Πλουτώνιο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 214:
}}</ref>
 
== Ατομικές βόμβες τύπου ΤριάδαςTrinity και «Fat Man» ==
 
[[Αρχείο:Fission bomb assembly methods.svg|right|thumb|Εξαιτίας της παρουσίας του [[πλουτώνιο-240|πλουτωνίου-240]] στο προερχόμενο από αναπαραγωγικό αντιδραστήρα πλουτώνιο, ο σχεδιασμός κατάρρευσης αναπτύχθηκε μόνο για τις βόμβες τύπου «Fat Man» και «ΤριάδαςTrinity» (αγγ. Trinity).|alt=Δύο διαγράμματα του σχεδιασμού των βομβών. Πάνω: «Σχεδιασμός τύπου όπλου» – ένα ελλειπτικό κέλυφος περικλείει συμβατικές εκρηκτικές χημικές ύλες στα αριστερά, του οποίου η έκρηξη ενώνει δύο υπο-κρίσιμα κομμάτια ουρανίου-235 στα δεξιά. Κάτω: «Σχεδιασμός κατάρρευσης» – ένα σφαιρικό κέλυφος εσωκλείει οκτώ κομμάτια ισχυρών εκρηκτικών που κατά την εκπυρσοκρότηση συμπιέζουν μια σφαίρα πλουτώνιου στο κέντρο.]]
 
Η πρώτη δοκιμή ατομικής βόμβας, με το κωδικό όνομα «Τριάδα» (Trinity) έγινε στις 16 Ιουλίου του [[1945]], κοντά στο Αλαμογκόρντο του [[Νέο Μεξικό|Νέου Μεξικού]] και χρησιμοποιήθηκε πλουτώνιο ως σχάσιμο υλικό.<ref name = "Miner1968p541"/> Το σχέδιο κατάρρευσης του «Gadget», η κωδική ονομασία που δόθηκε στην Τριάδα, χρησιμοποιούσε συμβατικά εκρηκτικά-φακούς για να συμπιέσει μια σφαίρα πλουτωνίου σε υπερκρίσιμη [[μάζα]], η οποία ταυτόχρονα ακτινοβολήθηκε με νετρόνια από το «Urchin», έναν εσωτερικό εκκινητή νετρονίων από [[πολώνιο]] και [[βηρύλλιο]] (πηγή νετρονίων: (α, n) αντίδραση).<ref name = "Emsley2001"/> Μαζί, αυτά εξασφάλιζαν μια ανεξέλεγκτη αλυσιδωτή αντίδραση και την έκρηξη. Το όπλο, στο σύνολό του, ζύγιζε περίπου 4 τόνους, αν και χρησιμοποιούσε 6,2 kg πλουτωνίου στον πυρήνα του.<ref>{{cite web
|first = Carey
|last = Sublette