Ιαπωνισμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 7:
Ο Ιαπωνισμός άσκησε σημαντικές αισθητικές επιρροές στην [[Ευρώπη]] του ύστερου 19ου αι., απελευθερώνοντας του καλλιτέχνες από τις ευρωπαϊκές αισθητικές συμβάσεις<ref>Εμμανουήλ Μ. ''et al'' 2002, 40.</ref> αν και θα μπορούσαμε να πούμε ότι οι επιδράσεις υπήρξαν αμοιβαίες, όπως συμβαίνει με όλα τα ανοικτά [[πολιτισμός|πολιτισμικά συστήματα]]. Οι ισχυρότερες οι ευρωπαϊκές ιμπρεσιονιστικές στην Ιαπωνία καταγράφτηκαν στο [[Κίνημα του Ελεύθερου Σχεδίου]] (Τζιγιούκα Ουντό). Τόσο οι Ιάπωνες καλλιτέχνες όσο και οι δάσκαλοι της τέχνης ανταποκρίθηκαν θετικά σε δημιουργίες του [[Εντουάρ Μανέ]], του [[Πολ Γκογκέν]], του [[Βίνσεντ βαν Γκογκ]], του [[Πιερ Ογκίστ Ρενουάρ]] του [[Ανρί Ματίς]], του [[Πολ Σεζάν]] και του [[Ογκίστ Ροντέν]]. Τα περιοδικά της ίδιας περιόδου στην Ιαπωνία παρείχαν εκτενείς πληροφορίες για τον ευρωπαϊκό Ιμπρεσιονισμό και Μετα-Ιμπρεσιονισμό. Πολλοί νέοι καλλιτέχνες μελετούσαν στην Ευρώπη και επιστρέφοντας παρήγαγαν τα δικά τους έργα στο στιλ του [[Μοντερνισμός|Μοντερνισμού]]<ref>Akio Okazaki 2005, 235.</ref>.
Σαρώνοντας την Ευρώπη στις δεκαετίες 1880 και 1890 άσκησε μεγάλη επίδραση σε καλλιτέχνες με τις οργανικές μορφές του, τις αναφορές του στον φυσικό κόσμο, με τα καθαρά σχέδια, εντελώς αντίθετα προς τον συρμό της εποχής, παρέχοντας αδιαμφισβήτητα νέα αισθητικά ερεθίσματα<ref>Εμμανουήλ Μ. et al 2002, 198.</ref>. Πέρα από το γεγονός ότι αυτές οι ιαπωνικές επιδράσεις υιοθετήθηκαν από αρχιτέκτονες όπως ο [[Ετόρ Γκιμάρ]] και καλλιτέχνες όπως ο [[Εμίλ Γκαλέ]] και ο [[Τζέιμς Άμποτ ΜακΝίλ Ουίστλερ]], επιχειρηματίες εκείνης της εποχής όπως ο Ζίγκφριντ Μπινγκ<ref>Ο Ζίγκφριντ Σάμιουελ Μπινγκ ήταν έμπορος έργων τέχνης στο Παρίσι, σημαντική φυσιογνωμία για την εισαγωγή της ιαπωνικής τέχνης και την ανάπτυξη της Αρ Νουβό. Βλ. Miyajima Hisao 1982, σσ. 29-33.</ref> στο [[Παρίσι]] και o Άρθουρ Λέιζενμπαϊ Λίμπερτι<ref>
==Παραδείγματα στη ζωγραφική και την αρχιτεκτονική==
==Σημειώσεις-παραπομπές==
| |||