Γεώργιος Ρούφος: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Σπούδασε νομικά στην [[Αθήνα]] και στο [[Παρίσι]]. Το [[1865]] παντρεύτηκε την Ρωξάνη Μαυρομιχάλη και απέκτησαν έναν γιό, τον [[Ιωάννης Ρούφος|Ιωάννη Ρούφο]]. Το [[1864]] διορίστηκε πληρεξούσιος στην Εθνοσυνέλευση. Στη συνέχεια εκλέχτηκε δήμαρχος Πατρέων ([[1870]]-[[1874]], [[1874]]-[[1875]], [[1887]]-[[1891]]). Κατα τη διάρκεια της δημαρχιακής τους θητείας ολοκληρώθηκε η κατασκευή του δημοτικού θεάτρου "Απόλλων", εγκαινιάστηκε το Δημοτικό Νοσοκομείο, άρχισε η κατασκευή του κυματοθραύστη στο λιμάνι της Πάτρας, τοποθετήθηκαν τα συντριβάνια στην Πλατεία Γεωργίου και ίδρυσε το εργοστάσιο αεριοφωτός κοντά στο Ναό του [[Απόστολος Ανδρέας|Αγίου Ανδρέα]], έργο το οποίο κόστισε 1.000.000 [[δραχμή|δραχμές]] και αποπληρώθηκε με δάνειο. Κατακατά την δεύτερη εκλογή του το [[1877]] έγιναν πολλοί [[τραμπουκισμός|τραμπουκισμοί]], πυροβολισμοί κ.α. μεταξύ των Ρουφικών και των Αντιρουφικών. Πρόθεση του ήταν, αλλά ευτυχώς δεν πρόλαβε, να κατεδαφίσει το κάστρο και στην θέση να κατασκευάσει [[θέατρο]], ζαχαροπλαστείο και διάφορους χώρους αναψυχής. Είχε εκλεγεί επανειλημμένως βουλευτής ενώ το [[1883]], στην κυβέρνηση [[Χαρίλαος Τρικούπης|Τρικούπη]], χρημάτισε υπουργός ναυτικών.

Το [[1891]] μεγάλη πυρκαγιά κατέστρεψε το σπίτι του και το αρχείο της οικογένειας Ρούφου. Η βαθιά του λύπη τον οδήγησε στο θάνατο τρείςτρεις μήνες αργότερα. Δώρισε 800 τόμους αποαπό την προσωπική του [[βιβλιοθήκη]] στον δήμο ενώ λίγο πριν πεθάνει δώρισε στον Δήμο το σπίτι του, το οποίο σήμερα στεγάζει το Ρούφειο Δημοτικό σχολείο. Προς τιμήν του εχειέχει δοθεί το ονομάόνομα του σε μια οδό της πόλης. Διατηρούσε εξοχική οικία στα Ροϊτικα.