Αγία Θεοδώρα της Άρτας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Ο C messier μετακίνησε τη σελίδα Θεοδώρα Πετραλείφα στη Αγία Θεοδώρα της Άρτας: συγχώνευση ιστορικών
μ επαναφορά κειμένου
Γραμμή 1:
Η '''Θεοδώρα Πετραλίφαινα''', Βασίλισσα της Άρτας και κατοπινή Αγία, γεννήθηκε το [[1210]] στα [[Σέρβια]]. Ήταν κόρη του Ιωάννου Πετραλίφα, [[σεβαστοκράτωρ|σεβαστοκράτορος]] και διοικητού της [[Θεσσαλία]]ς και [[Μακεδονία]]ς και τη μητέρα της την έλεγαν Ελένη και ανήκε σε αριστοκρατική οικογένεια της Κωνσταντινούπολης. Σύμφωνα με τις πηγές, οι Πετραλίφες ήταν οικογένεια ιταλικής καταγωγής. Γενάρχης τους ήταν ο [[Πέτρος του Αλίφα]] (Πέτρος απόν το [[Αλίφε]], πόλη της νοτίου Ιταλίας κοντά στην [[Καζέρτα]]), που πήρε μέρος στις νορμανδικές εισβολές του [[Ροβέρτος Γυισκάρδος|Ροβέρτου Γυισκάρδου]] και κατόπιν εισήλθε στη βυζαντινή υπηρεσία.
{{συγχώνευση|Αγία Θεοδώρα της Άρτας}}
{{Quote box
| width = 28em
| bgcolor = #c6dbf7
| align = right
| quote = "Αὐτός γοῦν<ref>Μόριον περιοριστικόν με συμπερασματική σημασία.</ref> ὁ ὺπερτιμημένος καί θεοαγάπητος Δέσποτας Μιχαήλ, τόν καιρόν πού ὺπανδρεύθηκε τήν μακαρίαν καί ἀγιωτάτην ὁσίαν Θεοδώραν, τοῦ ἐφανερώθηκε ο Σατανάς καί τόν έβαλε εἰς πείραξη διαβολική νά χωρίση τήν ὁμόζυγον καί νά πάρη μία [άλλη] γυναίκα." |source = [[Χρονικό του Γαλαξειδίου]]-[[Κωνσταντίνος Σάθας]]
}}
 
