Ζάκυνθος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
added link and paragraph |
|||
Γραμμή 30:
== Ιστορία ==
Η Ζάκυνθος, την οποία ο [[Όμηρος]] αναφέρει σαν Υλήεσσα δηλαδή δασώδη, πήρε το όνομά της από τον πρώτο εποικιστή της τον Ζάκυνθο γιο του Βασιλιά της Φρυγίας [[Δάρδανος|Δάρδανου]]. Στην συνέχεια την κατέκτησε ο Αρκείσιος, απόγονος του βασιλιά της [[Κεφαλονιά]]ς Κέφαλου, πατέρας του Λαέρτη, και παππού του Οδυσσέα. Έτσι περιήλθε η Ζάκυνθος στο Βασίλειο του [[Οδυσσέας|Οδυσσέα]] ο οποίος συμμετείχε με δώδεκα πλοία στον Τρωικό πόλεμο. Μετά την επιστροφή του όμως και τον φόνο των μνηστήρων από τους οποίους είκοσι ήταν από την Ζάκυνθο, οι Ζακυνθινοί επαναστάτησαν και απέσπασαν το νησί τους από το Βασίλειο του Οδυσσέα. Με τα χρόνια ακολουθώντας το πνεύμα της εποχής εγκαθιδρύθηκε στη Ζάκυνθο νέο πολίτευμα, η Δημοκρατία. Ίσως κατά την εποχή εκείνη οι Ζακυνθινοί να ίδρυσαν '''[[Ζάκανθα|ομώνυμη αποικία]]''' στην Ιβηρική χερσόννησο. Στους Περσικούς πολέμους η Ζάκυνθος έμεινε ουδέτερη ενώ στον Πελοποννησιακό πόλεμο εμπλέκεται σαν σύμμαχος των Αθηναίων. Η Ζάκυνθος υποτάχθηκε στους Μακεδόνες του Μεγάλου Αλεξάνδρου κι αργότερα στους Ρωμαίους, που της παραχώρησαν σχετική αυτονομία. Σύμφωνα με την τοπική παράδοση ο χριστιανισμός διαδόθηκε στο νησί από την Μαρία Μαγδαληνή το 34 μ.Χ. όταν το πλοίο που την μετέφερε στην Ρώμη σταμάτησε για λίγο στην Ζάκυνθο. Στη διάρκεια των βυζαντινών χρόνων λεηλατείται από πειρατές και Βάνδαλους. Στα 1185 η Ζάκυνθος μαζί με την Κεφαλονιά καταλαμβάνονται από τους Νορμανδούς της Σικελίας (από το ναύαρχο [[Μαργαριτώνη]] του Βασιλιά της Σικελίας Γουλιέλμου Β') οι οποίοι αποσπώντας τις από την Βυζαντινή Αυτοκρατορία δημιουργούν την [[Παλατινή Κομητεία|Παλατινή Κομητεία Κεφαλληνίας και Ζακύνθου]] κάτω από την ηγεμονία των [[Παλατινοί Κόμητες Κεφαλληνίας και Ζακύνθου|Παλατινών Κομήτων]] Ορσίνι 1197 – 1325, Ανδηγαυών (d’ Anjou) 1325 – 1357 και Τόκκων 1357 – 1479. Στην συνέχεια την κατακτούν οι Βενετοί<ref>Παναγιώτα Τζιβάρα: "Βενετοκρατούμενη Ζάκυνθος 1588-1594. Η νομή της εξουσίας από το Συμβούλιο των 150",εκδ. Ενάλιος, Αθήνα, 2009</ref> και παραμένει κάτω από την [[Ενετική κυριαρχία στα Επτάνησα|Ενετική κυριαρχία]] έως το 1797. Αξιοσημείωτο γεγονός της περιόδου αυτής ήταν η λαϊκή εξέγερση γνωστή με το όνομα [[Ρεμπελιό των Ποπολάρων]].<br />
Μετά τη [[Συνθήκη του Κάμπο Φόρμιο]] ακολουθεί η [[Γαλλοκρατία των Επτανήσων]] (1797-1799), όπου Γάλλοι δημοκρατικοί αρχικά και στη συνέχεια με την [[Συνθήκη Ρωσοτουρκικής Συμμαχίας (1799)]] οι Ρώσοι με σύμμαχους τους Τούρκους κατέλαβαν το νησί προσωρινά μέχρι ότου συστάθηκε με την [[Σύμβαση της Κωνσταντινούπολης (1800)]] η [[Επτάνησος Πολιτεία]] (το 1800) στην οποία μετείχε η Ζάκυνθος μαζί με τα άλλα νησιά του Ιονίου απαρτίζοντας το πρώτο αυτόνομο Ελληνικό κρατίδιο υπό την επικυριαρχία του Σουλτάνου, με ουσιαστικό κυβερνήτη τον Ζακυνθινό κόμη Γεώργιο Μοτσενίγο. Το
== Κλίμα ==
| |||