Ανδρέας Συγγρός: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
δεν είμαι σίγουρος για το αν ήταν στο Μέγαρο επί της Βασ. Σοφίας ή στο ομωνυμο κτήμα
Γραμμή 18:
 
== Λαυρεωτικά ==
 
{{κύριο|Λαυρεωτικό ζήτημα}}
 
Το [[1864]] η κυβέρνηση ανέθεσε στη γαλλική εταιρεία Roux - Serpieri - Fressynet C.E. την εκμετάλευση των [[Μεταλλεία Λαυρίου|ορυχείων του Λαυρίου]]. Το [[1869]] προέκυψε ζήτημα σχετικά με τις εκβολάδες των υπολειμμάτων των μεταλλευμάτων που βρίσκονταν επί του εδάφους. Η κυβέρνηση [[Αλέξανδρος Κουμουνδούρος|Αλέξανδρου Κουμουνδούρου]], με την πίεση κυρίως του πολιτικού [[Επαμεινώνδας Δεληγεώργης|Επαμεινώνδα Δεληγεώργη]], επέμενε ότι ήταν εθνικές, ενώ η εταιρεία θεωρούσε ότι η εκμετάλλευσή τους προβλεπόταν από το συμβόλαιο. Στο θέμα ενεπλάκησαν οι κυβερνήσεις της [[Γαλλία|Γαλλίας]] και [[Ιταλία|Ιταλίας]], ενώ παράλληλα οι φήμες περί κοιτασμάτων χρυσού αύξαναν συνεχώς την τιμή της μετοχής της εταιρείας. Τελικώς, η κυβέρνηση προκειμένου να λυθεί το ζήτημα ξεκινάει να αναζητεί ελληνα αγοραστή. Στην πρόσκληση της κυβερνησης απάντησε ο Ανδρέας Συγγρός, ο οποίος δέχτηκε να αγοράσει την εταιρεία και να μεταβιβαστούν οι μετοχές στην ''Τράπεζαν Κωνσταντινουπόλεως''. Μετά τη μεταβίβαση, ο Συγγρός διατήρησε τις φήμες περί κοιτασμάτων χρυσού και προχώρησε στη μετοχοποίηση της εταιρείας με αποτέλεσμα χιλιάδες αθηναίοι να τρέξουν να αγοράσουν τις μετοχές. Καθώς χρηματιστήριο δεν υπήρχε, το καφενείο "[[Η ωραία Ελλάς|Η Ωραία Ελλάς]]" ανέλαβε να αναπληρώσει το κενό. Μετοχές αξίας 200 δρχ. πωλούνταν έως και 310 δραχμές, ενώ κανείς δεν ενδιαφερόταν για το αν πράγματι υπήρχαν όλα αυτά τα υποτιθέμενα κοιτάσματα.