Ρομανική τέχνη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Ο όρος '''ρομανική τέχνη''' (ή ''ρομανικός ρυθμός'', παλαιότερα ''ρωμανική τέχνη'', ''ρωμανικός ρυθμός'') αναφέρεται στο καλλιτεχνικό ρεύμα που κυριάρχησε στη [[Μεσαίωνας|μεσαιωνική Ευρώπη]] από τον [[11ος αιώνας|11ο]] ως τις πρώτες δεκαετίες του [[13ος αιώνας|13ου αι.]] και εκφράστηκε κυρίως στην εκκλησιαστική αρχιτεκτονική και γλυπτική, λιγότερο στη μνημειακή ζωγραφική, την εικονογράφηση χειρογράφων και τη μικροτεχνία. Ονομάστηκε έτσι τον [[19ος αιώνας|19ο αι.]] λόγω της καταγωγής κάποιων χαρακτηριστικών της από τη [[Ρωμαϊκή τέχνη|ρωμαϊκή τέχνη]], όπως αντίστοιχα ονομάστηκαν [[Ρομανικές γλώσσες|ρομανικές γλώσσες]] όσες κατάγονταν από τα λατινικά. Η ρομανική τέχνη είναι η πρώτη που απλώθηκε σε ολόκληρη την καθολική Ευρώπη, από τη Σκανδιναβία ως την Ιβηρική Χερσόνησο και τη Σικελία, συμπεριλαμβανομένων και των [[Βρετανικά Νησιά|Βρετανικών Νησιών]], όπου είναι περισσότερο γνωστή ως «νορμανδική» επειδή εκεί την έφεραν οι Νορμανδοί από την ηπειρωτική Ευρώπη<ref>E.H. Gombrich, ''Το χρονικό της τέχνης'', μτφρ. Λ. Κάσδαγλη, 2η ελλ. έκδ. Αθήνα 1998, σ. 172.</ref>.

 

 

Άλλες σημαντικές καινοτομίες του νέου ρυθμού ήταν