Τριπόταμος Φλώρινας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 106:
Με την τελική χάραξη των συνόρων, το καλοκαίρι του [[1913]], ο Τριπόταμος περιήλθε οριστικά στο [[Ελλάς|Ελληνικό]] κράτος. Οι [[Τούρκοι]] του χωριού δεν έφυγαν αμέσως, διατήρησαν την κυριότητα των χωραφιών τους, αλλά υποχρεώθηκαν πλέον να νοικιάζουν τα χωράφια με συμβόλαια και με πιο ευνοϊκούς όρους για τους [[Έλληνες]]. Άρχισαν να οργανώνονται οι αρχές και η ζωή να παίρνει καινούργιο ρυθμό.
 
Δεν κράτησε πολύ η ησυχία και το [[1916]] νέα δοκιμασία: [[Α’Α΄ Παγκόσμιος Πόλεμος]]. Επί ένα μήνα το χωριό είχε καταληφθεί από τους [[Βούλγαροι|Βούλγαρους]]. Χαρακώματα από εκείνη την περίοδο σώζονται ακόμα στο λόφο δυτικά του χωριού. Τα Βουλγάρικα χαρακώματα κατέβαιναν από το λόφο, περνούσαν από τον αυλόγυρο της εκκλησίας και προχωρούσαν βορειοανατολικά δίπλα στη σιδηροδρομική γραμμή, μέχρι το εκκλησάκι και μετά προς το λόφο της [[Ιτέα Φλώρινας|Ιτέας]]. Τα συμμαχικά (Σερβογαλλικά) χαρακώματα ακολουθούσαν την πορεία του δρόμου [[Αρμενοχώρι Φλώρινας|Αρμενοχώρι]] - [[Μελίτη Φλώρινας|Μελίτη]], στην τοποθεσία Γκόριτσα. Οι κάτοικοι αυτό το διάστημα είχαν όλοι εγκαταλείψει το χωριό και μόνο ο Μηνάς Τζώγας έμεινε σε αυτό και διηγήθηκε στους άλλους τι συνέβη. Έγινε τότε φοβερή μάχη σώμα με σώμα, με πολλούς νεκρούς. Για πολλά χρόνια μετά, στα χωράφια όπου θάφτηκαν οι νεκροί (στη περιοχή ανάμεσα στο εκκλησάκι της [[Ιτέα Φλώρινας|Ιτιάς]] μέχρι τη σιδηροδρομική γέφυρα), στη διάρκεια γεωργικών εργασιών βρίσκονταν κόκαλα, παπούτσια, πορτοφόλια και άλλα αντικείμενα των νεκρών.
 
Το [[1917]] επιστρατεύθηκαν οι Ηλίας Παπάς, Ιωάννης Τζώγας, Κώστας Παπάς, Γιώργος Τόλκος, Γιώργος Σακουλέβας, Δημήτρης Τζώγας και Στέφανος Στεπάνης, οι οποίοι απολύθηκαν μετά τη λήξη του πολέμου. Το [[1919]] και πάλι συμμετοχή του Τριποτάμου στη [[Μικρασιατική Εκστρατεία]] με τους Παύλο Παπά, Αλέκο Κουσμάνη, Σπύρο Τόλκο, Κώστα Μητάνη και Δημήτρη Παπά, ο οποίος και σκοτώθηκε.