Ντίνος Ηλιόπουλος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
||
Γραμμή 23:
== Πορεία στο χώρο του θεάματος ==
Η προσπάθειά του να φοιτήσει στη δραματική σχολή του [[Εθνικό θέατρο|Εθνικού θεάτρου]], δίνοντας εξετάσεις με ένα ποίημα του [[Κωνσταντίνος Καβάφης|Καβάφη]], στέφθηκε με αποτυχία διότι θεωρήθηκε ότι δεν διέθετε τον απαραίτητο, για την εποχή, στόμφο και το ανάλογο παράστημα. Ο Ντίνος Ηλιόπουλος δεν απογοητεύτηκε, διέθετε πείσμα και υπομονή, έτσι, γράφτηκε στην ιδιωτική σχολή του διεθνούς φήμης διευθυντή του Θεάτρου «Σάρα Μπερνάρ»,
Θα κάνει το ξεκίνημά του στο θεατρικό σανίδι το [[1944]], με το θίασο της κυρίας [[Κατερίνα Ανδρεάδη|Κατερίνας]], στο έργο του [[Λέο Λεντς]], ''«[[Κυρία, σας αγαπώ]]»''. Αργότερα θα παίξει στους θιάσους της Μαρίκας Κοτοπούλη, της [[Μαίρη Αρώνη|Μαίρης Αρώνη]], του [[Δημήτρης Χορν|Δημήτρη Χορν]] κ.ά. αποκομίζοντας πάντα θετικά σχόλια για τις ερμηνείες του. Χαρακτηριστικά, ο σπουδαίος ηθοποιός της εποχής [[Βασίλης Λογοθετίδης]] είχε πει για το νεαρό, τότε, Ηλιόπουλο: ''"Τι σπουδαίος! Τι φανταστικός κλόουν! Αυτό θα πει θέατρο!"''.
Η πρώτη από τις πολλές κινηματογραφικές συμμετοχές του Ηλιόπουλου θα γίνει το 1948 με την ταινία ''«[[Εκατό χιλιάδες λίρες]]»''. Το κινηματογραφικό κοινό πολύ γρήγορα τον αγκάλιασε και η αναγνωρισιμότητά του του επέτρεψε να ηγηθεί από το 1953 και θεατρικού θιάσου (με επιχειρηματία τον Χέλμη) στο [[Ρεξ|Θέατρο Κοτοπούλη-Ρεξ]], όπου παρουσίασε την [[κωμωδία]]: «[[Θανασάκης ο πολιτευόμενος (θεατρικό)|Θανασάκης ο πολιτευόμενος]]», με πρωταγωνίστρια την [[Άννα Συνοδινού]].
Οι περιοδείες του σε όλη την Ελλάδα και οι ταινίες του, που γυρίζονται η μία μετά την άλλη, γνωρίζουν τεράστια επιτυχία και έτσι, το [[1963]], δημιουργεί τη δική του θεατρική στέγη, στο [[Θέατρο Γκλόρια]], σαν επιχειρηματίας και θιασάρχης. Ανεβάζει κωμωδίες ελλήνων και ξένων συγγραφέων, που γίνονται μεγάλες θεατρικές επιτυχίες και μεταφέρονται και στον κινηματογράφο, όπως τα ''«[[Ξύπνα Βασίλη]]», «[[Θανασάκης ο πολιτευόμενος]]», «[[Το κοροϊδάκι της δεσποινίδος]]», «[[Εξοχικό κέντρο ο Έρως]]», «[[Ζητείται ψεύτης]]», «[[Έκτο πάτωμα]]»'' κ.ά. Μέσα από το θίασό του, αναδεικνύονται καινούριες πρωταγωνίστριες που διέπρεψαν και καθιερώθηκαν στη συνείδηση του θεατρόφιλου κοινού σαν σπουδαίες ερμηνεύτριες όπως η [[Άννα Φόνσου]], κι η [[Μάρω Κοντού]]. Κάποιο διάστημα, γίνεται συν-θιασάρχης με τον [[Μίμης Φωτόπουλος|Μίμη Φωτόπουλο]]. Είναι ένα θεατρικό «πάντρεμα» δυο μεγάλων και αναντικατάστατων καλλιτεχνών , που ανεβάζουν, προς τέρψη του κοινού τους, έργα υψηλού επιπέδου.
| |||