Πατριάρχης: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Από τα τέλη του [[1ος αιώνας|1ου αιώνα]] ως τις αρχές του [[5ος αιώνας|5ου αιώνα]] (με την κατάλυση του θεσμού από τον [[Θεοδόσιος Β'|Θεοδόσιο Β']]) οι Ιουδαίοι έδιναν τον τίτλο του Πατριάρχη σε μια σειρά θρησκευτικών ηγετών, οι οποίοι πιστευόταν ότι κατάγονταν από τη φυλή του [[Ιούδας (φυλή)|Ιούδα]].<ref>Μανουήλ Ι. Γεδεών, ''Πατριαρχικοί Πίνακες'', 1890, σ. 8, 9.</ref>

 

{{Βαθμοί Ορθόδοξης Χριστιανικής Ιεροσύνης}}

Στην εκκλησιαστική Ιστορία αναφέρεται ότι αρχικά όλοι οι επίσκοποι ελάμβαναν αυτό τον τίτλο του ''Πατριάρχη''{{πηγή}}. Από τον 5ο όμως αιώνα άρχισε να περιορίζεται, χορηγούμενος μόνο στους επισκόπους των πέντε πρεσβυγενών θρόνων της χριστιανοσύνης, δηλαδή της Ρώμης, Αλεξάνδρειας, Αντιόχειας, Κωνσταντινούπολης και Ιερουσαλήμ.