Πλουτώνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 47:
|ενθαλπία εξάτμισης = 333,5 KJ/mol
|ειδική θερμοχωρητικότητα = (25 °C) 35,5 J/(mol·K)
|μαγνητική συμπεριφορά = παραμαγνητικό <ref>[http://www.osti.gov/bridge//product.biblio.jsp?query_id=0&page=0&osti_id=5972980 ''BNL-NCS 51363, vol. II''] (1981),
|ειδική ηλεκτρική αντίσταση = (0 °C) 1,460 µΩ·m
|ειδική ηλεκτρική αγωγιμότητα = 666667 S/m
Γραμμή 90:
}}
Το [[Χημικά στοιχεία|χημικό στοιχείο]] '''πλουτώνιο''' ([[Αγγλική γλώσσα|αγγλικά]]: ''plutonium'') είναι ένα [[Υπερουράνια στοιχεία|υπερουράνιο]], [[ραδιενέργεια|ραδιενεργό]] [[μέταλλο]] που ανήκει στις [[ακτινίδες]]. Ο [[ατομικός αριθμός]] του είναι [[94 (αριθμός)|94]] και η [[ατομική μάζα]] του 244 [[ατομική μονάδα μάζας|amu]]<ref>{{cite journal|title=
Στις «συνηθισμένες συνθήκες», [[θερμοκρασία]] 25 °C και [[πίεση]] 1 [[Ατμόσφαιρα (μονάδα)|atm]], είναι ένα μέταλλο σε χρώμα μεταλλικό γκρι, που αμαυρώνεται γρήγορα στον [[Ατμόσφαιρα|ατμοσφαιρικό αέρα]], εξαιτίας της [[Οξειδοαναγωγή|οξείδωσής]] του. Απαντάται σε [[6 (αριθμός)|έξι (6)]] [[αλλότροπα|αλλοτροπικές μορφές]], σε θερμοκρασίες από δωματίου (20°C) έως και 640 [[°C]], που είναι και το σημείο τήξης του. Οι αλλοτροπικές μεταπτώσεις του πλουτωνίου συνοδεύονται από ασυνεχείς μεταβολές στην πυκνότητά του. Ένα μοναδικό χαρακτηριστικό του είναι ότι με θέρμανση, από τους 310 °C στους 480 °C συστέλλεται αντί να διαστέλλεται, όπως συμβαίνει με τα άλλα μέταλλα. Στις [[χημική ένωση|ενώσεις]] του εμφανίζεται με [[5 (αριθμός)|πέντε (5)]] [[αριθμός οξείδωσης|αριθμούς οξείδωσης]]. Αντιδρά με τον [[Άνθρακας|άνθρακα]], τα [[αλογόνα]], το [[άζωτο]] και το [[πυρίτιο]]. Όταν εκτίθεται στον υγρό [[ατμόσφαιρα|αέρα]], δημιουργεί [[οξείδια]] και υδρίδια τα οποία αυξάνουν τον όγκο της αρχικής ποσότητας πλουτωνίου έως και 70%. Στη συνέχεια αποφλοιώνεται και μετατρέπεται σε σκόνη, που μπορεί να αναφλεχθεί απότομα. Είναι ραδιενεργό δηλητήριο που συσσωρεύεται στο [[οστό|μυελό των οστών]]. Αυτές και άλλες ιδιότητες κάνουν τη διακίνηση του πλουτωνίου επικίνδυνη.<br />
Γραμμή 98:
=== Ανακάλυψη ===
Ο [[Ενρίκο Φέρμι]] και μία ομάδα επιστημόνων στο Πανεπιστήμιο της [[Ρώμη]]ς, ανέφεραν ότι είχαν ανακαλύψει το στοιχείο 94 το [[1934]].<ref>{{cite web|url = http://www.nndc.bnl.gov/content/evaluation.html|title =
|url = http://www.philosophy.umd.edu/Faculty/LDarden/sciinq/|title = The Nature of Scientific Inquiry|last = Darden|first = Lindley|chapter = Enrico Fermi: "Transuranium" Elements, Slow Neutrons|publisher = Department of Philosophy, University of Maryland|year = 1998|accessdate = 2008-01-03|location = College Park (MD)}}</ref>.
| |||