Φυσικός αριθμός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
|||
Γραμμή 17:
Ένα μεταγενέστερο βήμα ήταν η ανάπτυξη της ιδέας ότι το [[0 (μηδέν)|0]] μπορεί να θεωρηθεί ως ένας αριθμός, με το δικό του ψηφίο. Η χρήση του [[Αριθμός|ψηφίου]] 0 με αξιολογικό συμβολισμό (μέσα σε άλλους αριθμούς) χρονολογείται ήδη από το 700 π.Χ. από τους Βαβυλώνιους, αλλά παραλείπεται ένα τέτοιο ψηφίο όταν θα ήταν το τελευταίο σύμβολο στον αριθμό. Οι πολιτισμοί των [[Olmec]] και των [[Μάγια|Maya]] χρησιμοποίησαν το 0 ως ξεχωριστό αριθμό ήδη από τον 1ο αιώνα π.Χ. , αλλά η χρήση αυτή δεν είχε εξαπλωθεί πέρα από την [[Κεντρική Αμερική]].{{Citation needed|date=October 2012}} Η χρήση του ψηφίου 0 στη σύγχρονη εποχή ξεκίνησε από την [[Ινδία|Ινδό]] μαθηματικό [[ Brahmagupta]] το 628. Ωστόσο, το 0 είχε χρησιμοποιηθεί ως ένας αριθμός στα μεσαιωνικά (για τον υπολογισμό της ημερομηνίας του [[Πάσχα]]), αρχίζοντας από τον [[Dionysius Exiguus]] το 525, χωρίς να συμβολίζεται από ένα ψηφίο (σύμφωνα με τους [[Λατινικούς αριθμούς]] δεν υπήρχε ένα σύμβολο για το 0) αντί του συμβόλου χρησιμοποιήθηκε το ''nulla'' ή το''nullae'', γενική της ''nullus'', η λατινική λέξη "τίποτα", χρησιμοποιήθηκε για να υποδηλώσει μια τιμή 0. <ref>{{cite web |author=Michael L. Gorodetsky |url=http://hbar.phys.msu.ru/gorm/chrono/paschata.htm |title=Cyclus Decemnovennalis Dionysii – Nineteen year cycle of Dionysius |publisher=Hbar.phys.msu.ru |date=2003-08-25 |accessdate=2012-02-13}}</ref>
Η πρώτη συστηματική μελέτη των αριθμών ως αφαιρέσεις (δηλαδή, ως αφηρημένες [[οντότητα|οντότητες]] συνήθως πιστώνεται στους [[Αρχαία Ελλάδα|αρχαίους Έλληνες]] φιλόσοφους στον [[Πυθαγόρας|Πυθαγόρα]] και στον [[Αρχιμήδης|Αρχιμήδη]].
Ανεξάρτητες μελέτες, επίσης, εμφανίστηκαν περίπου την ίδια ώρα στην [[Ινδία]], [[Κίνα]], και στην [[Κεντρική Αμερική]].{{Citation needed|date=October 2011}}
|