== Βίος ==
Η '''Θεοδώρα Πετραλείφα''' (; - [[1265]] ήταν σύζυγος του [[Δεσποτάτο της Ηπείρου| δεσπότη της Ηπείρου]] [[Μιχαήλ Β' Κομνηνός Δούκας|Μιχαήλ Β΄Κομνηνού]] και ανακηρύχθηκε αγία της Ανατολικής Ορθόδοξης Εκκλησίας. Ήταν κόρη του σεβαστοκράτορα Ιωάννη Πετραλείφα, άρχοντα της Μακεδονίας και της Θεσσαλίας. Στην προσπάθειά του να επεκταθεί πέραν της [[Άρτα]]ς παντρεύτηκε τη Θεοδώρα Πετραλίφα, κόρη ισχυρής οικογένειας στην περιοχή της [[Καστοριά]]ς.<ref>D.Nikol, The Despotates of Epiros.σ.214 (Οξφόρδη 1957)</ref> Μετά από σύντομη συμβίωση διώχτηκε από τον σύζυγό της και έγινε μοναχή. Ο Μιχαήλ για να εξιλεωθεί για την πράξη του έκτισε δύο ναούς, τον ναό της Παντάνασσας στη δεξιά όχθη του [[Άραχθος|Άραχθου]] στην τοποθεσία Βλαχιόρου (ο οποίος σήμερα ονομάζεται ναός των Βλαχερνών) και τον ναό της Παναγίας που βρίσκεται κοντά στην Άρτα και σήμερα ονομάζεται Κάτω Παναγιά. Οι [[Ήπειρος|Ηπειρώτες]] τιμούν την Θεοδώρα και η μνήμη της γιορτάζεται στις 11 Μαρτίου.
Με τον θάνατο του πατέρα της μεταξύ [[1224]] - [[1230]], ο [[Δεσποτάτο της Ηπείρου|Δεσπότης της Ηπείρου]] [[Θεόδωρος Κομνηνός Δούκας]] ανέλαβε την προστασία της. Τον Θεόδωρο όμως μετά την ήττα του από τους Βουλγάρους το [[1230]] στη περιοχή μεταξύ Φιλιππούπολης και Ανδριανούπολης, διαδέχεται ο ανηψιός του [[Μιχαήλ Β' Κομνηνός Δούκας|Μιχαήλ Β΄]], γιος του [[Μιχαήλ Α΄ Κομνηνός Δούκας|Μιχαήλ Α']] Κομνηνού. Περνώντας από τα [[Σέρβια]] ο Μιχαήλ, συναντά τη Θεοδώρα, εντυπωσιάζεται από την ομορφιά της παντρεύονται τον ίδιο χρόνο και τη φέρνει μαζί του στη [[Ήπειρος|Ήπειρο]]. Αναφέρεται ότι ο Μιχαήλ παντρεύτηκε την Θεοδώρα σε μια προσπάθεια να επεκτείνει την εξουσία του. Η Θεοδώρα, φύση ιδιαίτερα ευαίσθητη και αφιερωμένη στο Θεό δεν μπορεί να ακολουθήσει τους κοσμικούς ρυθμούς ζωής του συζύγου της και γίνεται όλο και περισσότερο υπόδειγμα αφιερωμένης και φιλάνθρωπης βασίλισσας. Ίσως γι’αυτό και ο γάμος τους δεν είχε καλή έκβαση αφού ο Μιχαήλ την εγκατέλειψε για την Αρτινή αρχόντισσα Γαγγρινή, την οποία μάλιστα εγκατέστησε στα ανάκτορα. Η Θεοδώρα δεν μπορεί να το αντέξει και αυτοεξορίζεται.
 
Για περίοδο πέντε χρόνων περιφέρεται στη περιοχή των Τζουμέρκων μαζί με τον πρωτότοκο γιο της [[Νικηφόρος Α' Κομνηνός Δούκας|Νικηφόρο Κομνηνό Δούκα]] και σαν απλή χωρική ζει από τα αγαθά που της προσφέρει η εξοχή. Σε αυτή την κατάσταση, και ενώ συνέλεγε χόρτα, λεπτομέρεια που ο βιογράφος της Ιώβ μοναχός μας μεταφέρει {λαχανευομένη}, την βρήκε ο ιερέας του χωριού Πρένιστα, σημερινό [[Κορφοβούνι]]. Μόλις του αποκαλύπτει την ταυτοτητά της, την παίρνει μαζί του και στο πρόσωπο του βρίσκει παρηγοριά και συμπαράσταση.
==Παραπομπές==
{{Παραπομπές}}
 
Όμως ο λαός της Άρτας με επικεφαλής τους άρχοντές του, αγανακτισμένος από τη συμπεριφορά του Μιχαήλ, καταφέρνει να εκδιωχθεί η Γαγγρινή από τα ανάκτορα και να επανέλθει η Θεοδώρα. Η Θεοδώρα συνεχίζει το έργο της φιλανθρωπίας που είχε ξεκινήσει ενώ ο Μιχαήλ επιδίδεται σε έργα μετανοίας και έκτισε δύο ναούς, τον ναό της Παντάνασσας στη δεξιά όχθη του [[Άραχθος|Άραχθου]] στην τοποθεσία Βλαχιόρου (ο οποίος σήμερα ονομάζεται ναός των Βλαχερνών), τη [[Μονή Κάτω Παναγιάς]], τη Μονή του Αγίου Γεωργίου και τη [[Μονή της Παναγίας]] της [[Παντάνασσας]] έξω από την [[Φιλιππιάδα]]. Η Θεοδώρα και ο Μιχαήλ αποκτούν άλλα τέσσερα παιδιά, τον Ιωάννη, το Δημήτριο, την Ελένη και την Άννα. Μετά τον θάνατο του Μιχαήλ και σχεδόν σαράντα χρόνια έγγαμου βίου, η Θεοδώρα περιβάλλεται το μοναχικό σχήμα, ζώντας για μια δεκαετία ως μοναχή στη μονή του Αγίου Γεωργίου, που κατά παράδοση ίδρυσε η ίδια και σήμερα φέρει το όνομά της. Πέθανε πιθανόν το [[1280]] σε ηλικία 70 ετών και ετάφη στον νάρθηκα του ναού του Αγίου Γεωργίου, σημερινός [[Αγία Θεοδώρα Άρτας (ναός)|ναός της Αγίας Θεοδώρας]].
==Πηγές==
 
