Στέμμα της Καστίλης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

{{#if: {{{πρωτεύουσα|<noinclude>-</noinclude>}}} |

{{!}} '''[[Πρωτεύουσα]]'''

{{#if: {{coord|40.4167|-3.7|type:city(3162304)|format=dms|display=title}} | <small></small>}} }}

|- valign=top

 

=== Ένωση των ''Cortes'' και ο νομικός κώδικας ===

 

 

 

=== Ισπανική γλώσσα και πανεπιστήμια ===

Κατά τη βασιλεία του [[Ερρίκος Γ' της Καστίλης|Ερρίκου Γ']] η βασιλική δύναμη αποκαταστάθηκε, επισκιάζοντας την πολύ ισχυρή Καστιλιανή αριστοκρατία. Στα ύστερα του έτη ο Ερρίκος έδωσε μερική από τη δύναμη του στον αδελφό του [[Φερδινάνδος Α' της Αραγωνίας|Φερδινάνδο της Αντεκέρα]], ο οποίος θα ήταν αντιβασιλέας, μαζί με τη σύζυγο του [[Αικατερίνη του Λάνκαστερ]], κατά την περίοδο που ήταν ανήλικος ο γιος του Πρίγκιπα [[Ιωάννης Β' της Καστίλης|Ιωάννη]]. Έπειτα από το συμβιβασμό της [[Κάσπε]] το 1412, ο Φερδινάνδος άφησε την Καστίλη κι έγινε βασιλιάς της Αραγωνίας.

 

 

=== Δεύτερη Σύγκρουση της Διαδοχής ===

{{κύριο|Πόλεμος της Καστιλιανής Διαδοχής}}

 

Ο Βασιλιάς, πολιορκημένος από ταραχές και τις απαιτήσεις της αριστοκρατίας, έπρεπε να υπογράψει ένα σύμφωνο στο οποίο ονόμαζε διάδοχο του τον ετεροθαλή αδελφό του [[Αλφόνσος των Αστουριών (1453-1468)|Αλφόνσο]], αφήνοντας την Ιωάννα εκτός της γραμμής διαδοχής. Μετά τον θάνατο του Αλφόνσου σε ένα ατύχημα, Ο Ερρίκος υπέγραψε το [[Σύμφωνο των Βουλών του Γκισάντο]] με την ετεροθαλή αδελφή του [[Ισαβέλλα της Καστίλης|Ισαβέλλα]] στο πρόσωπο της οποίας βρήκε την κληρονόμο του σε ανταπόδοση για το γάμο της με ένα πρίγκιπα επιλεγμένο από εκείνον.

 

== Οι Καθολικοί Μονάρχες: Ένωση με το Στέμμα της Αραγωνίας ==

 

 

 

== Αυτοκράτορας Κάρολος Ε΄ ==

Ο [[Κάρολος Α΄ της Ισπανίας|Κάρολος Α΄]] έλαβε το Στέμμα της Καστίλης, της Αραγωνίας και την Αυτοκρατορία μέσω ενός συνδυασμού δυναστικών γάμων και πρόωρων θανάτων:

* όταν ο πατέρας του [[Φίλιππος Α΄ της Καστίλης|Φίλιππος Α΄]] πέθανε το 1506, έγινε [[Ηγεμονία|ηγεμόνας]] των [[Κάτω Χώρες|Κάτω Χωρών]]·

Ο Κάρολος Α' δεν έγινε ευπρόσδεκτος στην Καστίλη. Εν μέρει επειδή ήταν ένας γεννημένος στο εξωτερικό Βασιλιάς (γεννημένος στη [[Γάνδη]]), και ακόμη και πριν την άφιξη του στην Καστίλη είχε δώσει σημαντικές θέσεις σε Φλαμανδούς πολίτες και είχε χρησιμοποιήσει το Καστιλιανό δημόσιο ταμείο για να χρηματοδοτήσει την αυλή του. Η Καστιλιανή αριστοκρατία και οι πόλεις ήταν στο χείλος εξέγερσης για να υπερασπισθούν τα δικαιώματα τους. Πολλοί Καστιλιανοί ευνοούσαν τον νεότερο αδελφό του Βασιλιά [[Φερδινάνδος Α', Άγιος Ρωμαίος Αυτοκράτορας|Φερδινάνδο]], ο οποίος μεγάλωσε στην Καστίλη, και στην πραγματικότητα το [[Συμβούλιο της Καστίλης]] αντιτασσόταν στην ιδέα του Καρόλου ως Βασιλέα της Καστίλης.

