Ιαπωνισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 1:
Ως '''Ιαπωνισμός''' (Japonisme) αναφέρεται ήδη από το 1872<ref>Από τον [[Ζιλ Κλαρετί]] στο βιβλίο του ''L'Art français en 1872'' από τον [[Φιλίπ Μπαρτί]] (1830–1890) στο ''Japonisme III: La Renaissance littéraire et artistique''</ref> το ιδιαίτερο ρεύμα των εικαστικών τεχνών της Ανατολής, που επηρέασε τον [[Ιμπρεσιονισμός|Ιμπρεσιονισμό]] ως καλλιτεχνικό κίνημα στις αρχές του 19ου αι.
 
==Οι απαρχές==
Βάση για τη δημιουργία αυτού του κινήματος υπήρξαν οι εκτυπωμένες εικόνες που έφτασαν στη [[Γαλλία]] ως περιτυλίγματα εισαγόμενων αγαθών<ref>Με τη [[συνθήκη του Καναγκάβα]] το 1854 ουσιαστικά τερματίστηκαν περίπου 2 αιώνες ιαπωνικής απομόνωσης. Κατά τα χρόνια που ακολούθησαν μεγάλος αριθμός ιαπωνικών χειροποίητων τεχνέργων κατευθύνθηκε προς την ευρωπαϊκή ήπειρο κυρίως στη Γαλλία και τις Κάτω Χώρες. Η Exposition Universelle (Παγκόσμια Έκθεση) στο Παρίσι το 1867 διέθετε ιαπωνικό περίπτερο με αντικείμενα τέχνης, τα οποία φέρεται ότι προκάλεσαν ιδιαίτερη αίσθηση.</ref>. Η τέχνη αυτών των εικόνων θεωρείται πως συνεισέφερε σημαντικά στη «στιγμιοτυπική» φύση της οπτικής γωνίας των μη συμβατικών συνθέσεων, που έγιναν χαρακτηριστικές του κινήματος στην πορεία του χρόνου.
 
==Οι επιδράσεις==
Ο Ιαπωνισμός άσκησε σημαντικές αισθητικές επιρροές στην [[Ευρώπη]] του ύστερου 19ου αι., απελευθερώνοντας του καλλιτέχνες από τις ευρωπαϊκές αισθητικές συμβάσεις<ref>Εμμανουήλ Μ. ''et al'' 2002, 40.</ref> αν και θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι επιδράσεις υπήρξαν αμοιβαίες, όπως συμβαίνει με όλα τα ανοικτά [[πολιτισμός|πολιτισμικά συστήματα]]. Οι ισχυρότερες οι ευρωπαϊκές ιμπρεσιονιστικές στην Ιαπωνία καταγράφτηκαν στο [[Κίνημα του Ελεύθερου Σχεδίου]] (Τζιγιούκα Ουντό). Τόσο οι Ιάπωνες καλλιτέχνες όσο και οι δάσκαλοι της τέχνης ανταποκρίθηκαν θετικά σε δημιουργίες του [[Εντουάρ Μανέ]], του [[Πολ Γκογκέν]], του [[Βίνσεντ Βαν Γκογκ]], του [[Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ,]] τουςτου [[Ανρί Ματίς]], του [[Πολ Σεζάν]] και τουςτου [[Ογκίστ Ροντέν]]. Τα περιοδικά της ίδιας περιόδου στην Ιαπωνία παρείχαν εκτενείς πληροφορίες για τον ευρωπαϊκό Ιμπρεσιονισμό και Μετα-Ιμπρεσιονισμό. Πολλοί νέοι καλλιτέχνες μελετούσαν στην Ευρώπη και επιστρέφοντας παρήγαγαν τα δικά τους έργα στο στιλ του Μοντερνισμού<ref>kio Okazaki 2005, 235.</ref>.
 
==Σημειώσεις-παραπομπές==