Βικιπαίδεια:Παράθεση πηγών/παράδειγμα μορφής: Διαφορά μεταξύ των αναθεωρήσεων

Περιεχόμενο που διαγράφηκε Περιεχόμενο που προστέθηκε
Χωρίς σύνοψη επεξεργασίας
Γραμμή 12:
 
Οι εμβόλιμες στο κείμενο παραπομπές μπορούν να είναι:
* Υποσημειώσεις (<nowiki><ref>...</ref></nowiki>) με προτεινόμενη μορφή ''Συγγραφέας (ή τίτλος, αν δεν υπάρχει συγγραφέας), χρονολογία, αριθμός σελίδας'', οι οποίες παραπέμπουν το τέλος του κειμένου. Η ημερομηνίαχρονολογία είναι απαραίτητη για τις περιπτώσεις όπου το λήμμα χρησιμοποιεί περισσότερα του ενός έργα του ίδιου συγγραφέα. αλλάΌμως, για λόγους ομοιομορφίας, είναι καλό να μπαίνει παντούχρονολογία σε όλες τις παραπομπές. Η παραπομπή πρέπεικαλό είναι να καταλήγει σε τελεία. Τυπικό παράδειγμα παραπομπής που συνηθίζεται και στην ξένη βιβλιογραφία είναι: ''<ref>Κορρές (1996), σ. 73.</ref>''.
{{παραπομπές|2}}
* ΠαραπομπέςΈνθετες παραπομπές τύπου Harvard, με προτεινόμενη μορφή ''(Συγγραφέας, χρονολογία, αριθμός σελίδαςσελίδα)''. Πχ ''(Κορρές, 1996, σ. 73)''. Τέτοιες παραπομπές δεν πρέπει καινα χωρίςέχουν καμμία άλλη ειδική μορφοποίηση
* Μικτό σύστημα (αλλού υποσημειώσεις και αλλού παραπομπέςένθετες Harvardπαραπομπές) είναι κατάλληλο μόνο για ειδικές περιπτώσεις.
* Υποσημειώσεις που αριθμούνται χειροκίνητα (πχ <ref|1>) πρέπει να χρησιμοποιούνται μόνο για διευκρινίσεις, Πρέπει να αποφεύγονται εντελώς για παραπομπές, γιατί είναι αδύνατη η συντήρηση του κειμένου και η παρεμβολή νέων παραπομπών στο μέλλον.
Για να έχουν όμως νόημα τα παραπάνω παραδείγματα, πρέπει το βιβλίο ή άλλο κείμενο, στο οποίο παραπέμπουμε, να περιγράφεται λεπτομερώς στο παράρτημα ''ΒιβλιογραφίαΠηγές'' (ή ''Βιβλιογραφία'', βλ. επόμενη ενότητα). Πχ, για το παραπάνω παράδειγμα, στηστις ΒιβλιογραφίαΠηγές θα περιγράφεται ως:
:* Κορρές, Θεόδωρος. ''Λέων Ε' ο Αρμένιος και η εποχή του. Μια κρίσιμη δεκαετία για το Βυζάντιο (811-820)'', Εκδόσεις Βάνιας, Θεσσαλονίκη, 1996.
Αν δεν υπάρχει τέτοια βιβλιογραφική αναφορά στο παράρτημα Πηγές (συνιστάται έντονα να υπάρχει, ιδιαίτερα όταν οι παραπομπές στο ίδιο βιβλίο είναι πολλές), η παραπομπή θα είναι αναγκαστικά τύπου υποσημείωσης (και όχι Harvardένθετη, όπου είναι τεχνικάακαλαίσθητη αδύνατοη να ενσωματώσουμεχρήση μεγάλο αριθμόαριθμού λέξεων, αφού θα φαίνονται μέσα στο κυρίως κείμενο) και θα περιέχει όλη την απαραίτητη βιβλιογραφική πληροφορία. Πχ, <ref>Treadgold, Warren. ''A history of the Byzantine State and Society'', Stanford University Press, 1997, σ.432. ISBN 0-8047-2630-2.</ref>
 
{{παραπομπές}}