Φορμαλδεΰδη: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Η παραγωγή της μεθανάλης γίνεται σχεδόν αποκλειστικά με καταλυτική οξείδωση της μεθανόλης. Η μεθανόλη που θα χρησιμοποιηθείχρησιμοποιείται πρέπει να είναι υψηλού βαθμού καθαρότητας, γιατί οι προσμίξεις δηλητηριάζουν τους καταλύτες. Οι πιο συχνά χρησιμοποιούμενοι καταλύτες είναι ο [[άργυρος]] ή κάποιο οξείδιο μετάλλου, όπως [[οξείδιο του σιδήρου]] (FeO) σε [[μείγμαμίγμα]] με [[βανάδιο]] και [[μολυβδαίνιο]].

Στις βιομηχανικές μονάδες, οι δύο παραπάνω αντιδράσεις συμβαίνουν ταυτόχρονα χωρίς μεγάλα έξοδα ενέργειας, καθώς η αντίδραση της οξείδωσης παρέχει την απαραίτητη ενέργεια, για λάβει χώρα η αντίδραση της αφυδρογόνωσης. Στη συνεχή παραγωγική διαδικασία, η θερμοκρασία στον καταλυτικό αντιδραστήρα είναι της τάξεως των 450 – 650&deg;C, αλλά με πολύ μικρό χρόνο παραμονής (~0,01sec01 [[δευτερόλεπτο|sec]]). Ο βαθμός μετατροπής σε κάθε πέρασμα φτάνει στο 65% της μεθανόλης, ενώ στη συνέχεια το μείγμαμίγμα διαχωρίζεται, η μεθανόλη που απέμεινε [[ανακύκλωση|ανακυκλώνεται]], ενώ το προϊόν (μεθανάλη και λίγη μεθανόλη) αραιώνεται με νερό, για να προκύψει το διάλυμα που προωθείται στο εμπόριο, η γνωστή φορμόλη.<ref>Speight J. G., “Chemical and Process Design Handbook”, McGraw-Hill, 2002.</ref>