Εμμανουήλ Κοθρής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μ →‎Βιογραφία: επανεξελεγη το 1956 άνευ σταυρών
Γραμμή 3:
== Βιογραφία ==
Ήταν γιος του [[Μιχαήλ Κοθρής|Μιχαήλ Κοθρή]], περιώνυμου Κρητικού αγωνιστή. Υπήρξε ιδρυτικό μέλος του πρώτου Δημοκρατικού Συλλόγου Κρητών Φοιτητών (Δεκέμβριος 1923) και εξελέγη Πρόεδρος της Πανελληνίου Φιλελευθέρας Νεολαίας (1933). Δυο χρόνια μετά έλαβε μέρος στο κίνημα του [[1935]] και φυλακίστηκε από Στρατοδικείο επί περίπου έναν χρόνο. Εν συνεχεία εκτοπίστηκε στη [[Σίκινος|Σίκινο]] . Αργότερα ανέπτυξε αντιστασιακή δράση.
Το 1946 εξελέγη βουλευτής Λασιθίου με το [[Κόμμα των Φιλελευθέρων]], για να επανεκλεγεί το 1950, το 1951, το 1952 (με την [[ΕΠΕΚ]] και τους Φιλελευθέρους, το 1956 (άνευ σταυρών με τη Δημοκρατική Ένωση, εξαιτίας του πλειοψηφικού) και το 1958. Το 1961 εξελέγη με το κόμμα της Ενώσεως Κέντρου και επανεξελέγη το το 1963 και το 1964.
 
Στις εκλογές που διεξήχθησαν το 1974 κατήλθε με την νεοσύστατη [[ΝΔ]] έλαβε 4.427 ψήφους χωρίς να εκλεγεί<ref>Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 83.</ref>. Ωστόσο στις εκλογές του 1977 κατάφερε να εκλεγεί βουλευτής Λασιθίου<ref>[http://www.hellenicparliament.gr/Vouleftes/Diatelesantes-Vouleftes-Apo-Ti-Metapolitefsi-Os-Simera/?MpId=06c0ee84-45ec-43fa-8473-f46f6b3ab992 Ιστοσελίδα της Βουλής των Ελλήνων]</ref> συγκεντρώνοντας 6.819 σταυρούς<ref>Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 146.</ref>. Το 1981 ήταν η τελευταία εκλογική αναμέτρηση με την οποία διεκδίκησε ξανά την έδρα του. Ωστόσο, ηττήθηκε μένοντας στους 2.664 σταυρούς<ref>Κώστας Διγκαβές, Οι εκλογές στην Ελλάδα 1844-1985, Μαλλιάρης Παιδεία, 1986, σελ. 200.</ref>.