Ο '''29ος [[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision]]''' διοργανώθηκε στην [[Λουξεμβούργο (πόλη) του Λουξεμβούργου|πόλη του Λουξεμβούργου]] στις [[5 Μαΐου]] [[1984]], αφού το τραγούδι του Μεγάλου Δουκάτου του Λουξεμβούργου είχε κερδίσει τον [[Διαγωνισμός Τραγουδιού Eurovision 1983|προηγούμενο διαγωνισμό]]. Η διοργάνωση έγινε στο Δημοτικό Θέατρο της πόλης του Λουξεμβούργου με παρουσιάστρια την 19χρονη ''Desirée Nosbusch'', τη νεαρότερη παρουσιάστρια στην ιστορία του θεσμού.
Το [[Λουξεμβούργο]]Μεγάλο Δουκάτο του Λουξεμβούργου είχε πρόβλημα στο να βρει έναν κατάλληλο χώρο για τον διαγωνισμό, και στο τέλος το RTL αποφάσισε να τον διοργανώσει στο Δημοτικό Θέατρο το οποίο όμως ήταν πολύ μικρό και γι' αυτό επιτρέπονταν η είσοδος μόνο σε σημαντικά πρόσωπα, στον Τύπο και στις αντιπροσωπείες των χωρών.
Συμμετείχαν 19 χώρες. Απείχαν από τον διαγωνισμό η [[Συμμετοχή της ΕλλάδαςΕλληνικής Δημοκρατίας στη Eurovision|ΕλλάδαΕλληνική Δημοκρατία]] και το [[Συμμετοχή του Κράτους του Ισραήλ στη Eurovision|Κράτος του Ισραήλ]], ενώ επέστρεψε η [[Συμμετοχή της Δημοκρατίας της Ιρλανδίας στη Eurovision|ΙρλανδίαΔημοκρατία της Ιρλανδίας]].
Η ΙρλανδίαΔημοκρατία της Ιρλανδίας κατέκτησε την 2η θέση με το τραγούδι ''Terminal 3'' του ''[[Τζώνι Λόγκαν|Johnny Logan]]'' (πραγματικό όνομα ''Sean Sherrard'') το οποίο ερμήνευσε η ''Linda Martin''
Η [[Συμμετοχή του Βασιλείου της Σουηδίας στη Eurovision|ΣουηδίαΒασίλειο της Σουηδίας]] κατέκτησε την πρώτη θέση στον διαγωνισμό με το χορευτικό [[τραγούδι]] ''Diggi-Loo Diggi-Ley'' το οποίο ερμήνευσαν τα τρία αδέλφια του συγροτήματος ''Herreys'' και έγινε επιτυχία σε αρκετές βορειοευρωπαϊκές χώρες.
Το [[Συμμετοχή της ΙταλίαςΙταλικής Δημοκρατίας στη Eurovision|ιταλικό]] τραγούδι ''I Treni Di Tozeur (Τα τρένα του Tozeur)'' από τους ''Alice'' και ''Franco Battiato'' έγινε επίσης επιτυχία στην Ευρώπη παρά την 5η θέση που κατέλαβε.{{πηγή}}
Οι πληροφορίες πάρθηκαν από την επίσημη ιστοδελίδα της Eurovision: www.eurovision.tv