* Ηπειρωτικά Χρονικά, τεύχ.22 (1980)
== Εορτή ==
Η μνήμη της τιμάται στις [[11 Μαρτίου]] και είναι η πολιούχος της Άρτας. Στον ναό της βρίσκεται σε αργυρή λάρνακα το λειψανό της το οποίο με μεγαλοπρεπή [[λιτανεία]] περιφέρεται στους δρόμους της πόλεως τη μέρα της εορτής της. Επίσης, η Αγία παριστάνεται και σε τοιχογραφία αριστερά της πύλης της προσκομιδής στο καθολικό της μονής Κάτω Παναγιάς.
Η ανοικομιδή των ιερών Λειψάνων της τιμάται κάθε χρόνο την πρώτη Κυριακή μετά την εορτή των Αγίων Πάντων
 
== Πηγές και Βιβλιογραφία ==
 
'''Εκδόσεις του Βίου της'''
 
* Ο Βίος της γραμμένος από τον μοναχό Ιώβ υπάρχει στον Κώδικα: Marc. Nan. 71 (Marc. gr. II 50).
* Έντυπη έκδοση του βίου της: BHG 1736 και PG 127, 903-8 και
* Α. ΜΟΥΣΤΟΞΥΔΗΣ, Ελληνομνήμων, Αθήναι 1965, 41-59.
 
'''Γενικές πηγές'''
 
* Λ. ΒΡΑΝΟΥΣΗΣ, Χρονικά της μεσαιωνικής και τουρκοκρατούμενης Ηπείρου, Ιωάννινα 1962, 49-54.
* D. M. NICOL, The Despotate of Epirus , Οξφόρδη 1957, 128-31, 149-160, 200-203, 214.
* A. M. TALBOT, Holy Women of Byzantium. Ten saint’s lifes in English translation, Dumbarton Oaks 1996.
* Δ. ΤΣΑΜΗ, Μητερικόν 3, Θεσσαλονίκη 1995, 335-367.
* Α. ΟΡΛΑΝΔΟΣ, Η Αγία Θεοδώρα της Άρτης, ΑΒΜΕ 1936, 88-104.
* Α. ΟΡΛΑΝΔΟΣ, Ο τάφος της Αγίας Θεοδώρας, ΑΒΜΕ 1936, 105-115.
* L. Stieron «Les origines du despotat d΄Epire» , Revue des Etudes Byzantines 27 (1959)
 
== Εξωτερικοί σύνδεσμοι ==
* [http://www.imnartis.gr/agiologia.html Ιερός Μητροπολιτικός Ναός Άρτης]
* [http://www.nomarxia-artas.gr/405719CF.el.aspx Μονή Κάτω Παναγίας Άρτας]
 
[[Κατηγορία:Άγιοι της Ορθόδοξης Εκκλησίας|Θεοδωρα της Αρτας]]
[[Κατηγορία:ΔεσποτάτοΆγιοι τηςΘεόδωροι Ηπείρουκαι Θεοδώρες|Αρτας]]
[[Κατηγορία:Κοζανίτες|Θεοδωρα της Αρτας]]