Άννα Μόφο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η Μόφο πραγματοποίησε το ντεμπούτο της στο [[Σπολέτο]] το 1955 στο ρόλο της Νορίνας στην όπερα «[[Δον Πασκουάλε]]». Την επόμενη χρονιά, άγνωστη ακόμη και με μικρή πείρα, συμμετείχε στην τηλεοπτική παραγωγή της [[RAI]] στον ιδιαίτερα απαιτητικό ρόλο της Τσο-Τσο-Σαν στην όπερα «[[Μαντάμ Μπατερφλάι|Μαντάμα Μπάτερφλαϊ]]», με αποτέλεσμα να γίνει πασίγνωστη σε όλη την Ιταλία. Οι προτάσεις πλέον ήταν άφθονες κι έτσι συμμετείχε σε δύο άλλες τηλεοπτικές παραγωγές, το «Φάλσταφ» στο ρόλο της Νανέττας και τη «Λα Σονναμπούλα» στο ρόλο της Αμίνας. Πάντα το 1956, πραγματοποίησε το ντεμπούτο της στο φεστιβάλ της [[Αιξ-αν-Προβάνς]] στο ρόλο της Ζερλίνα στην όπερα «Δον Τζιοβάννι», αλλά και στη δισκογραφία ηχογραφώντας για χάρη της EMI τη Νανέττα του «Φάλσταφ» υπό τη μπαγκέτα του [[Χέρμπερτ φον Κάραγιαν]] και τη Μουζέττα του έργου «[[Μποέμ (όπερα)|Λα Μποέμ]]» στο πλευρό των [[Μαρία Κάλλας]] και [[Τζουζέπε ντι Στέφανο]]. Το 1957 εμφανίστηκε για πρώτη φορά στη [[Βιέννη]], το [[Σάλτσμπουργκ]] και το [[Μιλάνο]], αλλά και στην Αμερική, στη Λυρική Όπερα του Σικάγο, υποδυόμενη τη Μίμι στο «Λα Μποέμ» στο πλευρό του ΤζουσίΓιούσσι ΜγιόρλινγκΜπγιέρλινγκ (Jussi Björling).

Η πρώτη της εμφάνιση στη [[Μητροπολιτική Όπερα της Νέας Υόρκης]] έλαβε χώρα στις 14 Νοεμβρίου 1959 ως Βιολέττα στην όπερα «[[Λα Τραβιάτα]]», που έγινε πολύ σύντομα ο ρόλος φετίχ της. Στη Μητροπολιτική Όπερα εμφανίστηκε για δεκαεπτά σαιζόν παίζοντας Λουτσία, Γκίλντα, Αντίνα, Λιου, Μαργκερίτ, Ιουλιέττα, Μανόν, Περισόλ, τις τέσσερις ηρωίδες του έργου «[[Τα Παραμύθια του Χόφμαν]]», Παμίνα, Νέντα, Μίμι, ΜελισάνθηΜελισσάνθη κ.ά. Έλαβε επίσης πρόσκληση από την Όπερα του Σαν Φρανσίσκο, όπου εμφανίστηκε για πρώτη φορά το 1960 ως Αμίνα στη «Λα ΣονναμπούλαΣοννάμπουλα». Παράλληλα πραγματοποίησε πολλές τηλεοπτικές εμφανίσεις στην Αμερική, ακολουθώντας ταυτόχρονα λαμπρή διεθνή καριέρα, εμφανιζόμενη στο [[Λονδίνο]], το [[Βερολίνο]], το [[Παρίσι]] και αλλού.

Η Μόφο υπήρξε πολύ δημοφιλής στην Ιταλία όπου διατηρούσε εβδομαδιαία εκπομπή στην τηλεόραση με τίτλο «The Anna Moffo Show» από το 1960 έως το 1973. Επίσης ψηφίστηκε ανάμεσα στις δέκα πιο όμορφες ιταλίδεςΙταλίδες της εποχής. Της άσκησε επίσης έλξη ο [[κινηματογράφος]], όπου συμμετείχε στις κινηματογραφικές παραγωγές «Λα Τραβιάτα» (1968) και «Λουτσία ντι Λαμμερμούρ» (1971).