 

 

Ο Κάρολος είχε συνειδητοποιήσει το γεγονός ότι είχε επιλογές να γίνει αυτοκράτορας και χρειάσθηκε να εκμεταλλευθεί την εξουσία του στην Καστίλη για να αποκτήσει πρόσβαση στα πλούτη της για τους αυτοκρατορικούς του σκοπούς. Τα πλούτη από την [[Αμερική]] έφθαναν στην Καστίλη που ήταν ένα από τα πιο δυναμικά, πλούσια, και εξελιγμένα εδάφη στην Ευρώπη του 16ου αιώνα και άρχισε να συνειδητοποιεί ότι θα μπορούσε να βυθισθεί μέσα σε μια αυτοκρατορία. Αυτό, συν την αθετημένη υπόσχεση του Καρόλου, μόνο αύξησε την εχθρότητα προς τον Βασιλιά. Το 1520 το Κοινοβούλιο του [[Τολέδο]] απέρριψε μια περαιτέρω επιδότηση προς τον Βασιλιά. Το Κοινοβούλιο στο [[Σαντιάγο ντε Κομποστέλα]] έφθασε στην ίδια απόφαση. Τελικά, όταν το Κοινοβούλιο διεξήχθη στη [[Λα Κορούνια]], πολλά μέλη δωροδοκήθηκαν και άλλοι αρνήθηκαν την είσοδο, με το αποτέλεσμα ότι η επιδότηση εγκρίθηκε. Αυτά τα μέλη που ψήφισαν υπέρ δέχθηκαν επίθεση από τους Καστιλιανούς και τα σπίτια τους κάηκαν. Το Κοινοβούλιο δεν ήταν η μόνη αντιπολίτευση που ο Κάρολος θα αντιμετώπιζε. Όταν άφησε την Καστίλη το 1520 ο [[Καστιλιανός Πόλεμος των Κοινοτήτων]] ξέσπασε. Οι ''Los comuneros'' ηττήθηκαν έναν χρόνο μετά (1521). Μετά την ήττα τους, το Κοινοβούλιο υποβιβάστηκε σε ένα απλό συμβουλευτικό σώμα.

Στις προηγούμενες θέσεις του βασιλείου σε εθνικά ιδρύματα πληρώθηκαν με εκπαιδευμένους τζέντλεμεν. Οι διοικητές του Φιλίππου Β' θα προέρχονταν κανονικά από το [[Πανεπιστήμιο της Αλκαλά]] ή το [[Πανεπιστήμιο της Σαλαμάνκα]]. Μετά τον [[Φίλιππος Γ' της Ισπανίας|Φίλιππο Γ']] η αριστοκρατία ακόμη μια φορά διεκδίκησε το δικαίωμά της να κυβερνά την χώρα. Για να δείξει υπήρχε μια νέα τάξη που διοικούσε υπήρξε μια αποκάθαρση του αίματος της [[Ισπανία|Ισπανίας]]. Η θρησκευτική δίωξη οδήγησε τον Φίλιππο να κηρύξει την απέλαση των Μαυριτανών το 1609.

 

 

Ο Λουίς Μέντεθ ντε Άρο ανέλαβε από τον Ολιβάρες ως ευνοούμενος του Φιλίππου Δ' μεταξύ 1659 και 1665. Αυτό ήταν για να ανακουφίσει τις εσωτερικές συγκρούσεις που προκλήθηκαν από τον προκάτοχο του (εξεγέρσεις στην [[Πορτογαλία]], την [[Καταλανική Εξέγερση|Καταλονία]] και την [[Ανδαλουσία]]) και να επιτύχει ειρήνη στην Ευρώπη.