Κόμο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ μδιορθ
Γραμμή 1:
{{coord|45|48|43.2|N|9|5|2.4|E|type:city(84876)_region:IT|display=title}}
[[Αρχείο:BrunateComo1.jpg|thumb|250px|Πανοραμική άποψη του Κόμο από το ΜπρούνατεΜπρουνάτε.]]
Το '''Κόμο''' ([[ιταλικά]]: ''Como''), παλαιότερα ''Κώμον''<ref>{{cite encyclopedia | title=Κώμον | accessdate=2013-07-28 | author=Βατάλας Μάνος | encyclopedia=Μεγάλη Ελληνική Εγκυκλοπαίδεια | volume=ΙΕ | edition=2η | publisher=Φοίνιξ | pages=540}}</ref>, είναι πόλη και δήμος στην [[Λομβαρδία]] της [[Ιταλία]]ς. Είναι η πρωτεύουσα και μεγαλύτερη πόλη της ιταλικής επαρχίας [[Κόμο (επαρχία)|Κόμο]]. Το 2010, το Κόμο είχε 84.876 κατοίκους<ref>http://demo.istat.it/index_e.html [[Istituto Nazionale di Statistica|ISTAT]] demographics</ref>. Είναι κτισμένο στο νοτιοδυτικό άκρο της [[λίμνη Κόμο|λίμνης Κόμο]], σε υψόμετρο 200 μέτρων, στις όχθες του ποταμού Κοζία. Απέχει από το [[Μιλάνο]] περίπου 40 χιλιόμετρα.
 
Εξαιτίας της εγγύτητάς στη λίμνη Κόμο και στις [[Άλπεις]], το Κόμο είναι δημοφιλής τουριστικός προορισμός. Η πόλη διαθέτει πολυάριθμα έγραέργα τέχνης, εκκλησίες, κήπους, θέατρα, πάρκα και παλάτια. Από αυτά ξεχωρίζουν, το Ντοούμο (Καθεδρικός), η βασιλική Σαντ'Αμπόντιο, η Βίλα Όλμο, οι δημόσιοι κήποι με το Τέμπιο Βολτιάνο, το Τεάτρο Σοσιάλ, το Μπρολέττο (το μεσαιωνικό δημαρχείο της πόλης) και η Κάσα ντελ Φάσιο.
 
== Ιστορία ==
Η περιοχή του Κομό κατοικείται τουλαχιστόν από την εποχή του Μπρούτζου από μια [[Κέλτες|Κέλτικη]] φυλή γνωστή ως Ορόμπι. Αρχαιολογικές έρευνες από τον 19ου αιώνα έχουν βρει ευρήματα της πρώτης χιλιετίας π.Χ., που δείχνειδείχνουν ότι ηστη περιοχή λίγο νότια του Κόμο από τον 7ο αιώνα π.Χ. μέχρι την εισβολή των Γαλατών τον 4ο αιώνα π.Χ. τοποθετείται ο πολιτισμός της Γκολασέτσα που εκτεινόταν από το [[Μπέργκαμο]] μέχρι το ποταμό Τιτσίνο.<ref>Raffaele de Marinis, ''L'abitato protostorico di Como'' στο ''Como tra etruschi e celti'', Società archeologica comense, Κόμο, 1986.</ref> Το ίδιο το Κόμο ήταν ενδιαμέσος εμπορικός σταθμός για το εμπόριο με τις φυλές στις Άλπεις, ενώ υπήρχε εκεί μια νεκρόπολη.
 
Μετά τον 4ο αιώνα, το Κόμο παρήκμασε, καθώς με την εισβολή των Γαλατών έχασε τη σημασία που είχε ως θέση. Τελικά, το Κόμο κατακτήθηκε από τους Ρωμαίους το 196 π.Χ. με επικεφαλή τον Μάρκο Κλαύδιο ΜαρσέλοΜαρκέλο. Η πόλη λεηλατήθηκε το 89 π.Χ. από τους [[Ραιτοί|Ραιτούς]] και με εντολή του [[Πομπήιος Στράβων|Πομπήιου Στράβωνα]] η πόλη ξαναχτίστηκε και σε αυτό μέχρι το 77 π.Χ. είχαν μεταναστεύσει περίπου 3.000 χωρικοί και στρατιώτες. Το 59 π.Χ. ο [[Ιούλιος Καίσαρας]] έδωσε εντολή να μετακινηθεί στη σημερινή θέση της, αναγνωρίζοντας της στρατηγική του θέση για μια πιθανή επέκταση της Ρωμαϊκής αυτοκρατορίας βόρεια των Άλπεων και μετέφερε σε αυτό 5.000 κατοίκους, ανάμεσα σε αυτούς και 500 Έλληνες που τους έδωσε τη Ρωμαϊκή υπηκοότητα και γι' αυτό κάποια ονόματα της περιοχής έχουν ελληνική καταγωγή, πχ. Κορένο (Κόρινθος), Λέμνο και Λέμνα (Λήμνος) και Νέσο (Νάξος). Το 49 π.Χ. έγινε κοινότητα. Η ανάπτυξη της πόλης κατά τον 1ο αιώνα μ.Χ. βοηθήκε από δωρέες του [[Πλίνιος ο Πρεσβύτερος|Πλινίου του Πρεσβύτερου]] και του [[Πλίνιος ο Νεότερος|Πλινίου του Νεότερου]], αμφότεροι από το Κόμο.
 
Κατά τους Μεσαιωνικούς χρόνους, το Κόμο κατακτήθηκε από τους [[Λομβαρδοί|Λομβαρδούς]] και τους [[Γότθοι|Γότθους]] και το 951 έγινε πάλι μέρος της Ιταλίας υπό του [[Όθων Α΄, Άγιος Ρωμαίος Αυτοκράτορας|Όθωνα Α΄]] και ανέκτησε την χαμένη του αίγλη. Το 1127 το Κόμο έχασε ένα πόλεμο που είχε με το [[Μιλάνο]], με αποτελέσμα την καταστροφή της πόλης και την φυγή των κατοίκων του. Το Κόμο δεν ήταν μέρος της [[Λίγκα της Λομβαρδίας|Λίγκας της Λομβαρδίας]] η οποία ήταν αντίπαλη με την [[Αγία Ρωμαϊκή Αυτοκρατορία]]. Με την βοήθεια του [[Φρειδερίκος Α΄ Βαρβαρόσσα|Φρειδερίκου Α΄]] η πόλη ξαναχτίστηκε το 1158 και για ένα διάστημα διέμεινε στο Κόμο μαζί με την γυναίκα του και πήρε εκδίκηση με την καταστροφή του Μιλάνου το 1162. Στη συνέχεια, η ιστορία του Κόμο ακολούθησε αυτή του [[Δοκάτο του Μιλάνου|Δουκάτου του Μιλάνου]], μέχρι τη διάλυσή του το 1797. Κατακτηθήκε από τον [[Ναπολέων Βοναπάρτης|Ναπολέοντα]] και μετά το [[Συνέδριο της Βιέννης]] πέρασε σε Αυστριακή κατοχή. Η πόλη απελευθερώθηκε από τον [[Τζουζέπε Γκαριμπάλντι]] το 1859 και έγινε μέρος της ενοποιημένης Ιταλίας. Ο [[Μπενίτο Μουσολίνι]] συνελήφθει και εκτελέστηκε κοντά στο Γκιουλίνο, 30 χιλιόμετρα από το Κόμο, τις 27 Απριλίου 1945, όταν προσπάθησε να διαφύγει στην Ελβετία.
Ανακτήθηκε από "https://el.wikipedia.org/wiki/Κόμο"