Ο '''Ανδρέας Μαρτζώκης''', γεννημένος στη ([[Ζάκυνθος|Ζάκυνθο]], το[[15 Ιουνίου]]<ref>[http://books.google.gr/books?id=y2piAAAAMAAJ&q=%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82+%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B6%CF%8E%CE%BA%CE%B7%CF%82+1923&dq=%CE%B1%CE%BD%CE%B4%CF%81%CE%AD%CE%B1%CF%82+%CE%BC%CE%B1%CF%81%CF%84%CE%B6%CF%8E%CE%BA%CE%B7%CF%82+1923&hl=el&sa=X&ei=REbcUfPnKIbfOOLJgJgJ&ved=0CDwQ6AEwAw Μαρτζώκης Στέφανος], Στίχοι βάρβαροι και άλλα ποιήματα, (επιμέλεια Ευρ. Γκαραντούδη), εκδόσεις Ωκεανίδα, 2000, τ. 7, σελ. 26.</ref> [[1849]] - [[1923]]) , ήταν [[Έλληνας]] λόγιος και [[ποιητής]]. Έργα του είναι: «Δοκίμιον ιταλικών ποιημάτων εμμέτρως εξελληνισθέντων», «Νυκτολούλουδα», «Φλοίσβοι», «Γούμενος της Αναφωνήτρας», «Ο Πατέρας μου», «Πατρίς και καρδία», «Ο Διάκος», «Ο Κεφαλλωνίτης», «Η Καταστροφή της Μεσσήνης» , η νουβέλα "Νεγρονιά" και άλλα.
