Σιδηρά Φρουρά: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η '''Λεγεώνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ ''' ιδρύθηκε στις [[24 Ιουνίου|24 Ιουνίου]] του [[1927]] από τον Κορνέλιο Κοντρεάνου (1899 – 1938) Ρουμάνο δικηγόρο στο [[Ιάσιο|Ιάσιο]] της [[Μολδαβίας|Μολδαβίας]]. Tο [[1938]] μετονομάστηκε σε Σιδηρά Φρουρά<ref>Η Σιδηρά Φρουρά της Ρουμανίας Κων. Τσοπάνης Περιοδικό Στρατιωτική Ιστορία τεύχος 72</ref> και η ιδεολογία της στηρίχτηκε στον [[εθνικισμός|εθνικισμό]], την [[ορθοδοξία|ορθοδοξία]] και τον [[αντισημιτισμός|αντισημιτισμό]]. Επρόκειτο για μια εθνικιστική οργάνωση με στρατιωτική δομή, η οποία ήταν βασισμένη στα πρότυπα της [[Νεολαία Χίτλερ|Εθνικοσοσιαλιστικής νεολαίας]] του Αδόλφου Χίτλερ. Ο Κοντρεάνου έθεσε την οργάνωση υπό την προστασία του Αρχαγγέλου Μιχαήλ μετατρέποντας τους Λεγεωνάριους σε ένα είδος χριστιανού ασκητή στρατιώτη, κάτι παρόμοιο με τους Σταυροφόρους. Τον Νοέμβριο του [[1936]], ύστερα από παραίνεση του ίδιου του Κοντρεάνου, αρκετοί από τους λεγεωνάριους πήραν μέρος στον [[Ισπανικός Εμφύλιος Πόλεμος|Ισπανικό Εμφύλιο Πόλεμο]] στο πλευρό του [[Φρανθίσκο Φράνκο|Δικτάκτορα Φράνκο]] όπου πολλοί από αυτούς διακρίθηκαν στις μάχες. Μετέπειτα ο Φράνκο ως δικτάτορας τους τίμησε απονέμοντας το Παράσημο του Πολεμικού Σταυρού και στήνοντας μνημείο στο πεδίο μάχης όπου έπεσαν στην Μαζανταχόντα. Στις [[21 Σεπτεμβρίου|21 Σεπτεμβρίου]] του [[1938]], εννέα Λεγεωνάριοι πήραν μέρος στην δολοφονία του Πρωθυπουργού Αρμάνδο Καλινέσκου σε αντίποινα για την σύλληψη και δολοφονία του ΄΄Καπιτάν΄΄ Κοντρεάνου, ενώ νέος αρχηγός ορίστηκε ο μαθηματικός Χόρια Σίμα από την Τρανσυλβανία. Στις 2 Σεπτεμβρίου [[1940]] ξέσπασε το κίνημα της Σιδηράς Φρουράς, τα επεισόδια επεκτάθηκαν και απειλήθηκε το Παλάτι, στις 4 Σεπτεμβρίου ο Βασιλεύς Κάρολος Β΄ κάλεσε τον Στρατάρχη Αντωνέσκου να αναλάβει να σώσει την χώρα. Ο Βασιλιάς έδωσε στον Αντωνέσκου απεριόριστη ισχύ και εξουσία ,όμως δύο ημέρες αργότερα ο Αντωνέσκου απαίτησε από τον Βασιλιά την παραίτηση του υπέρ του γιού του Μιχαήλ ο οποίος και στέφτηκε Βασιλιάς. Την ίδια ημέρα θέλοντας να ικανοποιήσει το πάγιο αίτημα της Λεγεώνας για συμμαχία με τον Αδόλφο Χίτλερ απέστειλε τελεσίγραφο φιλίας. Στις 14 Σεπτεμβρίου κήρυξε δικτατορία, ο Χόρια Σίμα έγινε αντιπρόεδρος της κυβέρνησης, ενώ το κράτος ανακηρύχτηκε σε Εθνικό Λεγεωναρικό και η επίσημη ενδυμασία της Σιδηράς φρουράς και των Λεγεωνάριων η οποία υιοθετήθηκε ήταν το πράσινο και μαύρο χρώμα. Στις 28 Οκτωβρίου 1940 η Ιταλία επιτέθηκε κατά της Ελλάδος, η Σιδηρά Φρουρά τάχθηκε με το πλευρό του Μπενίτο Μουσολίνι και ταυτόχρονα έθεσε ζήτημα μειονοτήτων στην κυβέρνηση της 4ης Αυγούστου του [[Ιωάννης Μεταξάς|Ιωάννη Μεταξά]]. Στις 22 Ιανουαρίου 1940 ο Αντωνέσκου έδιωξε τους Λεγεωνάριους από τα υπουργεία και τις άλλες θέσεις τις οποίες κατείχαν, ενώ εκείνοι με εντολή του Χόρια Σίμα επιχείρησαν αντί-πραξικόπημα καταλαμβάνοντας όλα τα αστυνομικά τμήματα της πόλης. Ο στρατός στο τέλος επιβλήθηκε της καταστάσεως και η ανταρσία έληξε τέσσερις μέρες αργότερα αφήνοντας πίσω της 800 νεκρούς. Εκατοντάδες Λεγεωνάριοι αυτοεξορίστηκαν βοηθούμενοι από την [[Γκεστάπο|Γκεστάπο]] και τα Βάφφεν SS, ενώ όσοι αποφάσισαν να παραμείνουν στις πατρίδα τους συνελήφθησαν και φυλακίστηκαν. Τον Αύγουστο του [[1944]] ο Βασιλιάς Μιχαήλ ανέτρεψε τον Αντωνέσκου και η [[Ρουμανία|Ρουμανία]] άλλαξε στρατόπεδο και πήγε με το πλευρό των συμμάχων, ο Χίτλερ τότε έδωσε εντολή να σχηματιστεί Λεγεωναρικό στράτευμα με σκοπό να σταλεί εναντίον της Σοβιετικής Ρωσίας στο πλευρό του Άξονα. Με την πτώση του μετώπου των Γερμανών το Λεγεωναρικό στράτευμα οπισθοχώρησε από την γραμμή Οράνιενμπουργκ - Νόυροπιν και στην συνέχεια συνελήφθηκε από τους Αμερικανούς. Το Μάιο του 1946 απελευθερώθηκαν όλοι, πολλοί από αυτούς παρέμειναν στην Βαυαρία και δεν επαναπατρίστηκαν.