} (Online version of Cohen's book ''The Nuclear Energy Option'' (Plenum Press, 1990) ISBN 0-306-43567-5).</ref>
-->
Αρκετές πληθυσμιακές ομάδες που εκτέθηκαν σε σκόνη πλουτωνίου (πχ. άνθρωποι που εκτέθηκαν σε ανέμους της ερήμου Nevada μετά τις πυρηνικές δοκιμές, οι επιζώντες του Ναγκασάκι, εργάτες σε πυρηνικές εγκαταστάσεις, και ασθενείς στους οποίους έγιναν πειράματα με ενέσεις Pu το 1945-1946) έχουν μελετηθεί προσεκτικά. Αυτές οι μελέτες γενικά δεν δείχνουν εξαιρετικά μεγάλη τοξικότητα του πλουτωνίου ή αυξημένους καρκίνους, όπως ο Albert Stevens ο οποίος έφτασε σε μεγάλη ηλικία παρά την ένεση Pu.<ref name="CohenMyth"/>
|last = Voelz
|first = G. L.
|title = What We Have Learned About Plutonium from Human Data
|journal = The Radiation Safety Journal Health Physics
Γραμμή 822 ⟶ 828 :
}}</ref>
Το πλουτώνιο έχει
{{cite book
|last = Welsome
|