Πλούτος (κωμωδία): Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{πηγές|20|6|2009}}

 

Ο '''Πλούτος''' είναι η τελευταία σωζόμενη [[κωμωδία]] του [[Αριστοφάνης|Αριστοφάνη]]. Γράφτηκε το [[388 π.Χ.]], σηματοδοτώντας το πέρασμα από την Αρχαία στη Νεότερη [[Αττική Κωμωδία]]. Στην κωμωδία αυτή ο Αριστοφάνης διακωμωδεί τη κακή διανομή του Πλούτου, που, επειδή είναι τυφλός, πηγαίνει στους κακούς. Αλλά ένας χρηστός πολίτης, ο Χρεμύλος, μαζί με τον τετραπέρατο δούλο του Καρίωνα, περιθάλπουν τον τυφλό, τιμωρημένο από το [[Δίας (μυθολογία)|Δία]], θεό Πλούτο, που μικρός τυφλώθηκε για να αποφεύγει τους δίκαιους, τους σοφούς και τους έντιμους. Ο Θεός Πλούτος λοιπόν ξαναβρίσκει το φως του, μετά την γιατρειά που του προσφέρουν ο Χρέμυλος με τον δούλο του. Εκείνος δίνει τα πλούτη του στους αγαθούς και τους κακούς τους κάνει φτωχούς. Στην κωμωδία αυτή ο ποιητής δε διακωμωδεί ορισμένα πρόσωπα, αλλά και καταστάσεις και άτομα, όπως στις "Εκκλησιάζουσες". Γι' αυτό με τις δύο αυτές κωμωδίες ο Αριστοφάνης περνά από την αρχαία στη [[μέση κωμωδία]].