Γεώργιος Μέγας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ ημερ γεν και θανατου στην αρχή
Γραμμή 1:
Ο '''Γεώργιος Μέγας''' (13 Αυγούστου 1893 - 22 Οκτωβρίου 1976) ήταν [[Έλληνας]] λαογράφος και καθηγητής Πανεπιστημίου.
==Βιογραφία==
Ο '''Γεώργιος Α. Μέγας''', γιος του συγγραφέα και εκπαιδευτικού [[Αναστάσιος Μέγας|Αναστασίου Μέγα]], γεννήθηκε στη [[Μεσημβρία Ευξείνου Πόντου|Μεσημβρία]] της [[Ανατολική Ρωμυλία|Ανατολικής Ρωμυλίας]] στις 13 Αυγούστου του [[1893]] και πέθανε στην [[Αθήνα]] στις 22 Οκτωβρίου το [[1976]] σε αυτοκινητιστικό δυστύχημα<ref>Γεώργιος Θανόπουλος, «Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ.ΜΓ' (2011-2012),σελ.210</ref>.
Μετά τις εγκύκλιες σπουδές του στη Σιάτιστα απ΄όπου καταγόταν ο δάσκαλος πατέρας του, ήλθε στην Αθήνα όπου σπούδασε Φιλολογία στο Πανεπιστήμιο Αθηνών με υποτροφία του εκ Κρήτης Α. Παπαδάκη<ref>Μιχαήλ Μερακλής, «Γεώργιος Μέγας », Λαογραφία-Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, τομ. ΛΑ'(1976-1978), σελ.3</ref>.Το [[1913]] έλαβε το πτυχίο του με άριστα.<ref>Μιχαήλ Μερακλής, «Γεώργιος Μέγας », Λαογραφία-Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, τομ. ΛΑ'(1976-1978), σελ.4</ref> Στην αρχή διορίστηκε το [[1914]] τριτοβάθμιος ελληνοδιδάσκαλος στη [[Σιάτιστα]] απ΄ όπου και προήχθη σε Σχολάρχη υπηρετώντας στο [[Αχαρνές|Μενίδι]], στην [[Αθήνα]] και στη [[Θεσσαλονίκη]] ως το [[1920]]. Με πρόταση δε του λαογράφου Δ. Πολίτη αποσπάσθηκε στο Λαογραφικό Αρχείο<ref>Γεώργιος Θανόπουλος, «Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ.ΜΓ' (2011-2012),σελ.210</ref>. Το [[1925]] αναγορεύθηκε Καθηγητής της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Αθηνών,με θέμα της διατριβής του '''Βιβλίον ωμοπλατοσκοπίας εκ κώδικος της Εθνικής Βιβλιοθήκης Αθηνών'''<ref>Ανώνυμος, «Μέγας Γεώργιος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό,Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.6 (1987) Εκδοτική Αθηνών, σελ.109 Δημοσιεύεται στη Λαογραφία τομ. 9 (1925), σελ.3-51 Μιχαήλ Μερακλής, «Γεώργιος Μέγας », Λαογραφία-Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, τομ. ΛΑ'(1976-1978), σελ.4, υποσ.3</ref> Τον επόμενο χρόνο συνέχισε σπουδές στη [[Γερμανία]], ([[Λειψία]]-[[Βερολίνο]]), στην Κλασική Φιλολογία και τη Λαογραφία. Επανερχόμενος το [[1930]] ανέλαβε καθηγητής γυμνασίων Αθηνών και από το [[1936]] μέχρι το [[1955]] Διευθυντής του Λαογραφικού Αρχείου της [[Ακαδημία Αθηνών|Ακαδημίας Αθηνών]]<ref>Γεώργιος Θανόπουλος, «Γεώργιος Μέγας. Πρώτος καθηγητής λαογραφίας στο Πανεπιστήμιο Αθηνών. Σύντομη αναφορά στο έργο του», Επιστημονική Επετηρίς της Φιλοσοφικής Αθηνών, τομ.ΜΓ' (2011-2012),σελ.211, Μιχαήλ Μερακλής, «Γεώργιος Μέγας », Λαογραφία-Δελτίον της Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας, τομ. ΛΑ'(1976-1978), σελ.5</ref>. Το [[1947]] εκλέχτηκε καθηγητής της [[Λαογραφία|Λαογραφίας]] στο Πανεπιστήμιο Αθηνών, το [[1952]] τακτικός καθηγητής και το [[1969]] τακτικό μέλος στην Ακαδημία Αθηνών. Το [[1960]] ανέλαβε πρόεδρος της [[Ελληνική Λαογραφική Εταιρεία|Ελληνικής Λαογραφικής Εταιρείας]].
 
Με εισήγησή του ιδρύθηκε η Επετηρίς του Λαογραφικού Αρχείου.<ref>Ανώνυμος, «Μέγας Γεώργιος», Παγκόσμιο Βιογραφικό Λεξικό,Εκπαιδευτική Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια, τομ.6 (1987) Εκδοτική Αθηνών, σελ.109</ref> Υπήρξε επίσης μέλος πολλών Λαογραφικών Εταιρειών του εξωτερικού και του απονεμήθηκαν πολλά βραβεία για το έργο του.