Κωνσταντίνος Καραμανλής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ Αναστροφή της επεξεργασίας από τον 46.177.53.135 (συνεισφ.), επιστροφή στην τελευταία εκδοχή υπό [[Χρή...
Γραμμή 100:
== Δεύτερη πρωθυπουργία ==
 
Μετά την πτώση του [[Δικτατορία|δικτατορικού]] καθεστώτος της [[Χούντα των Συνταγματαρχών|Χούντας των Συνταγματαρχών]η Χούντα τον Συνταγματαρχών είχε πέσει μετά τα γεγονότα του πολυτεχνείου...οι κυβερνώντες την περίοδο εκείνη ήταν αυτοί οι οποίοι είχαν ανατρέψει τους Συνταγματάρχες] στις [[24 Ιουλίου]] του [[1974]], ο Καραμανλής επέστρεψε στην [[Αθήνα]] με το αεριωθούμενο αεροπλάνο της [[Γαλλία|γαλλικής]] προεδρίας, το οποίο έθεσε στη διάθεσή του ο [[Γαλλία|γάλλος]] πρόεδρος [[Βαλερί Ζισκάρ ντ' Εσταίν]], στενός προσωπικός του φίλος. Έγινε πρωθυπουργός με μεγάλη δημόσια υποστήριξη, κυρίως επειδή θεωρήθηκε ως η πιο βολική λύση για τις τότε (συντηρητικές) στρατιωτικές και οικονομικές ελίτ.<ref>Christopher Hitchens, Hostage to History: Cyprus from the Ottomans to Kissinger, 1997</ref> Σχημάτισε αμέσως κυβέρνηση εθνικής ενότητας προκειμένου να ασχοληθεί αμέσως με την κρίση της [[Κύπρος|Κύπρου]] και για να αποκαταστήσει τους δημοκρατικούς θεσμούς στην Ελλάδα. Νομιμοποίησε το [[Κομμουνιστικό Κόμμα Ελλάδας|Κ.Κ.Ε.]], αλλά δεν κατάργησε αμέσως τη λογοκρισία και ήταν αρχικά επιεικής με τα μέλη του πραξικοπήματος του 1967 που διατηρούσαν ακόμα ισχυρές θέσεις στις Αρχές Ασφαλείας και τις ένοπλες δυνάμεις.
 
Εντούτοις, τα περισσότερα υπολείμματα του καθεστώτος των συνταγματαρχών, τα λεγόμενα «σταγονίδια», εκδιώχθηκαν από τον κρατικό μηχανισμό. Ήταν ο πρωθυπουργός σε σημαντικά σημεία της διαδικασίας εκδημοκρατισμού, ειδικότερα στη δίκη των δικτατόρων (στους οποίους αποδόθηκε η ποινή του θανάτου για εσχάτη προδοσία και ανταρσία, που τελικά μετατράπηκε με πρωτοβουλία του ίδιου σε ισόβια φυλάκιση, απόφαση που προσπάθησε να εκτονώσει με τη φράση "όταν λέμε ισόβια εννοούμε ισόβια"), στην οργάνωση των ελεύθερων κοινοβουλευτικών εκλογών, στο [[δημοψήφισμα]] του [[1974]] για την κατάργηση της [[μοναρχία]]ς και την καθιέρωση της Κοινοβουλευτικής Δημοκρατίας, τη σύνταξη και ψήφιση του [[σύνταγμα|συντάγματος]] του [[1975]] και την ένταξη της Ελλάδας στην [[Ευρωπαϊκή Ένωση|Ευρωπαϊκή Οικονομική Κοινότητα]] (Ε.Ο.Κ.).