Φιλοσοφία της επιστήμης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Γραμμή 36:
Οι συνήθεις αντιρρήσεις απέναντι στην άπληστη αναγωγή στηρίζονται στα λεγόμενα ''αναδυόμενα φαινόμενα'' των '''πολύπλοκων συστημάτων'''. [[Πολύπλοκο σύστημα]] είναι μία σύνθετη δομή, αποτελούμενη από πολλαπλά αλληλεπιδρώντα μέρη, της οποίας η συμπεριφορά είναι διαφορετική από οποιονδήποτε γραμμικό συνδυασμό συμπεριφορών των μερών της (μη γραμμικό σύστημα). Τα πολύπλοκα συστήματα χαρακτηρίζονται από ισχυρή εξάρτηση και ποικιλομορφία μεταξύ των μερών τους, ενώ αντιθέτως η συμμετρία στη δομή ενός συστήματος υποδεικνύει χαμηλή πολυπλοκότητα. Συνήθως τα πολύπλοκα συστήματα είναι ιεραρχικώς αυτοοργανούμενα και εμφανίζουν αναδυόμενες συμπεριφορές (emergent behaviors), δηλαδή καινοφανείς συλλογικές συμπεριφορές οι οποίες δεν μπορούν να αναχθούν στα μεμονωμένα μέρη του συστήματος αλλά οφείλονται στις αλληλεπιδράσεις και τις συσχετίσεις τους. Παραδείγματα τέτοιων συστημάτων είναι οι [[μορφοκλασματικό σύνολο|μορφοκλασματικές]] δομές (fractal). Η ανάλυση τέτοιων συστημάτων αναγκαστικά εμπεριέχει απώλεια πληροφορίας, επειδή ο παρατηρητής πρέπει να διαλέξει ένα δείγμα του συστήματος που δεν μπορεί να είναι πλήρως αντιπροσωπευτικό του συνόλου. Η [[θεωρία πληροφορίας]] μπορεί να χρησιμοποιηθεί για να υπολογιστεί το μέγεθος της απώλειας πληροφορίας και είναι μία από τις επιστημονικές μεθόδους που εφαρμόζονται στη [[θεωρία του χάους]]. Τα πολύπλοκα συστήματα εξετάζονται από την [[επιστήμη συστημάτων]].
 
=== Διαμάχη ΑινστάινΑϊνστάιν - Μπορ ===
Η [[κβαντομηχανική]], που εμφανίστηκε τον εικοστό αιώνα, έχει επαληθευτεί πειραματικά και έχει γίνει η βάση της τεχνολογίας έκτοτε, έγινε το επίκεντρο μιας από τις πιο υψηλού επιπέδου φιλοσοφικές διαμάχες στην ιστορία της επιστήμης, μεταξύ του [[Άλμπερτ Αϊνστάιν]] και του [[Νιλς Μπορ]] που και οι δύο τιμήθηκαν με το [[Βραβείο Νόμπελ]]. Ο ΑινστάινΑϊνστάιν υποστήριξε μέχρι τέλους τον ρεαλισμό, θεωρώντας την κβαντομηχανική ως μη ολοκληρωμένη θεωρία αφού δεν είναι σε θέση να εξηγήσει τίποτα παρά μόνο να περιγράψει με μαθηματικά τη φύση στην ατομική κλίμακα, ενώ ο Μπορ, απέδωσε με όρους μαγείας (υιοθετήθηκε ως πραγματιστική η ειρωνική φράση του Αϊνστάιν «spookie action from a distance») το πώς τα πράγματα συμβαίνουν και προέτρεψε στο να μην ασχολούμαστε με αυτά που δεν γίνονται κατανοητά από τον ρεαλισμό και να αρκούμαστε στους μαθηματικούς φορμαλισμούς που δίνουν λύση στα προβλήματα, ακόμα κι αν παραβιάζεται κάθε αίσθηση λογικής.<ref> Ως και σήμερα δεν έχει επιτευχθεί συναίνεση για το θέμα στην επιστημονική κοινότητα.{{cite book|last1=Baggott|first1=Jim E.|title=Beyond Measure: Modern Physics, Philosophy, and the Meaning of Quantum Theory|accessdate=2013-02-04|year=2004|publisher=Oxford University Press|location=Oxford, New York|isbn=0-19-852536-2|page=203|chapter=Complementarity and Entanglement|chapterurl=http://books.google.nl/books?id=uVdjwsqrgz8C&pg=PA203&dq=scientific+consensus+determinism+bell+theorem&hl=nl&sa=X&ei=4v8PUaL5MarK0QWk8oCwBw&ved=0CFgQ6AEwBw#v=onepage&q=scientific%20consensus%20determinism%20bell%20theorem&f=false|quote=So, was Einstein wrong? In the sense that the EPR paper argued in favour of an objective reality for each quantum particle in an entangled pair independent of the other and of the measuring device, the answer must be yes. But if we take a wider view and ask instead if Einstein was wrong to hold to the realist's belief that the physics of the universe should be objective and deterministic, we must acknowledge that we cannot answer such a question. It is in the nature of theoretical science that there can be no such thing as certainty. A theory is only 'true' for as long as the majority of the scientific community maintain a consensus view that the theory is the one best able to explain the observations. And the story of quantum theory is not over yet.}}</ref>
 
== Επιβεβαίωση των επιστημονικών θέσεων ==