Βαρωνία της Πάτρας: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων
Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
μΧωρίς σύνοψη επεξεργασίας |
μ Οι εξωτερικοί σύνδεσμοι χρειάζονται μονό ζευγάρι αγκυλών και όχι διπλό / επιμέλεια με τη χρήση AWB (9463) |
||
Γραμμή 1:
Η '''Βαρωνία της Πάτρας''', ήταν μεσαιωνικό κρατίδιο (1209 - 14ος αιώνας) όπου ιδρύθηκε σαν υποτελές στο [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας]]. Πρωτεύουσα της Βαρωνίας ήταν η μεγαλύτερη πόλη του φέουδου η [[Πάτρα]] όπου πήρε και το όνομα της.
Το 1209 με την οριστική κατάκτηση της Πελοποννήσου από τους Φράγκους και την δημιουργία από τον [[Γουλιέλμος Σαμπλίτης|Γουλιέλμο Σαμπλίτη]] του [[Πριγκιπάτο της Αχαΐας|Πριγκιπάτου της Αχαΐας]] το νέο κράτος χωρίστηκε σε φέουδα, υψηλές Βαρωνίες, εκκλησιαστικές Βαρωνίες, μοναστικές βαρωνίες και τιμάρια που δόθηκαν σε ιππότες. Η υψηλή Βαρωνία της Πάτρας δόθηκε στον ιππότη [[Γουλιέλμος Α΄ Αλλαμάνος|Γουλιέλμο Αλλαμάνο]], (Guillaume de Allaman), (αναφέρεται και Γωτιέρος), από το [[Λανγκντόκ|Λαγκεντόκ]] της Γαλλίας. Η Βαρωνία είχε 24 τιμάρια πολλούς δουλοπάροικους και περιελάμβανε έκταση ίση περίπου με την μετέπειτα [[Επαρχία Πατρών]] μεγαλύτερη πόλη την [[Πάτρα]] και την κώμη [[Χαλανδρίτσα Αχαΐας|Χαλανδρίτσα]]. Ήταν η μεγαλύτερη βαρωνία του Πριγκιπάτου.
Κατά την διοίκηση του δεύτερου βαρώνου της, του [[Κονράδος Αλλαμάνος|Κονράδου]], ανακαινίσθηκε η κώμη της [[Χαλανδρίτσα Αχαΐας|Χαλανδρίτσας]] η οποία στη συνέχεια αγοράστηκε μαζί με οκτώ τιμάρια από τον [[Γουλιέλμος Β' Βιλλαρδουίνος|Γουλιέλμο Β' Βιλλαρδουίνο]], δόθηκε δώρο στον [[Γκυ ντε Λα Τρεμουάιγ]] και δημιουργήθηκε η [[Βαρωνία της Χαλανδρίτσας]].
Γραμμή 8:
{| class="wikitable"
|+ '''Βαρώνοι της [[Πάτρα
|-
! colspan="5" | Οίκος Αλλαμάν<br /><small>1209- 14ος αιώνας</small>
Γραμμή 31:
== Πηγές ==
* Στέφανος Θωμόπουλος, ''
* [http://81.186.130.244/digitalbook_424#/524 Chroniques greco-romanes : inedites ou peu connues avec notes et tables genealogiques / par Charles Hopf. -- Berlin : Weidmann, 1873.]
* Ernst Gerland, [http://archive.org/stream/neuequellenzurg00gerlgoog#page/n264/mode/2up Neue Quellen zur Geschichte des lateinischen Erzbistums Patras (1903)], B.G. Teubner, 1903
| |||