Λατινικό αλφάβητο: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 1:
Το '''λατινικό αλφάβητο''' (''Abecedarium Latinum'') είναι το [[αλφάβητο]] της [[Λατινικά|λατινικής γλώσσας]], το οποίο υιοθετήθηκε από διάφορες [[Λατινογενείς γλώσσες|λατινογενείς]] και άλλες γλώσσες και χρησιμοποιείται σήμερα σε όλες τις Δυτικοευρωπαϊκές γλώσσες καθώς και στα [[Τουρκικά]] και άλλες γλώσσες. Με τη χρήση του λατινικού αλφαβήτου γράφτηκαν μεταξύ άλλων και μερικά έργα της [[Κρητική λογοτεχνία|κρητικής λογοτεχνίας]] του [[16ος αιώνας|16ου]]/[[17ος αιώνας|17ου αιώνα]], όπως η ''[[Ερωφίλη]]'' του [[Γεώργιος Χορτάτσης|Γεωργίου Χορτάτση]] και η ''[[Η Θυσία του Αβραάμ (δράμα)|Θυσία του Αβραάμ]]'' του [[Βιτσέντζος Κορνάρος|Βιτσέντζου Κορνάρου]].<ref>''[[Ελευθεροτυπία]]'', 19ης Ιουλίου 2008, «[http://www.enet.gr/online/online_text/c=113,dt=19.07.2008,id=16258752 Ο φετιχισμός της γραφής]».</ref><br />
== Προέλευση ==
Το λατινικό αλφάβητο προέρχεται, κατά την επικρατέστερη θεωρία, από το [[ελληνικό αλφάβητο|ελληνικό]] και κατά άλλους από το [[ετρουσκικό αλφάβητο]]. Κατά τον γλωσσολόγο H. Hammarstrom, τα γράμματα B, D, O, X κατάγονται από κάποιο κατωϊταλιωτικό ελληνικό αλφάβητο. Ομως, υπάρχουν και ετρουσκικά αλφαβητάρια που περιλαμβάνουν τα γράμματα B, D, O, X. Ο H. Rix υποστηρίζει οτι οι φωνητικές αξίες αυτών των τεσσάρων γραμμάτων στα λατινικά πρέπει να αποδοθεί σε ελληνική επίδραση. Είναι πιθανό οτι τα γράμματα αυτά ήταν ήδη παρόντα στο ετρουσκικό αλφάβητο, την εποχή που το δανείστηκαν οι Ρωμαίοι.<ref name = JSSS>Niklaus Shaeffer, ''Journal of the Simplified Spelling Society'', [http://www.spellingsociety.org/journals/j31/mixes.php J31, 2002/2, σελ. 31-34]. Ανακτήθηκε 28/1/2009</ref> Σύμφωνα και με τον καθηγητή Γλωσσολογίας και τ. πρύτανη του Πανεπιστημίου Αθηνών [[Γεώργιος Μπαμπινιώτης|Γεώργιο Μπαμπινιώτη]], το λατινικό αλφάβητο είναι το δυτικό ελληνικό αλφάβητο τής [[Χαλκίδα]]ς που μεταφέρθηκε στην Ιταλία και διαδόθηκε από τους Ρωμαίους και τούτο διδάσκεται από πολλούς έγκριτους γλωσσολόγους.{{πηγή}} Η θεωρία ότι το λατινικό αλφάβητο βασίστηκε κυρίως στο ετρουσκικό στηρίζεται στη φωνητική αξία του γράμματος C. Οι Ετρούσκοι δεν είχαν ηχηρά οδοντικά σύμφωνα, και γι αυτό ο χαρακτήρας C (προερχόμενος από το ελληνικό γάμμα) χρησιμοποιήθηκε για να δηλώσει το άηχο K της ετρουσκικής και της λατινικής. Ο J. Jensen σημειώνει οτι η αρχική χρήση των γραμμάτων C, K, Q προήλθε από την ετρουσκική: C εμπρός από /e και i/, K εμπρός από /a/, Q εμπρός από τα /u και o/. Συνεπώς τα γράμματα αυτά δηλώνουν διαφορετικά αλλόφωνα (
== Γράμματα του αλφαβήτου ==
Το λατινικό αλφάβητο έχει 26 γράμματα
{| border="0" cellpadding="3" style="font-size:130%;text-align:left;background:#eee"
Γραμμή 68:
{{reflist|1}}
{{Γλωσσολογία-επέκταση}} [[Κατηγορία:Λατινικό αλφάβητο|*]]
|